คลั่งรัก มาเฟียร้าย (ซีรีส์ชุดPsycho’Bad ความรัก ป่าสน กับพวกคนอันตราย)

Intro ความรักของเราเปรียบดั่งกุหลาบสีแดงผุดขึ้นใจกลางอเวจีร้อนระอุ อยู่ๆมันก็เกิดขึ้นมา ท่ามกลางสถานการณ์ที่ไม่เป็นใจ ผู้คนต่างไม่เห็นด้วย แต่พวกเรายังดึงดันจะรักกันไปจนกว่า… คำว่านิรันดร์มันจุกอยู่ที่ลำคอ และกำลังสลายเป็นผุยผงร่วงอยู่บนพื้นกั้นกลางระหว่าง ฉัน กับ เขา โลเรนโซ่ เรารักกันแทบบ้า เคยถูกพรากมาตั้งหลายคราหลายครั้ง ผู้คนกีดกันพาฉันแยกห่างทุกวิถีทาง ไม่ว่าพวกเขาจะพยายามแยกเราออกจากกันสักแค่ไหนแต่ชายคลั่งรักคนนั้นพยายามมากกว่า “So please …please …ฉันขอร้องล่ะ อย่าจากไป” คำอ้อนวอน เสียงทุ้ม กับแววตาคมดุที่ดูอ่อนข้อและแดงเถือกเจือม่านน้ำตาจางๆยังติดตรึงในใจฉันไม่หาย แต่นั่นเป็นเรื่องราวของหกเดือนก่อน ซึ่งตอนนี้ มันแตกต่าง! ฉันที่สูงเพียงร้อยหกสิบกว่าเซ็นติเมตร แม้จะสวมรองเท้าผ้าใบเสริมส้นยังต้องแหงนขึ้นจ้องมองเขาผู้สูงราวร้อยแปดสิบกว่า ฉันประเมินแววตาเย็นชาอันไร้สารสื่อประสาทโมโนอะมิเนส (Monoamines)ที่เคยอยู่ในตัวของเขาพร้อมกับตั้งคำถามในใจว่า ‘แล้วชายผู้คลั่งรักคนนั้นล่ะ? ..คนที่เคยเอ่ยปฏิญาณต่อดาวทุกดวงบนฟ้าว่าจะมีหัวใจไว้เพื่อรักวาโยเพียงคนเดียว ไอ้คนที่พูดคำนั้นมันอยู่ไหน? ทำไมเหลือเพียงชายไร้หัวใจยืนโอบไหล่คนที่เขาอ้างว่าเป็นภรรยาสุดที่รัก ทั้งสองคนสามีภรรยาข้าวใหม่ปลามันยืนมองฉันด้วยแววตาสงสารแกมสังเวชนั้น ฉันไม่เชื่อ ฉันมาจะมาทวงโลเรนโซ่ของฉันคืน!! “ยังจำฉันไม่ได้ใช่มั้ย ได้ ถ้าอย่างนั้น…” สองมือเรียวกระชับชายสเว็ตเตอร์ไหมพรมสีเทาก่อนถกมันขึ้นมาจนถึงใต้ราวนมที่มีขอบบราสีนู้ดโผล่แพลมมาให้เห็น เธอจะพิสูจน์ให้ดู! ฟึ่บ..!