“อืม ให้รอที่ห้องได้เลย”
อดัมโทรมารายงานเจ้านายเรื่องที่มิรามารออยู่ที่ห้องพักรับรองแขกที่อยู่ห่างออกไปจากตัวบ้านไม่ไกล เมื่อเพลิงตะวันนั้นไม่ชอบให้คนนอกเข้ามาวุ่นวายในบ้านถ้าไม่จำเป็น รวมถึงสาวๆของเขาด้วย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“นอนยัง?”
เพลิงตะวันอดที่จะเดินมาเช็คดูความเรียบร้อยทางฝั่งขวาไม่ได้ เขาเคาะประตูเรียกเอวาแต่กลับไร้การตอบกลับ
“นอนแล้วเหรอ...หรือว่าหนีออกไปแล้ว”
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
“นี่เธอ...”
ผลั๊วะ!
พอคิดแบบนั้นเพลิงตะวันก็ลองเคาะประตูอีกรอบ แต่ก่อนจะได้โวยวายใหญ่โตกลับพบว่าประตูไม่ได้ล็อคเสียอย่างนั้น เขารีบเดินเข้าไปด้านในและพบว่าเอวานอนหลับอยู่บนเตียง และภาพตรงหน้าทำเอาพี่ชายต่างสายเลือดอย่างเขาถึงกับกลืนน้ำลายอันเหนียวหนืดลงคอ
ร่างบางที่มีเพียงผ้าเช็ดตัวพันไว้หลวมๆและหลุดลุ่ยจนเห็นเรือนร่างอันขาวเนียนละเอียด เนินอกอวบโผล่พ้นผ้าผืนเล็กออกมาจนเขาอดไม่ได้ที่จะภาวนาให้เธอดิ้นอ
