วิคเตอร์พาลออสิริกลับมาที่คอนโดของเธอเพื่อเก็บข้าวของแล้วย้ายไปอยู่ด้วยกัน ถึงแม้เขาจะแต่งงานกับเธอเพื่อผลประโยชน์ แต่ถือว่าเป็นสามีภรรยากันแล้วก็สมควรใช้ชีวิตคู่ให้เหมือนกับคู่อื่นๆ ทว่าปัญหาเรื่องแบบเสื้อทำให้ลออสิริไม่มีกะจิตกะใจทำอะไรเลย เอาแต่นอนเซื่องซึมอยู่บนเตียง
ลออสิริพยายามครุ่นคิดอย่างหนัก แต่คิดอย่างไรก็คิดไม่ออก ว่าใครกันที่พร้อมจะหักหลังเธอ เพราะเพื่อนร่วมงานทุกคนล้วนเป็นคนดี
หญิงสาวนึกถึงใบหน้าของพนักงานแต่ละคนพลางบอกตัวเองว่า คนนี้ไม่น่าจะใช่ คนนั้นก็เป็นไปไม่ได้ จนครบทุกคนก็พบว่าไม่มีใครน่าจะเป็นคนร้ายได้
“ผมจะกลับแล้วนะคุณ ไม่ไปด้วยกันจริงดิ” วิคเตอร์เดินมาหยุดที่หน้าประตูห้องนอน ก่อนจะเอนตัวไปพิงแล้วเอามือขึ้นมากอดอกพลางเอ่ยถาม
“อืม” คำตอบของภรรยาทำให้ชายหนุ่มรู้สึกผิดหวังไม่น้อย ถึงแม้เขาจะไม่แสดงออกมาโดยตรงแต่สายตามันฟ้อง
“ผมกลับจริงๆ นะคุณ” เขาถามอีกครั้งเผื่อเธ
