Chapter Nineteen
220 Words
Milcah's POV
“And that's what he said,” pagtatapos ko sa kwento ko tungkol sa pinag-usapan namin ni Ranger.
Tinawagan ko kasi agad si Maffie nang makauwi ako. Late na rin ako sa photoshoot kaya sinabi niya na `wag na lang daw akong pumunta dahil nag-iba ang shedule ng photographer.
“Ang sakit ng ulo kong mag-isip kung ano ang gagawin,” reklamo ni Maffie.
“Kanina pa ako na-i-stress dito, Maffie. Should I say yes or no?” naguguluhang tanong ko.
“Sana tinanong mo pa siya ng ibang details tungkol sa offer niya,” aniya.
“He just offered na maging PA niya ako kapalit ng project. So I guess gagawin ko `yung project while working as his PA,” sagot ko naman.
“Ganito na lang, pupunta ako dyan para mag-usap tayo ng mabuti. Hintayin mo na lang ako dyan, okay?” saad pa ni Maffie.
“Sige. Bili ka ng food dyan sa labas at wala na akong stocks. Bukas pa lang ako bibili,” ani ko.
“Fine. Sige bye na!”
“Bye!” Pinatay ko na `yung tawag at pabagsak na umupo sa couch.
Nakatulala lang ako sa kisame nang hindi gumagalaw. Kaya ko naman sigurong magtrabaho bilang PA ni Ranger, `di ba? Like, I can endure it.
Kuya, nag hirap na...
- Writer
