เวลาผ่านไปประมาณหนึ่งเดือนพอดี กว่าเด็กชายปองคุณจะได้ไปกินหมูปะทะ เอ๊ย หมูกระทะตามที่ต้องการ
จอมทัพถือโอกาสพาคนในบ้านมาเลี้ยงฉลองให้สองแม่ลูกด้วยเลย ในโอกาสที่ทั้งสองคนย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านอิสระวัณณกุลพร้อมกับฉลองเรื่องโจรโรคจิต
หลายวันก่อนทางตำรวจแจ้งว่า สามารถจับโจรโรคจิตได้แล้วหลังจากตามจับมานาน คนร้ายคือชายวัยกลางคนที่อาศัยอยู่แถวนั้น
ร้านหมูกระทะที่พวกเขามากิน ตั้งอยู่ไม่ไกลจากบ้านใช้เวลาเดินทางไม่นานก็ถึง เด็กหญิงจันทร์เจ้าขากับเด็กชายปองคุณตาโตด้วยความดีใจ หลังจากเห็นพี่พนักงานเอาเตาย่างมาวางตรงหน้า
“คุณจอมนั่งกับเด็กๆ เถอะค่ะเดี๋ยวช้องไปตักอาหารมาให้เอง” ช้องมาศรีบบอกจอมทัพ เมื่อเห็นชายหนุ่มทำท่าเหมือนจะลุกขึ้นยืน เธอรู้หรอกน่าคนรวยอย่างเขาไม่ถนัดกินอาหารแบบนี้ แต่ยอมมาร้านหมูกระทะก็เพราะลูกชายอยากกิน
“เอางั้นเหรอครับ” ชายหนุ่มลังเลเล็กน้อยเพราะไม่รู้จะเดินไปเอาอะไรก่อนดี
“เอา
