บทที่ 3 ของผม
879 Words
บทที่ 3 ของผม
22 : 00 น.
“ หิวหรือยังพี่ ”
“ หิวแล้ว ”
“ ไปหาอะไรกินก่อนดีกว่า แล้วค่อยกลับมาเอารถก็ได้ ”
“ อืม ”
“ ผมไปบอกช่างก่อนนะ ” เธอพยักหน้า เหมือนจะอ่อนเพลีย ทำงานมาทั้งวันอยากกลับไปพักแต่ไม่ได้พักเพราะรถดันมีปัญหา แล้วท้องก็หิวจนไส้กิ่วแล้วด้วย เลยไม่ปฏิเสธความหวังดีของเขา
“ ไปครับ ”
เราทั้งคู่นั่งรถซ้อนท้ายออกมาด้วยกัน มือเล็กเงอะๆงะๆไม่กล้าจับ แต่โดนอีกคนจับไปวางตรงขาไว้ ดึงกลับก็ไม่ได้เขาจับแน่น ขับรถมือเดียวชิวๆ
“ ร้านข้าวต้มแล้วกันนะพี่ ”
“ อืม ”
สั่งอะไรเสร็จก็มานั่งรอ สายตาเธอก็หันไปมองรอบร้านเพื่อมองบรรยากาศรอบๆ
“ เมื่อไหร่พี่จะลาออกจากงานแล้วไปสมัครใหม่ในเมืองอะ ผมก็รอมาตั้งนานแล้วนะ ”
“ กลัวออกจากงานนี้แล้ว หางานยากอะดิ ”
“ เดี๋ยวผมให้เพื่อนหาให้เอาไหม ”
“ ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวหาเองยะ ”
“ ไม่เจอกันนาน พี่สบายดีไหม ”
“ ก็...เรื่อยๆ นายล่ะ ”
“ สบายแค่กายแต่ใจยังเป็นทุกข์ ”
“ เหรอ? ”
“ ไม่เชื่อ? ”
“ สามเดือนก่อนขึ้นสถานะว่ามีแฟนนี่น่า ”
“ ผมขึ้นสถานะเพราะมีคนมาจีบเยอะมาก ”
“ โสดเนื้อหอมว่างั้น ”
“ ผมขึ้นไว้รอใครคนหนึ่ง ”
“ ... ” ไม่พูดต่อเพราะรู้ว่าจะเข้าตัว
“ ไม่ถามอะ ว่าใคร ”
“ ไม่อยากรู้แล้ว ”
“ ฮ่าๆ แล้วพี่มีแฟนตอนไหน ทำไมผมไม่รู้ แมนก็ไม่รู้ด้วยเหรอ ”
“ ไม่มีใครรู้เลย ”
“ คบกันแบบแอบๆเหรอ ”
“ ก็ไม่เชิง ทอมนั่นมันบอกไม่อยากเปิดเผย ”
“ แล้วพี่ก็โอเคเหรอ ”
“ ใช่ ก็ไม่ได้ทำอะไรผิดกันนี่น่า อีกอย่างแม่ฉันก็ไม่ชอบทอมอะไรนี่ด้วย ”
“ ครับ งั้นถ้าพี่โสดมา... ”
“ หยุด นายห้ามพูด ตอนนี้ฉันอยากพักใจ ”
“ ทำไมพี่ไม่เปิดโอกาสให้กันบ้างล่ะ มาคบกันอีกสักรอบ ผมเชื่อว่าหลังจากนี้พี่จะมีแต่ความสุข ”
“ เรียนให้จบก่อนเหอะ ค่อยมีความรักอะ ”
“ ได้ แต่พี่ต้องรอผมนะ ”
“ นายจะให้ฉันขึ้นคานหรือไง เพื่อนๆบางคนมีลูกแล้ว บางคนแต่งงานแล้วนะ ”
“ รอแค่อึดใจเดียวเอง ”
“ โด่ง นายฟังฉันนะ นายหาคนที่ดีกว่าฉันได้อีกเยอะ นายอย่าปิดกั้นตัวเองสิ ”
“ แต่คนที่ผมชอบคือพี่ ”
“ แต่คนที่ฉันชอบต้องมีอายุมากกว่าฉัน ”
“ เปิดใจให้ผมสักนิดนะครับ ลองคบกันก่อน ไม่เปิดเผยก็ได้ แอบคบผมก็ยอม ”
“ ... ” เธอถึงกับนิ่งมองหน้าเขา ครุ่นคิดไปเรื่อย
“ แหม่ๆ เลิกกันไม่ทันข้ามวัน พาผัวใหม่แล้วเหรอจ้ะ เมียจ๋า ” เธอหันขวับไปมองตามต้นเสียง
“ ไอ้ทอม แกมาก็ดีแล้ว เอาเงินฉันคืนมานะ ” คิดว่าจะหาตัวยาก ที่ไหนได้มาหาเองเลย
“ หึ ไม่มีเว้ย ”
“ แกคิดจะเบี้ยวหนี้เลยบอกเลิกฉันใช่ไหมล่ะ ”
“ เปล่า ความจริง ฉันไม่ได้ชอบเธอ แต่แค่อยากหลอกเงินเธอก็แค่นั้น ยัยโง่ ”
“ หน็อย อีทอมเหี้- ” เธอปรี่ตรงไปหวังจะตบหน้า แต่มือไอ้ทอมมันไวมาก จับไว้แล้วบิด
“ โอ๊ยย ”
' พรึ่บ ' ไม่พอแค่นั้นมันยังผลักฉันอีก
“ ฮ่าๆ ”
“ พี่เมษา เป็นไงบ้างครับ ”
“ ก็เจ็บนะสิ ถามได้ นายไปนั่งเลย ไม่ต้องมายุ่ง ”
“ ไม่ให้ผมยุ่งคงไม่ได้ ” โด่งไม่ได้พยุงเธอให้ลุกขึ้น แต่เขาดันไปหาไอ้ทอมแทน
“ เอาเงินพี่เมษาคืนมา แล้วผมจะไม่เอาเรื่องคุณ ”
“ มึงเป็นใคร เป็นชู้มันเหรอ ”
“ เปล่า ผมไม่ได้เป็นชู้ แต่เป็นคนที่กำลังจะจีบพี่เขา ”
“ ฮ่าๆ ไอ้หน้าอ่อน ระวังนะ ยัยนี่จะหลอกเอา ”
' ผลัวะ '
“ โอ๊ย ไอ้หน้าตัวเมีย มึงต่อยผู้หญิงนะเว้ย ” ไอ้ทอมร้องโวยวายในทันที
“ ก็คุณอยากปากพล่อยก่อนทำไม ว่าผมได้ ผมไม่อะไรอยู่แล้ว แต่อย่ามาว่าพี่เมษาของผม ”
“ อ่าๆ เมษาของผม ว้ายย ไอ้เด็กละอ่อน ” ไอ้ทอมนี่ปากดีนัก
' เพี๊ยะ ' เท้าไวกว่าสมอง ลุกขึ้นตอนไหนไม่รู้ แต่ที่รู้ๆฟาดใบหน้าไอ้ทอมไปแล้วหนึ่งครั้ง
“ โอ๊ย อีนี่ มึงกล้าตบกูเหรอ ? ”
“ เออ มึงเอาเงินมาคืนกูเลยนะ ไอ้แมงดา ” เธอไม่ยอมตอกกลับไปทันที
“ กูไม่คืน กูไม่มีเว้ย ”
“ งั้นมึงกับกูต้องตายกันไปข้างหนึ่ง อีทอมหน้าเหี้- ” เธอจับไหล่ของอีกฝ่ายแล้วบีบ หวังจะให้เจ็บ แต่ไอ้ทอมแรงถึก รูปร่างใหญ่กว่าเธอ มันก็ดิ้นพล่านเพื่อให้หลุด
“ พี่ระวัง ”
' ผลัวะ '
ร่างเธอปลิวไปก่อนเพราะโด่งกระชาก ก่อนที่หมัดของไอ้ทอมจะต่อยมา กลายเป็นว่าโด่งรับแทนไป
“ โด่ง นายเป็นไงบ้าง ” เธอรีบตรงไปหาเขา ตรงมุมปากมีเลือดกระซิบออกมาแล้ว หลังจากนั้นเจ้าของร้านมาห้ามและแยกพวกเรา
🌲________🌲
นามปากกาผกายมาส
- Writer
