9:25 AM, the First day before the bombing.
“E-El...” Agad na tumulo ang mga ni Elli nang makita niya ang kapatid sa tabi ni Nico. Nakangiti ito sa kanya at kinakampayan siya. “El!” Hindi na siya nag-aksaya pa ng oras at agad niya itong tinakbo papalapit sa kanya. Tumakbo rin ito papalapit sa kanya habang panay ang tawag sa kanya.
“Ate Elli!”
“El!” Agad niya itong niyakap ng mahigpit nang magkalapit sila. “El! Oh my God!” Humagulhol na siya habang panay pa rin ang pagyakap dito. Hindi na niya inalintana kung basa siya, ang gusto lamang niya ay mayakap ang ito nang mahigpit.
“Ate!” Tumulo na rin ang mga luha ni El habang nakayakap ng mahigpit kay Elli.
“I thought I lost you! I am sorry! I’m really sorry!”
Umiling-iling si El. “It’s okay Ate. It’s not your fault,” tugo niya rito ha
