“ผู้ชายคนนั้นหล่อจังเลย ใคร คนรู้จักแกเหรอยัยจ๋า”
นักศึกษาแพทย์ยื่นหน้ามาถาม เมื่อเพื่อนสนิทแอบมองชายคนหนึ่งไม่ละสายตาแม้ว่าเขาจะเดินผ่านหน้าร้านไป อีกทั้งยังมีปฏิกิริยาทางร่างกายวางเสื้อเด็กที่ตั้งใจจะซื้อไปฝากหลาน พี่ธี พี่ชายยัยจ๋ากำลังจะเป็นพ่อคน เร็วๆ นี้พี่สะใภ้จะคลอด ยัยจ๋าค่อนข้างงก ไม่ซื้อราคาเต็ม มาหาของใหม่และถูกเก็บไว้รอให้วันคลอด
“แกรอตรงนี้ก่อนนะ แป๊บเดียวเดี๋ยวฉันกลับมา”
สุชาดากึ่งเดินกึ่งวิ่งเร็วจนหอบเหนื่อย ร้องเรียกชื่อเล่นปรเมศวร์ซ้ำๆ จนกระทั่งร่างกายแข็งแรงหยุดการเคลื่อนไหว ดวงตาสุชาดาสว่างสดใส เมื่อชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าคือพี่ชายคนโต
“ใช่พี่ปลื้มจริงด้วย”
ปรเมศวร์เป็นบุคคลที่เจอตัวยาก สุชาดาเรียนคณะแพทย์ศาสตร์ในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่หลายปี กลับบ้านเฉพาะช่วงปิดเทอมเฉลี่ยหนึ่งถึงสองครั้งต่อปี แทบจะไม่มีโอกาสได้เจอหน้าเขา
ปรเมศวร์ย้ายออกไปอยู่ข้างนอกตั้งแต่สุชา
