กลางดึกคืนนั้น...
ธีรพลหลับสนิทไปแล้ว เขานอนกรนเบาๆอยู่บนเตียงอย่างสงบ ผิดจากทุกวันที่เขาจะปวดท้องมากจนนอนไม่หลับ คาดว่า...เมื่อตอนหัวค่ำ ธีรดาคงให้เขากินอะไรนอกเหนือจากน้ำต้มสมุนไพรที่และยาโรคกระเพาะที่ให้กินอยู่ทุกวัน ซึ่งยานั้นคงออกฤทธิ์คล้ายยานอนหลับ ทำให้ธีรพลหลับเร็วกว่าปกติ
ในทุกๆวัน...ฉันมักอยากให้ธีรพลนอนหลับเร็วๆ เพราะตัวเองก็ง่วงจนแทบทนไม่ไหว แต่พอวันนี้ เขาหลับเร็วได้จริงตามที่ฉันต้องการ ฉันกลับนอนไม่หลับเสียได้
ผมคง...เสียใจ
ฉันมัวแต่นึกถึงคำพูดของธีรดนย์อยู่
ทำไมคนที่ทำเหมือนไม่เคยเห็นฉันมีตัวตน อยู่ๆก็มาบอกว่าเสียใจเมื่อฉันจะไป ทั้งที่จริงแล้วเขาควรจะเป็นคนที่รู้สึกเฉยที่สุดกับการจากไปของฉันมีความหมายอะไรนอกเหนือไปจากนั้นหรือเปล่า นอกจากแค่เสียใจที่คนรู้จักคนหนึ่งกำลังจะหายไปเหมือนๆกับที่ธ
