Mercy On My Heart

Chapter 21

Wala talaga siyang nahitang impormasyon sa kung sino si Francis Calderon maliban sa pangalan nito, tirahan nito. Not even the basic informations. And because of that alam na niyang mahirap kalabanin ito so if he couldn't touch nor reach him ay si Mercy ang pagtutuonan niya ng pansin.

Aalamin niya sa pamamagitan nito kung sino si Francis sa buhay ng dalaga and to do that, aaraw-arawin niya ito sa restaurant nito.

"Can you call the owner? May irereklamo ako rito sa isang luto niyo. Don't hesitate dahil pwede akong mag-eskandalo at baka mawalan kayo ng mga customer," banta niya sa waiter na nag-aasikaso sa kaniya. Tumalima naman ito and he waited patiently.

Mercy, being busy in the kitchen preparing for the customers' orders, was interrupted by the waiter, Mario.

"Miss Mercy, pinapatawag po kayo ng isang customer. Magrereklamo raw. Kung hindi niyo raw lalabasin ay mag-eeskandalo," wika nito sa kaniya.

"Why?" nagtatakang tanong niya. Ngayon lang kasi may gustong magreklamo.

"Hindi po sinabi, Miss Mercy. Labasin niyo na lang po para hindi mag-eskandalo," suhestiyon pa nito na agad naman siyang tumalima.

She asked where the customer is and headed towards him but only to stopped seeing him, Shawn. She closed her eyes dahil biglang pumintig ang kaniyang sentido pagkakita sa lalaki. Malakas din ang pagtibok ng kaniyang dibdib. He has that effect everytime she saw him. When she was calm, she went over him.

"Yes, what can I do for you, Sir?" magalang na tanong ng bagong dating.

The side of his lips twitched hearing that familiar voice. Inihanda niya ang seryosong mukha rito bago ito hinarap. Pero nang lumingon siya at nakita ang napakaamong mukha nito ay biglang nawala ang kaseryosohan niya at napalitan ng kasiyahan. He missed her.

"I-I need to talk to you," nauutal pa niyang wika rito.

"I am here to talk, Sir," seryosong wika nito sa kaniya.

"Shawn. Call me Shawn like how you used to call me," wika niya.

"Is this something to do with the food or the resto? If it's personal then sorry I have to leave. Marami pa akong gina---"

"Just five minutes. Please."

"I'm sorry," wika ni Mercy at nagsimula na itong maglakad pabalik sa loob.

"I won't stop until you talk to me, Love," sigaw niya rito na umagaw ng atensiyon ng ilang customer na malapit sa kanila.

Biglang bumalik ang dalaga sa harapan niya na namumula ang mukha. Pigil na pigil na masigawan siya.

"Stop making a scene here. I don't know who you are so stop acting like we know each other!" matigas na wika nito sa kaniya.

"Hindi ko alam kung bakit nagpapanggap kang hindi mo ako kilala, Mercy. But whatever your reasons, aalamin ko iyon and you can't stop me," matigas na wika niya rito. "I miss you so much."

Ang galit na kanina ay nararamdaman niya rito ay biglang naghalo dahil sa sinabi nito. Hindi pa siya nakakabawi sa sinabi nito nang may idinugtong na naman ito.

"Come back already. Matagal na kitang hinahanap. Hindi ko alam kung bakit bigla ka na lang naglaho. Kung galit ka sa akin, magalit ka pero please bumalik ka na. Hinahanap ka na ng mga magulang mo. They were lonely knowing you ran away at hindi man lang nagpapaalam sa kanila. Ness misses you too especially January na lagi akong kinukulit at galit na galit sa akin dahil sa pagkawala mo," madamdaming wika nito sa kaniya.

She has a family and they were looking for her. She was glad. May naghahanap pa pala sa kaniya. Ang buong akala niya ay pinabayaan na siya ng mga ito. Limang taon. Limang taong na nawala siya, na wala siyang maalala.

"Bumalik ka na. Bumalik ka na sa bahay natin," muling wika ni Shawn sa kaniya.

"Bahay?" nagtatakang tanong niya.

"We're living together, nasabi ko na sa iyo 'di ba? We are planning to get married but you just disappear."

"We what?" naguguluhang wika pa rin niya sa binata.

"That necklace..." he said looking at the necklace she was wearing. "It was me who gave it to you. It has numbers at the back of your name." Ibigay nito ang numerong naka-engraved sa likod ng pangalan niya. It was the exact number. "It was the day you said yes to me. Iyan ang araw kung kailan mo ako sinagot."

Wala sa sariling napahawak siya sa kwentas na suot pagkatapos ay lumipat ang tingin lalaki. She was about to say something when someone spoke.

"Is there any problem, my Mercy?"

Lumingon and found Francis, not only him but his friends looking at them. Napailing siya bilang sagot sa tanong nito at tinakbo ito at niyakap na ginantihan naman nito. Ganoon din ang ginawa ng mga kasama nito.

"Ginugulo ka ba niya?" tanong ni Francis sa kaniya.

"No. But he was saying something... I don't know if it's true... I'm confused," naguguluhang wika niya rito.

"Let's get inside then. Don't force yourself. I can see you're in pain right now. Come, you need to take your med," yaya ni Francis sa kaniya.

Inakay siya nito sa loob at lumabas din ng restaurant patungo sa rest house. Ang ibang kaibigan naman ni Francis ay kausap na ngayon ni Shawn na ipinagtataka niya. Sumunod na rin ang mga ito sa kanila.

Sinamahan siya ni Francis hanggang sa makarating sila sa kwarto niya at makainom ng gamot at muling lumabas patungo sa sala kung saan naroroon na ang mga kaibigan nila at nakikipagkwentuhan kay Manang Lumin.

"That was Mr. Mendez. Kilala mo siya?" Bryan asked na nakakuha ng matatalim na tingin sa iba. Ang iba naman ay nakailing na lamang sa sinabi nito.

Pagkatapos niyon ay tumingin ang mga ito kay Francis bago lumipat ang mga tingin sa kaniya. They knew something about her, her past. Wait. Siya nga pala ang nagsabing huwag magsalita ang mga ito, that she will remember if she will remember. No feeding. Hahayaan lamang niya.

"Would you like to talk about it?" Francis asked her.

Napatingin siya rito maging sa mga kaibigan nitong naghihintay ng sagot niya.

"Kilala niyo siya? Kilala niyo ako before I lost my memories?" tanong niya sa mga ito.

Natahimik ang mga ito. Mukhang silence means yes talaga. Si Loui ang sumagot sa kaniya pagkatapos nang pananahimik ng mga ito.

"Like what we said before, nakilala ka lamang namin noong dinala ka ni Francis sa ospital. And we only found out about you after Francis investigated you. Pero ikaw na rin ang nagsabi noon na hindi mo gustong maalala o malaman ang nakaraan mo dahil natatakot ka. You wanted your memories to flow naturally. And it was five years already. Nabanggit ni Francis that you started having flashes from your past. Ayaw mo pa rin bang malaman?"

Napabuntong-hininga siya sa sinabi nito dahil tama nga naman ito. Siya ang nagsabi niyon, na maghihintay siya na kusang bumalik ang mga alaala niya.

"What do you know?" mahinang tanong niya sa mga ito.

"It maybe scary to know but you need to accept it, Mercy. We are here behind your back. Hindi ka namin hahayaang mapahamak and you could continue your life now if you wanted to. No one is stopping you," Rohan said.

"Oo nga! Kung gusto mong ipagulpi si Shawn kayang-kaya rin namang gawin iyon. That's easy," Loui said.

"So talaga kilala niyo siya?"

"Isa-isa muna, Mercy. Huwag puro siya. Alam naming nagpupuso iyang mga mata mo kapag nakatingin sa kaniya at tinatambol iyang dibdib mo kapag nariyan siya but hindi mo ba kukumustahin ang pamilya mo?" That was Bryan and his big mouth. Nakatikim tuloy ito ng mura sa mga kaibigan niya.

"Gago ka talaga! Pwede mo namang hindi banggitin iyon bakit andami mong satsat!" Stanley said sabay bato ng tissue sa kaibigan.

Maging si Loui ay naghagis ring ng chitchirya sa kaibigan na ikinailing na lamang niya. Pagnagsama talaga ang mga ito, hindi niya alam kung matutuwa siya o sasakit ang ulo niya.

"I can easily call them and you can face them if you wanted," Francis said. "Gusto mo ba?"

Natahimik siya sa tanong nito. Handa na ba siyang harapin ang nakaraan niya? Handa na ba siyang malaman ang buhay na meron siya bago mawala ang mga alaala niya?