หลังจากซื้อของจำเป็นเสร็จ จอมทัพกับช้องมาศก็เดินทางกลับบ้านทันที เมื่อมาถึงก็รีบตรงดิ่งไปดูลูกๆ ไม่รู้ป่านนี้จะป่วนย่าเจียมขนาดไหนแล้ว ทว่าผิดคาดเพราะเด็กน้อยทั้งสองคนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงของปองคุณ แถมยังอาบน้ำใส่ชุดนอนเรียบร้อยอีกต่างหาก
“ป้าเจียมเก่งมากเลยค่ะ ดูแลสองคนนี้ได้ยังไง”
“ทำไมจะดูแลไม่ได้ ก็ป้าเจียมเป็นแม่นมเก่าของผม”
“เรื่องเล็กน้อยจ้าหนูช้อง คุณหนูน้อยกับหนูเจ้าขาไม่ได้ซนมาก หลอกล่อนิดหน่อยก็ยอมอาบน้ำแต่งตัวแล้ว อ่านนิทานให้ฟังไม่นานก็หลับสนิท อย่างที่เห็นแหละ”
“ขอบคุณที่ดูแลเจ้าขาให้ช้องนะคะ”
“ไม่เป็นไรเลยหนูช้อง งั้นป้าขอตัวก่อนนะคะ ง่วงแล้วเหมือนกัน”
“ขอบคุณป้าเจียมมากๆ ค่ะ เหนื่อยแย่เลย”
“ไม่เป็นไรจริงๆ ป้าไปนะคะคุณหนู”
“ครับ ขอบคุณนะครับป้าเจียม”
คุณแม่บ้านหายออกไปจากห้องพร้อมรอยยิ้ม ในใจแอบคาดหวังอยากให้สองหนุ่มสาวลงเอยกัน แต่เรื่องความรักต้องปล่อยไปตามธรรมชาติ ห
