(The first time)
ALAS singko pa lang ng umaga ay gising na si Arwa. Maaga siyang nagluto ng agahan, naglinis ng bahay at sunod na namalengke. Iniwan niyang nakahanda na ang almusal ng kanyang amo para wala na siyang alalahanin pa.
Hindi na niya gaano nakaka-encounter ang lalaki. Hangga’t maaari ay inaabala niya ang sarili upang hindi na maalala pa ang nangyari. Nagkukulong na lang siya sa kanyang silid kapag tapos na ang lahat ng kanyang gawain at ginagawa na lamang ang kanyang trabaho bilang Psychologist. Kahit papaano ay nalilibang siya dahil iyon naman talaga ang nakagawian niyang trabaho. May mangilan-ngilan na siyang kliyente kaya naman nae-enjoy niya ang kanyang buong araw.
Marahil abala din ang kanyang amo dahil bihira niya lang makita ito. Minsan sa hapag-kainan o di kaya naman
