CHAPTER 22

2064 Words

Kinabukasan ay nagising siya nang tawagan siya ni Jonas. Tiningnan niya ang oras sa kaniyang phone at alas dos na pala ng hapon. Nakatulog pala siya. Hindi na siya bumaba matapos niyang mag-agahan kaninang 11:00 AM. Ayaw niyang nakikita ang pagmumukha ni Apollo. Naiinis lang siya. Lalo na kapag na humirit na naman ito ng mga malolokong banat nito. Sarap sampalin ng tsinelas, eh. Bahagya siyang natawa sa naisip niyang 'yon. Na-imagine kasi niya kung ano ang maging mukha ni Apollo kapag na sinampal nga niya ng tsinelas niya ang pisngi nito. Pasalamat din siya dahil hindi na rin naman muli pang pinangahasan na umakyat ni Apollo sa silid niya. Kung makitulog pa ito roon ay baka ma-outside the kulambo ulit siya sa sarili niyang silid. Ipinaalala lang naman ni Jonas na darating ito mamayang ga

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD