ISINAKDAL KO SI SIR (BxB)

HALIK

CHAPTER 4

                “Sorry nakalimutan ko ‘yung mga gagawin ko mamayang gabi.” Patay-malisyang sinabi ni Miss Reyes pagkatapos niya kaming tinignan. Alam kong may nabuo na sa isip ng co-teacher ko. Gusto ko sanang unahan siya. Magpaliwanag ngunit baka isipin niyang defensive ako. Tahimik kaming lahat. Tanging ang pagbukas niya sa kanyang drawer ang naririnig. May mga kinuha siyang mga papel doon. Isinara niya. Tahimik pa rin kami ni Eldrin.

                “Sorry ha? Naka-istorbo yata ako. Sige lang, mag-usap lang kayo.”

                “Hindi naman. Pinaparangalan ko lang ‘tong batang ‘to.”

                “Oo nga e. Sige. Mauna na ako. Pasensiya na uli.”

                Paglabas ni Miss Reyes ay kaagad kong hinarap si Eldrin.

                “Anong sinasabi mo?”

                “Sir, alam kong alam mo na gusto kita. Mahal na nga yata kita e.”

                “Are you out of your mind o kasama lang ito sa kakulitan mo? Please lang Eldrin, huwag mo akong pagti-tripan.”

                “Mukha ba akong nang-ti-trip lang, Sir?”

                “Well, seryoso ka man o hindi alam mong hindi pwede.”

                “Bakit dahil menor de edad lang ako at teacher kita?”

                “Exactly. So hindi isyu dito na lalaki ako at lalaki kayo?”

                “See? Gusto mo lang aminin ko sa’yo na bakla ako, hindi ba? Na kung papatulan kita, tama ang kutob ninyong lahat. Sasabihin mo sa lahat ng mga kaklase mo na tama ang hinala ninyo sa pagkatao ko.”

                “Hindi ako gano’n. Hindi ko alam kung bakit nagpapakamanhid ka.”

                “Hoy, teacher mo ang kausap mo, adviser mo ako. Nasa mismong school pa lang tayo. Tawagin mo ako sa nararapat itawag sa akin, okey?”

                “Sorry po, Sir.” Huminga siya nang malalim si Eldrin. “Pero sana manniwala kayo sa akin na mahal ko ho kayo at alam ko, sa tuwing nagkakatitigan tayo, sa tuwing sinasamahan kita at inihahatid sa next class mo, sa tuwing sumisilip kayo sa classroom namin at ako ang hinahanap ninyo, ramdam kong gusto rin ninyo ako.”

                “Nagkakamali ka ng akala. Hindi kita gusto.” Iyon na ang pinakamasakit kong hindi totoong sinabi. Third year High School pa lang siya alam kong gusto ko na si Eldrin. Naguguwapuhan na ako sa kanya sa flag ceremony. Nagkakatitigan na kami kahit hindi ko pa siya istudiyante. Napasok na kasi ako sa pagtuturo, January last year at nagulat ako nitong pasukan na nang i-meet ko ang aking advisory class at kasama sa mga nandoon si Eldrin.

                Pagkatapos ng klase ko, alam na alam na ni Eldrin ang kanyang gagawin. Aayusin niya lahat ang gamit ko, ilalagay ang laptop ko sa aking bag. Hahawakan niya ang chalk box ko at ihahatid ako sa aking next class. Habang naglalakad ay magkukuwentuhan kaming parang magbarkada lang.

                Sa umaga, dahil sila ang first period ko, sinusundo niya ako sa Faculty Room. Hinahanap-hanap ko siya. Kahit pwede naman ako magpunta na lang sa aking classroom ay hinihintay ko siya. Mabubungaran ko siyang parang bagong ligo pa sa umaga. Sisilip muna sa Faculty Room, babatiin niya ang mga teachers kahit hindi siya pinapansin ng karamihan. Kukunin niya ang aking mga gamit. Sabay kaming papasok sa aking classroom. Lalaki ako at hindi bumabagay na may sumusundong mag-aaral na lalaki rin pero hindi ako nagreklamo. Wala akong pakialam sa maaring sasabihin ng mga co-teachers kong matatabil ang dila.

                “Sir, uy sir!” hinawakan ni Eldrin ang kamay ko. Pinisil pa nga niya iyon ng bahagya.

                “Ano?” kunot ang noo kong tanong.

                “Nawawala na naman kayo sa inyong sarili. Narinig ba ninyo ang sinabi ko, Sir?”

                “Sinabi mong ano?”

                “Na kahit maging tayo, pwede naman nating ilihim. Grade 10 na ako sir. Ilang buwan na lang Grade 11 na ako at mga kulang kulang tatlong taon, 18 years old na ako. Hindi ba pwedeng tayo na lang muna habang hinihintay mong mag-mature ako kung ang problema lang naman ay yung age ko?”

                Huminga ako nang malalim. Tinignan ko siya sa kanyang mga mata. “Hindi ko alam kung saan ka humuhugot ng tapang at kapal ng mukha na magsabi ng ganyan sa mismong teacher mo. Eldrin, alam mong magkalaban kahit sa pulitika ang mga magulang mo at magulang ko. Do you think it matters kung papayag ako ngayon? Napakata mo pa. Makakalimutan mo rin ako. May darating sa’yo na kaedad mo at siyang mamahalin mo ng totoo. Baka lang nabubulagan ka kasi crush mo ako.”

                Biglang tumunog ang cellphone ko. Nakita kong tumatawag ang best friend kong si John. Sasagutin ko pa lang sana nang bigla na lang namatay ang cellphone ko. Lowbat na. May usapan kasi kaming magkikita mamayang gabi. Siguro hindi na matuloy dahil parang bumabagyo na nga sa labas.

                Tumayo ako. Sinilip ko ang bintana. Malakas na ang ulan. Bumabaha na ang paligid.

                “Tawagan mo na ang Papa mo Mama mo, magpasundo ka. Dito na muna ako at tatapusin ko lahat ng mga i-checheck kong mga papel ninyo at mag-record na rin ng grades para pag-uwi ko sa bahay mamayang hapon ay wala na akong gagawin.”

                “Wala nga akong phone. Lowbat, Sir.”

                “E, di i-charge mo. Hayun ang outlet. Magcharge ka ro’n.”

                “Hindi ako nagdadala ng charger.”

                “Paano ‘yan wala rin akong charger. Sandali, pumunta ka sa Guidance o sa Office ng President, sabihin mo makikitawag ka lang sa inyo para magpasundo.”

                “Ayaw ko sir, nahihiya ako.”

                “So paano ka uuwi?”

                “Bahala na.”

                “Bahala na? Kargo kita. Ako ang nagpatawag sa’yo rito.”

                “E di dito na muna ako. Baka titila ang ulan. Sabay na lang tayo umuwi mamaya kapag tapos mo na ang mga gagawin mo.”

                “Matatagalan ako rito, gagabihin.” Tumayo ako. “Halika, samahan kita sa Principal’s Office o sa Guidance, tatawag ka sa inyo para magpasundo.”

                “Huwag na nga sir, wala rin naman sasagot sa inyo kundi mga katulong. Wala sina Papa at Mama ngayon. Uuwi ako, huwag kayong mag-alala. Tulungan ko na lang muna kayo sa inyong gagawin.”

                “Ay hindi pwede! Tumayo ka diyan at tumawag ako sa inyo, dali na.” Hinawakan ko ang braso niya at pilit pinatatayo. Nagkatinginan kami. Parang may kung ano na naman akong nararamdaman habang pinagmamasdan ko ang kanyang maputi at makinis na mukha, ang kanyang mapupungay na mga mata, matangos na ilong at ang kanyang labing mapupula na binabagayan ng tumutubong bigote niya. Parang napakasarap siilin ng halik ang labi nito lalo pa’t tumayo na siya at naglapat na aming mga katawan. Nararamdaman ko na ang katawan niyang nakadikit sa akin. Sa edad niyang 15 years old halos magkasing-tangkad na kami. Nang nararamdaman kong inilalapit na niya ang labi niya sa akin ay umatras na ako. Lumayo. Hindi dahil ayaw ko kundi natatakot ako nab aka bibigay ako. Nasa tamang edad na ako, siya nasa kapusukan pa siya ng kanyang kabataan at kung sakaling magkagulo, ako ang malilintikan. Hindi ko kayang kaladkarin ang pamilya ko sa kahihiyan. Hindi ko rin gustong makalaban ang pamilya niyang kalaban na ng aking pamilya sa pulitikan. Hindi ako papatol. Walang maging eskandalo.

                “Tara, tignan natin sa baba kung may magamit kang telepono.”

                “Ayaw ko nga po. Umuulan e.”

                Umiling ako. Sige, basta uuwi ka mamaya. Gusto mong tumulong sa mga gagawin ko?”

“Oo. Wala rin lang naman akong gagawin sa bahay e.”

“Sige, gusto mong tumulong ha.” Naglakad ako palapit sa aking drawer, binuksan ko iyon. Inilaba ko ang lahat ng di ko pa natse-tsekan na papel at inilapag ko iyon sa harapan niya.

“Ito yung answer key, ikaw ang mag-tsek ng lahat ‘yan at saka tayo magrecord, okey?”

“Sure. Basta libre mo akong dinner mamaya bago uuwi.”

“Kung aabutin tayo ng dinner.”

Pilit naming tinapos ang lahat ng aming gagawin. Nagpaka-busy ako. Ayaw kong isipin ang pinagtatalunan namin ni Daddy. Gusto niyang ligawan ko raw ang anak ng kaibigan niyang Senator. Iyon ay para mas magiging matunog ang pangalan ko na siya niyang ilalaban sa Papa ni Eldrin na kasalukuyang Mayor. Hindi ko alam kung paanong lumabas na susunod na election, tatakbo akong Mayor. Naging SK Federation President ako dahil sa kagustuhan ni Daddy pero yung pilitin akong Mayor? Hindi ko alam. Mahal ko ang pagtuturo at iyon lang ang gusto kong gawin. Hindi ako mag-aasawa ng babae lalo na kung dahil lang sa ambisyon ng Daddy na manatili kami sa posisyon.

                Sinipat ko ang orasan. Gabi na. Ang ipinagtataka ko, wala man lang bang naghanap kay Eldrin? Hindi man lang siya pinuntahan sa school? Hindi man lang ba siya hinanap? Mapipilitan tuloy akong idaan siya sa kanila.

                “Tara na, ihahatid na lang kita sa inyo.” Pagyayakag ko sa kanya nang natapos ko lahat ang mga naka-pending na trabaho ko.

                Tumayo siya. Nakita ko ang bag ko sa likod niya. Aabutin ko sana iyon para kunin nang bigla niya akong hinalikan sa labi. Mabilis ang ginawa niyang iyon. Hindi ako agad nakakilos. Ni hindi ako napagsalita. Hindi ko natanggihan dahil ramdam ko ang lambot ng labi niya sa aking labi. Ang mabango niyang hininga na nasasamyo ko. Pakiramdam ko, tumigil ang lahat pati ang pag-inog ng mundo at pati ang orasan. Wala siyang naririnig. Tanging ang pagkakalapat ng labi ni Eldrin sa labi niya ang siyang pumupuno sa kanyang mundo.

                Biglang may kumatok sa pintuan at mabilis na nabuksan ito. Huli na nang itulak ko si Eldrin. Nakita na ng aming guard ang paghalik sa akin sa labi ng aking istudiyante. Ngunit kahit si Eldrin ang humalik sa akin at natigilan ako ng ilang sandali, hindi iyon ang iisipin ng guard, ako ang sa tingin niya ang humalik kay Eldrin o naghahalikan kami ni Eldrin. Paano ko ngayon iyon ipaliliwanag?