“พี่กรพามากินข้าวค่ะ ตอนแรกตั้งใจไปดูหนัง แต่ลูกชายพี่กรท้องเสีย พี่กรเลยต้องไปดู ตอนนี้เอยกำลังกลับบ้านค่ะ” หล่อนตอบให้เคลียร์ เขาจะได้ไม่ถามต่อ
“อีกสักยี่สิบนาที ฉันจะถึงตัวเมือง เธอไปรอฉันที่หน้าห้างล่ะกัน ฉันจะไปรับ แค่นี้นะ”
กรชวิลตัดสาย ไม่รอให้ณศรินทร์ตอบรับหรือปฏิเสธ ณศรินทร์ถอนหายใจ ไม่อยากทำตามก็ต้องทำ ห้างที่เขานัดหมาย อยู่ห่างจากร้านอาหารที่ปรกรณ์พามากินไม่มากนัก หล่อนเลือกใช้บริการรถสองแถว เพื่อพาตนไปยังห้างนั้น
ณศรินทร์ก้าวลงจากรถสองแถว เมื่อนำพาหล่อนมาถึงจุดหมาย หล่อนเดินเข้าไปในตัวห้าง เพื่อเข้าห้องน้ำ ระหว่างทางไปจุดหมาย หล่อนคิดถึงยายแอ๋ว พานให้นึกถึงคำสัญญาของกรชวิลที่ว่า จะพาตนไปเยี่ยมยายแอ๋วที่กรุงเทพ หญิงสาวหัวใจเศร้าหมองอีกครั้ง เพราะวาจาเขาอาจไม่มีวันเป็นจริง
และนั่นทำให้ณศรินทร์นึกถึงอีกคนขึ้นมา คืออรัญญา คำบอกกล่าวเมื่อหลายวันก่อนที่ว่า ช่วงนี้บ้านพักคนชรา
