กระทั่งเดินออกมา
ดาวมองหน้าฉันแปลก ๆ รอยยิ้มกรุ้มกริ่มนั้นทำให้ฉันแปลกใจ
“ทำไมยิ้มแบบนั้น”
“เมื่อกี้คนที่ชื่อเพียงคุณโทรมา แต่กูไม่ได้รับเพราะมือเลอะ”
เพียงคุณโทรมางั้นเหรอ…
“ไปอยู่กับเขามาใช่ไหม” ดาวหรี่ตามองฉันอย่างจ้องจับผิด ส่วนฉันก็ได้แต่ก้มหน้ายอมรับไปตามตรงเพราะรู้ว่าโกหกไปตอนนี้ดาวก็ไม่เชื่อแล้ว
“อิจมาก กูอิจฉามึงมาก” ดาวทำท่าดี๊ด๊าดีใจใหญ่จนแม่ของเธอฟาดลงที่ต้นแขนเบา ๆ
“ไปล้างมือสักที จะได้มากินกัน” ดาวก็เลยต้องทำตามที่แม่บอก ระหว่างนั้นฉันก็เลยโทรกลับไปหาเพียงคุณ
(เธออยู่ไหน) คนในสายถามทันทีที่รับ
“อยู่บ้านเพื่อนค่ะ คืนนี้เรานอนบ้านเพื่อน”
(อ๋อแล้วไป ว่าจะออกไปรับพอดี)
ฉันอึ้งมากทีเดียว ไม่คิดว่าเขาจะใจดีกับฉันขนาดนี้
(เธอ ทำไมเงียบไปเนี่ย)
“อ๋อเปล่า ๆ” ฉันสะดุ้งนิด ๆ แล้วตอบกลับไป “ขอบคุณมากนะคะ ไว้พรุ่งนี้บ่าย ๆ เราไปที่คอนโดนะคะ”
(ได้ ๆ เดี๋ยวเราตื่นแล้วจะโทรหาแล
