บทที่ 13
ในค่ำคืนอันเงียบสงบ แสงจันทร์สาดส่องให้เห็นเพียงราง ๆ ในมุมหนึ่งของจวนหลี่ เมิ่งเมียวชิงที่แฝงตัวอยู่ในร่างของหลี่เลี่ยงหรงกำลังเฝ้ารอจังหวะที่เหมาะสม นางมองดูความมืดนอกหน้าต่างก่อนตัดสินใจอย่างแน่วแน่ คืนนี้จะเป็นคืนแห่งการล้างแค้น
เมื่อเสียงภายนอกเงียบสงบลง หญิงสาวก็เปลี่ยนชุดอย่างรวดเร็วจากชุดนอนเป็นชุดดำรัดกุม นางเปิดประตูออกไปอย่างเบา ๆ ลมหายใจของเมิ่งเมียวชิงสม่ำเสมอเพราะใช้ปราณเบาที่ฝึกมานาน พาตัวเองทะยานขึ้นหลังคาจวนอย่างเงียบเชียบ ก่อนจะหายลับไปในความมืดมิด
หลี่เลี่ยงหรงมุ่งหน้าไปยังบ้านหลังหนึ่งที่อยู่ในเขตของเมือง ชายที่อาศัยอยู่ที่นี่เคยร่วมมือกับหลี่หลันฮวาในการหักหลังและสังหารหลี่เลี่ยงหรงในครั้งก่อน เขาคือคนแรกที่นางจะล้างแค้น
สถานที่เงียบสงัด มีเพียงแสงจากตะเกียงเล็ก ๆ ในห้องที่พอทำให้เห็นราง ๆ ว่าคนในบ้านกำลังหลับใหล
ร่างบางทิ้งตัวลงจากหลังคาอย่างแผ่วเบา และ
