“ไม่ต้องเกร็งนะ..” มือหนาเกลี่ยเส้นผมออกจากหน้าผากมนแล้วกดจุมพิตอย่างอ่อนโยนจนพัทธ์ธีราต้องหลับตาหลบสายตาเป็นประกายของเขาที่จ้องมองเธออย่างบ่งบอกความต้องการ จากหน้าผากราชันย์ไล้ริมฝีปากหนาจุมพิตลงมายังเปลือกตา แก้มขาวเนียนอมชมพูจนมาหยุดที่ริมฝีปากอิ่มสีกุหลาบ ริมฝีปากหนาบดคลึงจูบริมฝีปากอิ่มแสนหวานอย่างหยอกเย้าอ่อนโยนเอาใจจนร่างบางเคลิบเคลิ้มไปกับรสสัมผัสที่แปลกใหม่
“ฮือออ...” เสียงหวานครางตอบสนองแผ่วเบา เขาบดคลึงกลีบปากอิ่มของเธอซ้ำๆ สอนให้เธอรู้จักการจูบ แต่เมื่อเขาสอดลิ้นเข้ามาควานหาความหวานจากปากเธอ เธอรู้สึกชาไปชั่ววูบก่อนจะรู้สึกว่าเลือดสูบฉีดไปทั่วร่างกาย ราชันย์จูบริมฝีปากหวานอย่างดูดดื่มเนิ่นนานเพื่อสร้างความคุ้นเคยจนพัทธ์ธีรารู้สึกเหมือนจะสำลักจูบของเขา มันทั้งอ่อนหวานและเรียกร้องให้เธอตอบสนอง เธอรู้สึกเหมือนจะขาดอากาศหายใจจนต้องเผยอริมฝีปากจูบตอบเขาไปโดยไม่รู้ตัว
”ฮืมม์..” ราช
