บทที่ 5

4050 Words

อลิสที่พึ่งจะเสร็จหันไปมองอย่างไม่พอใจโดยที่ไม่สนใจว่าของเธอกับของชายตรงหน้าเชื่อมกันอยู่แต่ไม่ทันจะได้พูดอะไรเชียสต์ก็จับให้เธอนั่งบนตักของเขาโดยแผ่นหลังชนกับหน้าอกของชายที่กำลังขยับในร่างของเธออยู่ท่านี้ทำให้อลิสถึงกับตาโตเพราะพอก้มลงมองด้านล่างก็เห็นของเธอที่กำลังคลุมลำท่อนของเขาอยู่และมันดูใหญ่มากในสายตาของเธอตอนนี้ น้ำเชื้อที่ไหลออกมาจากด้านในทำให้เธอรู้ว่าเธอไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงโรคจิตคลั่งรักเลยแม้แต่น้อยยิ่งมองร่างเล็กก็ยิ่งตาโต มันยัดเข้าไปได้ไงนะ ทะ ทำไมมันดูใหญ่กว่าที่รู้สึกอีกล่ะ “ข้ายังไม่เสร็จเลย คงประมาณสักพักนะเจ้าน่าจะเสร็จไปได้อีก 2 ครั้งเลยล่ะ” “ห๊ะ!!! อะไรนะ” “สุดยอดเลยนะเนี่ย นายทำได้ไงแน่นานขนาดนั้นทั้งๆ ที่ยังไม่เสร็จเนี่ยนะ สุดยอดเลย” เคแกนยกนิ้วให้ “รับมือนะอีกเดี๋ยวก็เสร็จแล้วล่ะ” ปัก!! ปัก!! ปัก!! ปัก!! “อ้าย… กรี๊ด… พอ พอแล้ว อะๆๆๆ อ่า อ้าๆๆ อ้าย เร็วไป อ้าย อะๆๆๆ” “ซี๊ด รัดแน่นมากกว่าเดิมอีก” “พอก่อน พอ พ พอก่อน อ้า อ่า อะๆๆ มัน มะ เชียสต์ อะๆๆ ทำไมใหญ่ อ่า อะๆๆๆ มันใหญ่เกิน อะ ไป อ้าย” อลิสร้องดังขึ้นอย่างสุดเสียงเพราะยิ่งเห็นมันมากเท่าไรก็ยิ่งรัดมากกว่าเดิมยิ่งเห็นสายตาของแต่ละคนแล้วเธอยิ่งอายมากเข้าไปอีก เมื่อไร อ้าย เมื่อไรเขาจะเสร็จสักทีเราเสร็จไปรอบที่สองแล้วนะ “ทนอีกเดี๋ยวนะ” “อลิสเจ้าต้องรับให้ได้นะ ไม่อย่างนั้นจะทนรับร่างสัตว์ของเราได้ยังไง” ปัก!! ปัก!! ปัก!! ปัก!! “อ้า อ้าย อะๆๆๆ เชียสต์ เชียสต์ เชียสต์ อ้าย…อะ อ่ะ อ้า” อลิสร่างสั่นไหวไปมาจากแรงที่กระแทกจนร้องเสียงหลงยิ่งได้ยินที่พวกเขาพูดยิ่งตกใจบวกกับความเสียวที่มาจากช่วงล่าง ลำท่อนของเขากระแทกชนเข้ากลับมดลูกของเธอจนเกิดเสียงดังเสียงเนื้อกระทบกันดังขึ้นมาเรื่อยๆ ไม่หยุด “ซี๊ด...อีกนิดพร้อมกันนะอลิส” “อะ อะ อ้า อ่าๆๆ อะ อืม” ช่องท้องบีบรัดมากกว่าเดิมมันบีบรัดเป็นจังหวะเพื่อบ่งบอกว่าร่างเล็กใกล้ถึงฝั่งฝันแล้วเชียสต์กระแทกอย่างสุดแรงจนเสียงครางดังออกมาเป็นเสียงร้องอยู่สามสี่รอบ ตับ!! ตั่บ!! ตั่บ!! “กรี๊ด…เชียสต์” “โอ๊ว อ่า” บ๊อก ฟุบ เสียงของท่อนเนื้อดังเมื่อมันหลุดออกมาจนเกิดเสียงดังขึ้นอลิสที่เสร็จในรอบที่เท่าไรไม่รู้เมื่อรวมกับสามีทั้งสามคนเธอก็ลงไปกองที่พื้นอย่างหมดสภาพต่างจากชายทั้งสามที่ดูดี้ด้าเป็นพิเศษ “เก่งมากเลย อลิสเก่งมาก” แลคติสพูดพร้อมปรบมือให้เธอเหมือนเธอไปได้รางวัลเหรียญทองมาอย่างไรอย่างนั้นเลย “เอาล่ะเราจะพักที่นี่สักพักแล้วเราจะเดินทางต่อส่วนอลิสข้าจะเป็นคนแบกไปเอง” “งั้นพวกเราที่เหลือจะไปหาอาหาร” “นอนพักให้สบายก่อนนะ พวกข้ารู้ว่าเจ้าเหนื่อยพักเถอะ” เสียงอบอุ่นของอีธานดังเข้ามาในโซนประสาทของเธอ เธออยากจะลืมตาขึ้นมานะแต่ร่างกายมันไม่ไหวจริงๆ ไม่รู้ว่าใครเป็นคนอุ้มเธอขึ้นมาแต่เธอเดาว่าน่าจะเป็นอีธานเพราะเธอจำเสียงได้ “อืม เจ้าเก่งมาอลิสน้อย” เชียสต์พูดพร้อมลูกที่หัวของเธอด้วยความอ่อนโยน “พอเจ้าตื่นเราจะคุยกันเรื่องโลกที่เจ้ามานะ ตอนนี้พักก่อนเถอะ” “งึม งือ” (=-=) ไม่ไหว ร่างกายเหมือนโดนอะไรหนักๆ มาทับเลยขอนอนสักเดี๋ยวน่า งึมๆ คร่อกฟี่ จะอุ้มฉันไปถึงไหนเนี่ย นานแล้วนะ “เราจะไปไหนกันเหรอ ทำไมนานจังเลย” อลิสที่อยู่ในอ้อมกอดของเชียสต์ที่กำลังเดินทางไปไหนสักที ร่างบางที่ลืมตาตื่นขึ้นมาก็เห็นเป็นต้นไม้รอบๆ นั้นทำให้เธอรู้ว่าเธอยังอยู่ในป่าเหมือนเดิมน่าจะเดินทางกันต่อหลังจากที่ฉันหลับไป เชียสต์ที่ได้ยินอย่างนั้นก็ก้มลงมามองร่างเล็กที่เริ่มขยับตัวด้วยสีหน้าอบอุ่นต่างจากที่เห็นกันครั้งแรก “ตื่นแล้วเหรอ หรือว่าข้าขยับตัวมากเกินไปเจ้าเลยตื่นรึเปล่า” “เอ่อ เปล่าหรอก” “ตื่นแล้วสินะ พักก่อนไหม” แลคติสหันมามองด้วยความเป็นห่วง “อีกนิดเดียวก็จะเข้าหมู่บ้านแล้วล่ะแถวนี้จะมีหมู่บ้านเล็กๆ อยู่นะอีกไม่นานก็ถึงแล้วล่ะ” เคแกนพูดด้วยสีหน้าและน้ำเสียงร่าเริงก่อนที่จะวิ่งตรงไปด้านหน้าเหมือนเคยชนะเหรียญทองมาอย่างนั้นแหละ เป็นพวกบ้าพลังสินะ (-_-!) “เจ้านั้นมันไม่เหนื่อยบ้างหรือไงกัน” อีธานที่เดินนำหน้าเชียสต์พูดขึ้น “เดี๋ยวฉันเดินเองก็ได้นะ นายจะได้ไม่เหนื่อย” “เดินไหวเหรอ?” เชียสต์ก้มหน้าลงมองร่างเล็กด้วยความเป็นห่วง “ไหวสิต้องไหวอยู่แล้ว” ไม่นานหลังจากนั้นพวกเราก็มาถึงหมู่บ้านแต่ไม่เชิงเป็นหมู่บ้านเสียทีเดียวแต่จะเป็นเหมือนเมืองเสียมากกว่าเพียงแค่ไม่ได้ใหญ่โตเหมือนเมืองก็นั้นเอง ผู้คนที่ทำให้อลิสแปลกไปทันทีที่เห็นคนในหมู่บ้านนี้มากเพราะผู้หญิงที่หมู่บ้านนี้แทบจะไม่ใส่เสื้อผ้ากันเลย บางคนก็แค่ใส่ผ้าปิดเท่านั้นเหมือนไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้มากเท่าไรนัก ตัวบ้านเป็นบ้านสองชั้นบางหลังก็เป็นสามชั้นทำจากไม้และอิฐกับปูนถูกทาด้วยสีสันน่ามองส่วนใหญ่จะเห็นแต่ผู้ชายมากกว่าแต่ที่สะดุดตามากเลยก็คือบางคนมีหูเหมือนสุนัข บางคนก็มีเขาเหมือนอีธานทำให้อลิสคิดว่าคนที่นี่น่าจะไม่ใช่มนุษย์อาจจะเพราะเป็นโลกอื่นทำให้มีหลายๆ อย่างไม่เหมือนกับโลกมนุษย์ นี้ถ้าคนพวกนี้หลุดไปที่โลกเราสักคนนะมีหวังแตกตื่นกันทั้งโลกแน่ “คนพวกนี้เขาไม่ เออ ไม่อายกันเหรอ” “อาย ไม่หรอกเพศเมียกับเพศผู้บางตัวไม่สนเรื่องพวกนั้นหรอกนะ ส่วนใหญ่จะใส่แค่เป็นพิธีเท่านั้นเอง” เชียสต์เดินเข้ามาประชิดตัวของร่างเล็กเหมือนระแวงอะไรสักอย่าง “มีอะไรหรือเปล่าเชียสต์” ฉันหันไปถามด้วยความสงสัยเพราะตั้งแต่ที่เดินเข้ามาที่นี่แล้วทั้งสี่คนก็ดูแปลกไปเหมือนระแวงหรือกลัวใครจะเข้ามาทำร้ายเลย เคแกนที่น่าจะมาถึงที่นี่ก่อนคนแรกวิ่งตรงมาทางพวกเราที่ยืนอยู่ “เรียบร้อยแล้วล่ะ ข้าจองโรงแรมเอาไว้เรียบร้อยแล้ว” เคแกนวิ่งตรงมาทางพวกเธอก่อนที่จะเข้ามากอดอลิสด้วยความดีใจก่อนที่จะลากเธอไปเหมือนตัวเองเป็นเจ้าของที่นี่ที่รู้ทุกอย่างของพื้นที่นี่อย่างนั้นแหละ หลังจากที่เราทั้งสามคนพากันไปพักโรงแรมที่เคแกนจองเอาไว้ให้ ก่อนหน้านี้ไม่น่าเชื่อว่าเคแกนจะมีตีนหมาที่วิ่งได้เร็วถึงขนาดมีเวลาไปจองโรงแรมให้พวกเราได้ โดยห้องที่จองเอาไว้ก็เป็นห้องสวีทขนาดใหญ่ที่รองรับคนได้มากสุดคือ 10 คน และหลังจากที่พักที่นี่อีธานบอกว่าจะเดินทางต่อไปเพื่อที่รับได้ไปถึงที่หอเทพโดยเร็วที่สุด “ที่นี่ก็น่าอยู่เหมือนกันนะ คิดว่าจะเป็นแบบพวกชนเผ่าอะไรแบบนี้ซะอีก” ร่างเล็กที่กำลังทานอาหารที่ทางโรงแรมจัดเอาไว้ให้อย่างถูกใจ “อืม มันก็แล้วแต่พื้นที่นะอาจจะเพราะมันยังไม่ถึงเวลาล่ะมั่งเจ้าเลยไม่เห็นเรื่องไม่ดีกับตานะแต่ก็ถือว่าดีแล้วล่ะที่ไม่เห็น” แลคติสพูดขึ้นก่อนจะมองหน้าอลิสด้วยความเป็นห่วง “นี้อลิส ที่โลกของเจ้านะมันเป็นยังไงเหรอ” เคแกนที่อยู่ดีๆ ก็ถามขึ้นมา “ที่โลกของฉันเหรอ อืมก็ปกตินะแต่พวกเขาไม่ได้สวมหูหมาหรือสวมเขาแบบอีธานนะ” “เจ้าคิดว่าอีธานสวมเขารึ” เคแกนถามด้วยดวงตาโต “ก็ใช่นะสิ ฉันแปลกใจมาตั้งนานแล้วติดกาวเอาไว้เหรอทำไมตอนนั้น มันถึงไม่หลุดด้วยล่ะ” อลิสเหมือนจะพึ่งคิดถึงตอนที่มีอะไรกันได้ขึ้นมาก็หน้าแดงขึ้นมาทันทีเมื่อนึกถึงตอนที่จับไปที่เขาของอีธานแต่มันไม่หลุดด้วย หลังจากนั้นทุกคนจำต้องมาอธิบายกันต่อหลังจากที่อธิบายกันไปครั้งหนึ่งแล้ว ทุกคนก็ต้องมาอธิบายกันต่อในแบบเดิมแต่แค่ขยายความให้มากขึ้นเท่านั้น นั่นคือที่โลกนี้แตกต่างจากโลกของอลิสที่อลิสอธิบายไปให้พวกเขารู้และได้คำอธิบายเพิ่มมาอีกนั้นคือที่นี่แทบจะไม่มีมนุษย์อยู่แล้วคนที่อยู่ที่นี่ส่วนใหญ่ก็จะเป็นครึ่งสัตว์ เคแกนเป็นหมาป่า เชียสต์เป็นสิงโต แลคติสเป็นกวางส่วนอีธานที่มีเขาเป็นสายเลือดของปีศาจคนที่นี่ไม่ได้มีแค่เผ่าพันธุ์เดียวและการสืบสายเลือดหรือการมีลูกของที่นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เพราะการที่จะมีลูกได้นั้นต้องไปที่หอเทพเท่านั้น แม้ว่าจะเป็นครึ่งสัตว์และปีศาจและมีการติดสัดแต่ก็ใช่ว่าจะมีลูกได้เพราะแต่เดิมเมื่อก่อนนั้นเคยมีแต่ตอนนี้คนที่จะมีลูกได้นั้นจำต้องไปที่หอเทพเพื่อยืนยันเจตจำนงเสียก่อน หลังจากนั้นเมื่อมีใครก็ตามที่เป็นครอบครัว ญาติ หรือตัวเมียหรือตัวผู้เมื่อตายแล้วเด็กทารกถึงจะเกิดขึ้นมาเพราะการเกิดจำต้องมีการเสียสละเพราะอย่างนั้นที่โลกนี้ถึงมีเด็กน้อยมากและทุกคนก็ล้วนแต่อายุยืนทั้งนั้นอย่างเคแกนตอนนี้อายุ 100 กว่าแล้ว เชียสต์อายุ 132 ปี อีธาน 156 ปี และแลคติสมีอายุ 99 ปี “ถ้าอย่างนั้นก็แปลว่าผู้หญิงที่นี่ไม่สามารถมีลูกได้อย่างนั้นเหรอ” “มีลูกเหรอ ก็คงจะอย่างนั้นทำไมเหรออลิสหรือว่าที่โลกของเจ้าไม่ได้เป็นแบบนี้อย่างนั้นเหรอ” อีธานที่เป็นหมอพูดขึ้นด้วยความสนใจ ทำไมต้องถามแบบนั้นด้วยที่นี่ต่างหากที่แปลกนะ (-_-!) “ก็ไม่ใช่นะสิ ผู้หญิงที่โลกของฉันนะมีลูกได้นะมันเป็นเรื่องปกตินะ” อลิสพูด “ไม่จริง!! การเกิดจะต้องแลกมาด้วยความตายเท่านั้น” เคแกนตะโกนเสียงดังจนร่างเล็กตกใจจนเชียสต์ต้องไปตบกะโหลกของอีกฝ่ายที่ทำตัวเมียของพวกเขาตกใจ ก่อนที่ทุกคนจะหันกลับมาสนใจร่างเล็กต่อ “ก็เพราะได้ยินแบบนั้นไงฉันถึงแปลกใจนะ เป็นไปได้ไงที่ผู้หญิงจะท้องไม่ได้นะผู้หญิงทุกคนมีมดลูกกันทั้งนั้นนะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีลูกไม่ได้” “ถ้าอย่างนั้นก็แปลว่าเจ้าก็มีลูกได้อย่างนั้นเหรออลิส” แลคติสพูด “ก็ใช่นะสิ” “จริงรึ!!!” ชายทั้งสี่คนพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ เกิด เกิดอะไรขึ้นนะทำไมทุกคนถึงต้องตกใจแบบนั้นด้วย แล้วนี่มันอะไรทำเหมือนกับเจอรางวัลที่ 1 อย่างไรอย่างนั้นเลยเหอะ “ก็จริงนะสิ ทำไมเหรอนี้หรือว่า พวกนายอยากมีลูกอย่างนั้นเหรอ” “ก็ใช่นะสิ ใครบ้างล่ะที่ไม่อยากมีลูกมีแต่การตายเท่านั้นที่จะสามารถเกิดเด็กขึ้นมาได้เพราะอย่างนั้นไม่ว่าใครก็อยากจะเห็นหน้าลูกของตัวเองเท่านั้นแหละนะ” เชียสต์ก้มหน้าลงมองที่พื้นก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมามองที่ใบหน้าของร่างบาง “เอาเถอะ แล้วการมีลูกของที่นั้นนะต้องทำยังไงเหรออลิส “เคแกนทำหน้ามึนจนอลิสถึงกลับไปไม่เป็น “เอ่อ พูดยากนะการมีลูกเหรอ พวกนายก็เคยทำไปแล้วไม่ใช่เหรอ” “เคยทำแล้วเหรอ เมื่อไร?” เคแกนพูด “อ่อ แบบนั้นสินะ” อีธานพูด “การมีลูกทำแบบนี้สินะ” เชียสต์พยักหน้าอย่างรู้เรื่อง “อย่างนี้นี่เอง” แลคติสพูด “อย่างนี้คืออะไร แบบนั้นคืออะไร มีลูกทำยังไงทำไมข้าไม่เห็นจะเข้าใจเลย อ้าก…” 2 วันผ่านไป หลังจากที่อยู่ที่นี่มาถึง 2 วันที่ผ่านมาทำให้ฉันระแวงมากนับตั้งแต่ที่มาที่นี่ตอนแรกพวกเขาจะออกเดินทางเพื่อไปให้เร็วที่สุดแต่เพราะมีเรื่องทางฝั่งนั้นเกิดขึ้นทำให้พวกเราต้องหยุดการเดินทางไป แต่เกิดเรื่องอะไรอันนี้อลิสไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นรู้เพียงแค่ว่าหอแห่งเทพอะไรนั้นเกิดเหตุบางอย่างขึ้นมา ทั้ง 4 คนต้องติดต่อกับคนที่นั่นอยู่ตลอดเวลาแต่ไม่ได้บอกเรื่องของอลิสให้กับคนทางนั้นได้รู้เรื่องนี้ และอีกอย่างที่เธอได้รู้หลังจากมาพักที่นี่ก็คือสามีของเธอทุกคนนั้นค่อนข้างมีชื่อเสียงมากไม่ว่าจะไปทางไหนก็มีแต่คนรู้จักทั้งนั้น เชียสต์สามีของเธอเป็นเหมือนผู้นำของคนครึ่งสิงโตเหมือนเป็นเจ้าป่า แลคติสเป็นบรรณารักษ์หอแห่งเทพทำให้ทุกคนที่ไปหอแห่งเทพจึงค่อนข้างรู้จักแลคติส ส่วนอีธานก็เป็นหมอที่ทำหน้าที่ดูแลเด็กที่เกิดขึ้นมาในหอแห่งเทพส่วนเคแกนก็เป็นหมาป่าที่เป็นเหมือนทหารและคอยดูแลความเรียบร้อยของหอแห่งเทพที่มักจะเกิดเรื่องขึ้นบ่อยๆ แต่เรื่องที่เธอเครียดไม่ใช่เรื่องนี้แต่เป็นอีกเรื่องหนึ่งคือเรื่องที่ว่าประจำเดือนของเธอยังไม่มาเรื่องนี้แหละที่ทำให้อลิสเครียดมากเป็นพิเศษเพราะเธอกลัวว่าตัวเองจะท้องยิ่งสี่คนนั้นชอบมีอะไรกับเธอบ่อยมากๆ จนมีไม่รู้ว่างานอดิเรกของบรรดาสามีทั้ง 3 คนมีอย่างอื่นอีกไหมนอกจากการมีอะไรกับเธอทุกวันแบบนี้แต่ด้วยความคิดของอลิสทำให้เราตกลงกันได้ว่าอลิสนอนหรือมีอะไรกับ 1 คนต่อ 1 วัน สามีของอลิสมี 3 เกือบจะ 4 คนเพราะเธอยังไม่มีอะไรกับแลคติสส่วนใหญ่แลคติสจะดูตอนที่เธอมีอะไรกับสามีทั้งสามคนมากกว่าและมักจะมีอะไรกับเธอแบบไม่สอดใส่ “ตื่นเช้าจังเลยนะอลิส นอนต่ออีกหน่อยดีไหมเจ้าจะได้พักบ้าง” แลคติสพูดขึ้นพร้อมเดินเข้ามาที่ปลายเตียงของอลิสที่มีแค่อลิสอยู่คนเดียวที่นอนอยู่ที่นี่ ภายในห้องสวีทนี้มีเตียงขนาดใหญ่มากๆ อยู่รอบๆ ก็จะเป็นเครื่องอำนวยความสะดวกมากมายเต็มไปหมดทั้งห้องครัว ห้องน้ำที่ใหญ่มากๆ ส่วนคนอื่นหายไปไหนไม่รู้ได้ทำให้ตื่นเช้าขึ้นมาหลังจากที่ผ่านศึกกับอีธานจนจุกมาก จากเมื่อคืนทำให้อลิสไม่รู้ว่าตัวเองคิดถูกหรือคิดผิดที่บอกว่าจะให้มีอะไรกับ 1 คนต่อ วันแบบนั้นหมายถึงจะแบ่งให้พวกเขามีอะไรกับเธอ วันได้อย่างเต็มที วันจันทร์เคแกน วันอังคารอีธาน วันพุธเชียสต์ วันพฤหัสบดีหยุด วันศุกร์จะเป็นการรวมตัวกันของสามีทุกคนและทุกๆ วัน เธอก็มักจะโดนพวกเขาที่ไม่ใช่วันของตัวเองเล้าโลมอย่างหนักมากจนไม่ต่างเท่าไรนัก “คนอื่นๆ หายไปไหนกันหมดเหรอ” อลิสขยี้ตาด้วยสีหน้ามึนงงเงยหน้ามองแลคติสที่กำลังมองหน้าของเขาที่ยิ้มรับเช้าวันใหม่ให้อยู่ “น่าจะไปส่งจดหมายนะ” “เหรอ” “ข้าทำอาหารให้เจ้าแล้วล่ะ พวกเราตีกันก่อนที่เจ้าจะตื่นว่าใครจะเป็นคนอยู่กับเจ้าดีแต่สุดท้ายข้าก็ได้ทำหน้าที่นั้นไงล่ะ นี้อาหารกินสิ” แลคติสพูดจบก็ส่งอาหารที่เหมือนพึ่งทำเสร็จมาให้ก่อนที่เจ้าตัวจะนั่งลงที่ปลายเตียงกว้างสายตามองไปที่ร่างกายของหญิงสาวตรงหน้าด้วยใบหน้าชอบใจ ก่อนที่เจ้าตัวจะอ้อมไปด้านหลังของหญิงสาวทำให้อลิสนั่งอยู่หว่างขาของอีกฝ่ายก่อนที่มือหนายื่นไปเล่นที่ปอยผม “นี้ เมื่อไรเจ้าจะให้ข้าเป็นสามีของเจ้าซะที” ชายที่มีดวงตาสีเขียวมรกตพูดพร้อมเอาใบหน้าซุกที่ต้นคอของหญิงสาวจนอลิสที่กินอาหารอยู่ถึงกับอยู่ไม่สุข “อืม ทำอะไรนะฉันยังกินข้าวอยู่นะ” “ก็กินไปสิ ปากของเจ้ากินไปข้าจะทำอย่างอื่น” พูดจบแลคติสก็ล่วงมือไปในกางเกงของอลิส มือหนาสัมผัสไปที่ติ่งเนื้ออันเล็กๆ ที่ทำให้หญิงสาวถึงกับทำอาหารตกมือรับรู้ได้ว่ามีนิ้วหนาเริ่มสัมผัสไปที่ร่องสาวของเธออย่างอ่อนโยน นิ้วหนาที่ขยับเข้าออกจนอลิสถึงกับไปไม่เป็นเพราะอีกฝ่ายทำอย่างเบามือมากๆ ต่างจากสามีอีกสามคนที่เวลาทำมักจะไม่เก็บแรงเอาไว้เลยริมฝีปากหนาก็เอาแต่บ่นที่ร่างเล็กไม่บอกมีอะไรกับตนเอง หรือไม่ก็ทำไมไม่รับเขาเป็นสามีอีกคนปากที่เอาแต่บ่นแต่ส่วนล่างกับขยับเข้าออกของเธอไม่หยุดเลย “อือ อืม ฉัน ฉะ ฉันกินข้างอยู่นะ อ้า อ่า อย่าสิ” อลิสเคลิบเคลิมไปจนอยู่ไม่สุข เรียวขาเล็กเริ่มหุบขาเข้ามากันด้วยความเสียวอย่างชุดไม่อยู่ “เพิ่มข้าอีกคนด้วยไม่ได้เหรอ อลิส เพิ่มข้าเป็นสามีของเจ้าได้ไหม” เคร้ง โครม แลคติสปัดจานอาหารที่อยู่บนเตียงให้ล้มลงไปที่พื้นก่อนที่ร่างหนาจะยกร่างเล็กขึ้นมาแล้วจัดท่าให้อยู่ด้านล่างของเขาแทน ชายหนุ่มเอาแต่สนใจต้นคอของหญิงสาว นิ้วมือหนาขยับไม่หยุดมืออีกข้างก็ถอดเสื้อผ้าออกจนหมดจากตอนแรกที่มีแค่ชุดเสื้อคลุมยาวให้ออกไปกองที่พื้นตามเดิม อลิสที่ตอนนี้ไปไหนไม่ได้นิ้วมือของเพศตรงข้ามก็ยัดนิ้วหนาจากหนึ่งนิ้วเป็นสองนิ้วที่กำลังบีบรัดนิ้วของเขาอยู่จนรู้สึกได้ว่าหญิงสาวใกล้ที่จะถึงขอบสวรรค์แล้ว ใบหน้าของอีกฝ่ายก็ทั้งดูดทั้งขย้ำหน้าอกของเธออย่างสนุกสนานจนหญิงสาวไปแตะขอบสวรรค์ในที่สุด “อืม อ่า อ้า อะๆๆ อ้าย” “ข้าขอนะ ข้าขอเป็นสามีของเจ้า ได้ไหม” ดวงตาสีเขียวมรกตจ้องไปที่ดวงตาของอลิสอย่างร้องขอจนอลิสที่ทนไม่ไหวเพราะก็พยักหน้าขึ้นลงไปเชิงอนุญาต เมื่อได้รับสัญญาณแบบนั้นแล้วเจ้าตัวก็อ้าขาของร่างเล็กให้กว้างขึ้นจากนั้นเจ้าตัวก็ถอดเสื้อผ้าออกจนหมด “อ้า…มัน มันใหญ่จัง อ้า” อลิสที่สัมผัสได้ถึงอะไรบ้างอย่างที่ยัดเข้ามาแต่เจ้าตัวก็ถึงกับร้องออกมาเมื่อสัมผัสได้ถึงหัวหยักบานที่แตกต่างจากทั้งสามคนของเธอ อลิสอ้าปากร้องครางดังเมื่อเห็นว่ามันเข้ามาได้แค่ส่วนหัวเท่านั้นร่างหนาที่เห็นว่ารูกุหลาบของหญิงสาวเข้าไปได้แค่ส่วนหัวเท่านั้น “ทนอีกหน่อยนะ อ่า แน่นกว่าที่คิดเอาไว้อีก แค่หัวยังรัดขนาดนี้เลย ซี๊ด…” ปั่ก!!! “อ๊า!!! มะ มันแน่น อ่าคับ คับมาก อ่ากอดฉันหน่อยสิ” ลำท่อนที่เข้าไปได้แค่ส่วนหัวดันเข้าไปจนสุดภายในที่ตอนนี้คับไปหมดมันบีบรัดลำท่อนของอีกฝ่ายจนขยับไปไหนไม่ได้ อลิสที่ตอนนี้อ้าปากค้างเหมือนทุกครั้งที่ต้องมีอะไรกับสามีของเธอเพราะขนาดแต่ละคนมันเกิดไปมาก อลิสที่รู้สึกได้ถึงลำท่อนที่คาอยู่ภายในของเธอจนชนเข้ากับมดลูกอย่างจัง ชายหนุ่มค้างเอาไว้เหมือนรอให้ร่างเล็กที่อยู่ภายใต้ปรับสภาพให้ได้ก่อน “อ้า แน่นจังทำไมมัน มันไม่เหมือนของคนอื่นเลยล่ะ” อลิสตัวสั่นพูดไปมาพร้อมกอดอีกฝ่ายแน่น “อ้า ทำไมเหรอเจ้าไม่ชอบอย่างนั้นเหรออลิสของข้า” สิ้นประโยคเจ้าตัวก็ขยับเข้าออกจนร่างเล็กขยับขึ้นลงไปมาตามแรงกระแทกที่เขาออกจนเกิดเสียงกึกๆๆ ตับ!! ตับ!! ตับ!! ตับ!! “อ้า อะๆๆๆ อ่า อ้าย แลคติสหลอกลวงนิ” “อ่า ซี๊ด หลอกลวงอะไรกัน อ้า ข้าบอกเหรอว่าจะเบามือนะอืม” อีกฝ่ายยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนที่จะซุกหน้าลงไปที่หน้าอกริมฝีปากเอาแต่ดูดนมของหญิงสาวไปมาเหมือนกับเด็กจนร่างเล็กทนความเสียวไม่ไหวจนต้องแอ่นหน้าอกตามอารมณ์ของชายหนุ่มที่ส่งมาให้ ขาเรียวกอดไปที่สะโพกของชายที่กระแทกเข้ามาไม่หยุดปากก็ร้องครางเสียงดังอย่างอดกลั้นไม่ไหว ไม่รู้ว่าทำไมถึงชอบสัมผัสแบบนี้ของพวกเขาไปแล้วนะ อ้า เสียวจัง มันทั้งคับทั้งแน่นไปหมด ยิ่งเวลาที่มันขูดกับร่องของเรามันยิ่งเสียวเข้าไปอีก ปั่ก!! ปั่ก!! ปั่ก!! ปั่ก!! “อ้า อะๆๆๆ แลค แลค แลคติส อ้าๆ อะๆๆ เร็วไป อ่า แล้ว” กึก กึก เสียงขาเตียงที่ดังไม่หยุดเมื่อได้รับแรงมาจนชนกับกำแพงหน้าโชคดีมากที่ห้องพักเป็นแบบเก็บเสียงมากทำให้เวลามีอะไรกันพวกเขาจึงไม่ต้องกลัวว่าตัวเมียของเขาจะอาย แลคติสเปลี่ยนท่าให้ร่างเล็กเป็นท่าคลานสี่ขา มือทั้งสองข้างจับที่ราวหัวเตียงคลำคอถูกชายหนุ่มจับไม่ให้ซุกลงไปที่หมอนเพราะเขาต้องการตีตราทุกส่วนของร่างกายของหญิงสาว อลิสไม่รู้ว่าทุกคนจะชอบท่านี้มากเพราถ้าไม่รวมแลคติสทุกคนก็มักจะชอบเล่นท่านี้กับเธออยู่เสมอไม่รู้ว่าเพราะท่านี้มันทำให้เธอเสียวมากหรือเพราะว่าพวกเขาชอบที่จะกระแทกเธอด้วยท่านี้กันแน่ “อยากให้เจ้าพวกนั้นมาเห็นเจ้าตอนนี้จังเลย อ้า ของข้ามันทำให้เจ้าร้อง ซี๊ด อ่า” ปัก!! ปัก!! ปัก!! ปัก!! “ไม่ไหว ไม่ไหวแล้ว อะๆๆๆ อ้า อ้าย…” “พร้อมกันนะ ซี๊ด…” แลคติสขยับไม่กี่ทีพวกเขาทั้งคู่ก็เสร็จอลิสล้มลงไปกองที่เตียงทันที หลังจากที่ตื่นขึ้นมาแล้วต้องเจอศึกหนักกับแลคติสที่ทำเอาเธอหลงไปแล้วต้องมาจบที่เตียงจนได้แต่ไม่คิดว่าหน้าตาของแลคติสที่ดูจะอบอุ่นกว่าอีธานแต่นิสัยเวลาอยู่บนเตียงจะน่ากลัวแบบนี้เล่นเอาทำเธอไม่มีแรงไปเลยทั้งๆ ที่พึ่งจะตื่นขึ้นมาจากเตียงแต่ก็ต้องกลับไปนอนแบบคนพิการอีกรอบโดยที่มีคนคอยดูแลอยู่นั้นคือคนที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้มาคอยดูแลอยู่ใกล้ๆ ตลอดเวลา

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more