31 หึงไม่หึง 4

1457 Words

กลทีป์รวบช้อนส้อมตามหญิงสาว ความจริงเขาไม่ได้หิวข้าวเท่าไรนัก แต่ต้องการกินเป็นเพื่อนหญิงสาวไปก่อน ครั้นเจ้าตัวอิ่มเขาก็อิ่มเหมือนกัน ระหว่างรอของหวานกลทีป์ก็ดึงมือของเฌอลิณณ์เข้ามากอบกุมจนได้ ทำให้หญิงสาวต้องขยับตามแรงฉุดเข้าไปนั่งติดกับเขา เฌอลิณณ์ควรจะแย้งเขา แต่ว่าบรรยากาศในร้านเป็นใจเหลือเกิน หลายคู่โต๊ะอื่นอิงแอบแนบซบไม่ต่างกัน เธอเพิ่งเห็นว่าเขาพาเข้าร้านบรรยากาศโรแมนติกอยู่ไม่น้อย ได้แต่ปล่อยให้เขาดันศีรษะของเธอซบที่ซอกคออุ่น “ไม่กลัวคนรู้จักมาเห็นเหรอคะคุณที” เธอเอ่ยเบา ๆ สายตามองวิวต้นไม้ภายในร้านไปด้วย ปล่อยตัวปล่อยใจสบายไปกับเสียงเพลง “ทำไมต้องกลัวด้วยล่ะครับ ผมทำอะไรผิดเหรอ หืม” เขาตอบกลับแบบไม่สนใจใครทั้งนั้น ยกมือข้างหนึ่งขึ้นลูบพวงแก้มนุ่มเล่นเบา ๆ ได้จับยิ่งรู้สึกละมุนปลายนิ้ว อยากจับบีบแล้วยืดออกแรง ๆ “อื้อ คุณทีเจ็บนะคะ” เขาไม่ได้แค่คิดน่ะสิ ดันจับบีบแรง ๆ แล้วยืดอ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD