“เฮ้อออ ที่นี่อากาศดีจัง...”
เอวาที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จออกมาเดินเล่นนอกบ้าน ก่อนจะรู้สึกทึ่งกับบรรยากาศของที่นี่ เมื่อเธอคิดว่ามันเป็นเหมืองอาจต้องกันดารอย่างที่เคยได้ยินมา แต่กลับตรงกันข้ามเมื่อมองไปทางไหนก็เห็นแต่สีเขียวขจีของสวนผลไม้นานาชนิด แถมยังมีสวนองุ่นขนาดใหญ่รวมอยู่ด้วยอีก
“นี่เธอ...”
ขณะที่กำลังชื่นชมบรรยากาศโดยรอบ เอวาก็ต้องสะดุ้งกับเสียงที่ดังอยู่ด้านหลังของเธอ
“เธอนั่นแหละ พอดีรถของฉันมีปัญหา เธอช่วยไปบอกให้คนมาดูให้ทีสิ”
เป็นมิราที่เดินเข้ามาเมื่อรถที่เธอขับมาดันสตาร์ทไม่ติดเสียอย่างนั้น
“เอ่อ คือว่าฉัน...”
“เร็วสิ!! ร้อนจะตายอยู่แล้ว!”
‘อะไรกันผู้หญิงคนนี้ เหมือนไม่ใช่คนงานในนี้...แล้วใครกัน’
เอวายืนมองคนตรงหน้าอย่างนึกแปลกใจ จนมิราเริ่มหงุดหงิดเพราะคิดว่าเอวาคือคนงานของที่นี่ เพราะชุดที่เอวาใส่คือชุดบ้านๆที่หาได้ตามตลาดทั่วไป
“นี่เธอ! บอกให้ไปตามคนมาช่วยฉันหน่อยไง
