NAGING matulin ang mga araw na lumipas para kay Nathalie mag-isang buwan na siya sa Davao, ngunit hindi pa rin nakikita ang kapatid halos. Napuntahan na rin niya ang posibleng pagtaguan nito. Isinama rin siya ni Aling Elena sa isang sikat na manghuhula sa lugar na ’yon, ngunit kahit bakas ng kuya Dalle niya ’di nito nakita sa tawas at kandila na ginamit.
Isang umaga nagpaalam ang dalaga na mamasyal sa labas ng bakuran. Pumayag naman si Aling Elena basta’t h’wag lamang lalayo. Habang naglalakad patingin-tingin ito sa mga bahay na naroon. Pangkaraniwan lamang ang mga ito halos yari sa kahoy o kaya kawayan. Nang mapagod si Nathalie ay naisipan niyang tumambay sa isang tindahan na nakita kung saan may pinasadyang upuan sa harap nito.
“Ah, Miss ’diba ikaw ’yong nakatira kila Aling Luisa?” ta
