Parang nakahanap ng taong hingahan ng sama ng loob si Alejandro sa katauhan ko. Alas-12 na ng gabi pero heto kami, nakaupo sa buhangin habang nakatanaw sa karagatan.
Damang-dama ko iyong pagod n'ya.
"Bakit kasi tumakbo kang gobernador kung hindi naman pala iyon ang nasa puso mo?" tanong ko rito.
"Iyon ang gusto nila para sa akin."
"Sinong nila? Nang asawa mo ba?"
"Si Coleen, ang family n'ya at family ko."
"Pero bakit mo sila hinayaang pasunurin ka sa bagay na ayaw mo naman pala?"
"Pakiramdam ko kasi kailangan ko ring sumunod."
"Tsk. Anong silbi ng bayag mo kung sila lang pala ang hahayaan mong magmando sa 'yo?" biglang tikwas ng kilay ko rito.
Napabungisngis ito sa term na ginamit ko.
"Cute." Mahinang ani ni Alejandro sa akin.
"Ako? Tapos na ako na maging sunod-sunuran. Hawak ko
