TUTKUNUN RENGİ YASAKLI (+18)

12. ATEŞ İLE BARUT

Ateş ve barut yan yana geldiğinde var olan kıvılcım büyük bir patlamanın eseri olabilir. Aysima yanağına değen kirli sakallı yanağın bıraktığı o hissi lanetler okuyarak sevdiğini söyleyebilirdi. Bedenine yaslanmış tüm varlığını belli eden iri bedense gözünün önüne daha önce kimse ile olmayan fantezileri seriyordu. Alkan hala nefesini kulağına ve boynuna veriyor konuşurken dudakları tenine değiyordu. Genç kız bir kez daha lanet etti çünkü iç çamaşırı feci şekilde ıslanmıştı.

Sanki o an içinde zaman durmuş ve akmıyordu. Alkan işi biraz daha ileri götürmek istedi ve sağ elini yasladığı duvarken çekip kızın yırtmaç olan bacağına indirip yumuşak teni okşamaya başladı. İşin tuhaf yanı bunu yapmayı kendi de istiyordu. Madem bir şekilde genç kızı evden kaçırma veya atma peşindeydi neden bunun nimetlerinden faydalanmayaydı ki.

Aysima kirpikleri titrerken soluğunun göğsüne tıkandığını fark etti ve ama o an bir şey oldu. Canını yakan geçmişin tüm perdelerini aralayan bir şey ve hızla açtığı irisleri dolu doluyken titremeye başladı. Bedeni hem çok güçlü hem de güçsüz hissettiriyordu ama o güçlü yanı çekti ve bir anda “Dokunma bana” diye bağırıp Alkan’ı geri itti ve tokat attı. Aslına yerinden kımıldamayacak adam şaşkınlıkla ona bakarken kaşları çatılmıştı. Tokadı yediği yanağı sızlamıştı.

Genç kız dudakları titrerken ve kahverengi gözlerinden iri bir damla yaş düşerken “Sakın bir daha bana dokunma” diye işaret parmağını kaldırarak onu tehdit eder gibi uyardı. Diğer eli yumruk olmuş uzun tırnakları etine batıyordu. Aysima her ne kadar unuttum kafamda bitirdim dese de Fatih’in onu kurtardığı tecavüz girişimini unutamıyordu. Alkan ona izni dışında dokunduğunda bedeni tepki vermiş ruhu çığlık atmıştı. Yasaktı. Olmamalıydı. Vurduğu avucu ise resmen yanıyordu.

Yutkunup bakışlarını kaçırdığında geri döndü ve hızla koridoru geçti. Ama salona değil merdivenlere yöneldi. Bir kat çıktıktan sonra asansöre binip en üstte indi ve serin havaya kendini teslim etti. Tek sevindiği şey makyajı akmıyordu.

Kenara kadar gelip kollarını kendine sardığında yüzünde acı bir tebessüm belirdi. Yine acılarını dindirmek için kendine sarılıyordu. Ne kadar orada kaldığı konusunda fikri yoktu ama birisi omuzlarına ceket bıraktığında irkildi ve geri dönüp kim olduğuna baktığında David’i gördü.

“Güzellik? Bana neden haber vermeden buraya kaçtığını? Tanrım birçok kadınla sohbet etmek zorunda kaldım ve hepsi de çakma sarışındı.”

Burukça tebessüm eden kız bir şey demedi. Elinde arada içtiği sigarası boşluğa bakan adam “Ne oldu? Ağlamışsın.” dediğinde gözleri ona döndü. Omuz silken genç kız “Geçmiş, pek geçmiyor gibi” dedi.

Dudaklarını birbirine bastıran adam saniyeler sonra “Sana ne yaptı küçük kardeşim?” diye sordu. Bunu ciddi bir tonla sormuştu çünkü genç kızı tanıdığı günden beri onun içindeki saklı kız çocuğunu görebiliyordu ve çok küçük yaşta kaybettiği kız kardeşi yerine koymaya başlamıştı. Şimdi bu halde olmasını görmek canını sıkmıştı.

“Kafamı karıştırıyor. Bedenim beden izinsiz ona tepkiler vermeye başladı. Sanki freni patlamış kamyon gibi ve ben önünde düşmüş çocuk rolündeyim. Ezmeye çalışıyor. Oysa nefret ediyor benden görüyorum. Tek suçum da babasıyla evlenmek. Neden demiyor sormuyor? Asalak, zengin erkek avcısı bedenini et parçası gibi satan bir kadın olarak görüyor ve her fırsatta zehirli kelimeler kullanıyor. Oysa ben sadece babasına söz verdim. O yüzden de gerçekleri anlatamıyorum. Anlayacağın elim kolum bağlı. E tehlikeli olmaları da cabası.”

Alt dudağını dişlerken devam etti.

“Şey bir de tokat atmış olabilirim.”

“Ne? Şaka yapıyorsun, Aysi adam mafya şekerim canına mı susadın. Demeyeceğim eline sağlık keşke seni böyle üzdüğü için bir iki tane daha patlatı verseydin.”

Kaşlarını kaldıran kız “Sus lütfen hala o anın şokundayım. Grileri aha böyle açıldı. Ateş çıktı kulaklarından.” dediğinde istemsiz kıkırdadı. David “Bence arkadaş ejderhaları çok yanlış anlamış. Onlar ağızdan senin mafya kulaktan çıkarıyor. Eh bol acı yiyince de kıçından püskürtüyor alevi anlaşılan. Çok işlevli.”

David, kolunu kızın omuzuna attığında göğsüne çekti ve “Ben her zaman buradayım güzellik. Gel ve sarıldı. Kendi kendine sarılmana gerek yok. Yalnız değilsin.” deyip saçlarını öptü. Alkan ise salona geldiğinde grileri bir kartalın keskinliğinde etrafı taradı ve Aysima’yı göremedi. David denen adam da ortalarda yoktu.

Bu bedenindeki sinirin daha da artmasına neden olurken babasının ona gel işareti yapmasıyla ona doğru ilerledi. Dakikalar geçti. David ile Aysima içeri girdiğinde yüzleri gülüyordu. Fahrettin durumu bildiğinden sessiz kalırken Alkan gözlerini kısmış ikiliyi izliyordu. Yanlarına geldiklerinde adamın “Fahrettin Bey yeniden doğum gününüz kutlu olsun. Ben artık izninizi istiyorum. Umarım en kısa zaman da yine görüşürüz.” Demesiyle yaşlı adam “Geldiğiniz için ben teşekkür ederim. Karımın böyle klas insanlarla dostluk etmesi çok iyi” diyerek karşılık verdi.

David, genç kıza döndüğünde göz kırpıp “Görüşürüz güzellik.” Diyerek salondan ayrıldı. Gece bitip arabaya geçtiklerinde ise Aysima adama bakmamayı tercih ediyordu.

Alkan durup dinlenip genç kızı izlerken bölündüğü kırk parçanın kırkına da küfrediyordu.

Malikaneye geldiklerinde eve geçen baba oğula rağmen Aysima cam eve geçti. Üzerini değiştirip duş aldı. Kremlerini sürdükten sonra çalışmak istedi ama aynı zamanda da istemedi. Sağa sola bakındı. Ardından dudaklarını birbirine bastırdı ve saati kontrol etti. Gece yarısını çoktan geçmiş hatta üçü geçmişti.

Damağındaki o tat eksiliği ile cam evden çıktı ve malikaneye girdi. Mutfağa geçip kendine kahve yaparken dolaptaki yaş pastadan bir dilim kesti. Tatlı krizi başladığında anlıyordu ki özel günü yakındı.

Kahvesi olduğunda masaya oturdu ve hem pastasından yedi hem de kahvesini içti. Yarıladığı an adım sesleri duydu ve saçları dağılmış Alkan altında siyah eşofman altı üstü çıplak şekilde mutfak kapısında dikilmeye başladı. Aysima göz devirdi. Işine geri döndüğünde “Ne yapıyorsun burada?” diyen adamla ağzındakini yuttu ve “Çamaşır yıkıyorum” dedi. Sesi tersti.

“Adam gibi cevap ver.”

“Kime?”

“Kafa ütüleme.”

“Daha ütüye geçmedim. O zaman konuşursun.”

“Baş belasısın biliyorsun değil mi? Ne o sevgilin seni yeterince tatmin edemedi mi? Ona bu kadar bağlı ve sadık olduğunu düşünmemiştim. Üstelik kocan benim babamken.”

Kahvesini içip bitiren kız kalktı ve kirlileri lavaboya bıraktı. Ardından adama döndüğünde umursamaz bir tavırla buzdolabının kenarındaki küçük kutudan sigara paketiyle masaya geri oturdu. Bir dal yakıp dumanı içine çekerken Alkan kalan kahveyi kendine doldurmuş kızın karşısına oturmuştu.

Sigara içen kız “David benim arkadaşım. Hatta bir tık ileri gidersem olmayan abim gibi. Onunla aramda senin zihniyetindeki var olan pislik şeyler yok. Babana gelirsek, evet onu aldatabilirim. Kendime yaşıtım olan bir sevgili bulur ve hayatımı yaşarım ama ben sadık olmayı tercih ediyorum çünkü ona çok şey borçluyum. Seninse saçma hallerinle sözlerin artık sadece anlık bir can sıkıntısı yapıyor ve geçiyor. Boşa uğraşma.” dedi.

“Sana neden inanayım? Babam sana para ve güçten başka ne verdi ki?”

Aysima artık çok bunaldığını hissediyordu çünkü adamın dövmeli bedeni aklını karıştırıyordu.

“Babana çok büyük bir borcum var. O beni tecavüze uğramaktan kurtardı. Bunun için bile ona karşı saygımı asla kaybetmem.”

Alkan kaşlarını çattı.

“Ne?”

“Boşver. İlerisini ya da gerisini bilmene gerek yok. Kötü bir durumdaydım. Pisliğin biri tarafından tecavüze uğrayacaktım ve Fahrettin Bey dolaylı yoldan adamları sayesinde buna izin vermedi. Sen de bu konuda ayağını denk alsan iyi olur. Yine uyarıyorum. Bir daha bana iznim dışında dokunma. Yaklaşma. Ben üvey oğlu ile yasak ilişki yaşayacak bir kadın değilim. Hele ki babana bu kadar saygı duyarken.”

Ayağa kalktığında sigara paketini de yanında götürdü. Alkan dişlerini sıkmıştı. O an kızın tepkisini anlayabiliyordu. Ama kızı araştırmak istediğinde babasının tüm geçmiş izleri sildiğine şahit oluyordu. Genç kız kendini babasına sunup bedeni ile tatmin etmiyorsa neden yanında tutuyor ve karısı olarak her imkanı önüne sunuyordu? Bu soru kafasını kurcalarken diğer yandan kızla küçük bir oyun oynamayı da ihmal etmeyeceğini biliyordu.