บทที่สอง การฝังเข็มของพี่รอง 4

2378 Words

นางก้มลงไปดูใกล้ ๆ ด้วยความไร้เดียงสา สองมือจับประคองแท่งเข็มของพี่ชายไว้ในมืออย่างนึกฉงน เหตุใดแท่งเข็มของพี่ส่วนปลายไม่ได้แหลมคมเฉกเช่นเข็มของท่านลุงหมอ หากแต่มีสีแดงเรื่อและบานออกคล้ายดอกเห็ด ตรงกลางมีรอยผ่าเล็ก ๆ มีน้ำใส ๆ ไหลออกมา ส่วนลำเข็มมีเส้นสายร้อยรัดอยู่โดยรอบ ทำให้นางใคร่สงสัยยิ่งนัก “ เหตุใดปลายเข็มของท่านไม่แหลมคม จะแทงเข้าหรือเจ้าคะ ” ด้านพี่ชายเมื่อถูกมือนุ่มกอบกุมแท่งเข็มส่วนตัวก็ถึงกับหลับตาสูดหายใจแรงก่อนระบายออกมาช้า ๆ แล้วลืมตาขึ้นมองหน้านางด้วยแววตากระหายหิว “ เข้าสิ เดี๋ยวพี่จะฝังเข็มให้ ในแท่งเข็มนี้มียาแก้พิษชั้นดี เจ้าต้องดูดเลียที่เข็มเสียก่อน มันถึงจะไหลออกมา ” “ ยาขมเหมือนยาท่านลุงหมอหรือไม่เจ้าคะ ” นางเอียงคอถามเหมือนเด็กกลัวยาขม “ ไม่หรอกไม่ขม แต่มีกลิ่นคาวนิด ๆ ต้องกินจะได้หาย ไม่เช่นนั้นพิษร้ายอาจจะแล่นเข้าสู่หัวใจเจ้าได้ ” “ ถ้าไม่ขมน้องกินได้เจ้าค่ะ เลียแบบนี้ใช่หรือไม่เจ้าคะท่านพี่ ” นางว่าแล้วก้มลงไปตรงหว่างขาพี่ชายแล้วแลบลิ้นออกมาเลียตั้งแต่ส่วนโคนจึงถึงปลาย ก่อนใช้ปลายลิ้นเลียแตะเบา ๆ ตรงกลางรูเล็กที่มีน้ำไหลออกมา รองแม่ทัพใหญ่หัวใจเต้นรัวราวกับกลองรบ เขาขบกรามจนเป็นสันนูนก่อนคำรามตอบ “ ใช่ อ้าปากแล้วอมมันเข้าไปสิน้องพี่ ดูดมัน ” “ เจ้าค่ะ ” นางรับคำอย่างว่าง่าย เป็นเด็กดีของพี่ชายเหลือเกิน ปากน้อยค่อยอ้าอมลงไป ความยิ่งใหญ่ของลำเข็มคับแน่นจนปากนางแทบฉีก นางอมเข้าไปได้แค่ครึ่งลำก็ห่อปากดูดท่อนเข็มรูดขึ้นมาจนแก้มตอบ ก่อนคายออกมองปลายเข็ม แล้วเงยหน้าขึ้นมาถามผู้เป็นพี่ที่นั่งหน้าแดงก่ำหอบหายใจแรง “ ไม่เห็นมียาไหลออกมาเลยเจ้าค่ะ ท่านพี่เจ็บหรือคะทำไมหน้าแดง หายใจแรงด้วย ” “ ไม่ ข้าไม่เจ็บ เจ้าต้องอมเข้าไปให้ลึก ๆ แล้วดูดแรง ๆ หลาย ๆ ทีจนกว่ายาจะไหลออกมา ” พี่ชายว่า น้องเล็กทำสีหน้าวิตก มองแท่งเข็มของพี่รองพลางกลืนน้ำลายลงคอ “ ต้องอมให้สุดหรือเจ้าคะ แท่งเข็มของท่านพี่ทั้งยาวทั้งใหญ่จนคับปากข้า ” “ เด็กดีของพี่ เจ้าไม่อยากได้ยาถอนพิษหรือ ” พี่ชายเชยคางมนขึ้นแล้วก้มลงไปจูบแก้มนางเบา ๆ อย่างปลอบประโลม “ อยากได้เจ้าค่ะ เช่นนั้นข้าจะพยายาม ” นางยิ้มจนแก้มปริอย่างไร้เดียงสาก่อนจะก้มลงไปอ้าอมรับแท่งเข็มของพี่ชายเข้าไปจนสุดคอหอยแล้วดูดรูดขึ้นมา ก่อนก้มลงไปใหม่แล้วดูดขึ้นแรง ๆ ปฏิบัติตามคำสอนของพี่ชายอย่างเคร่งครัดทุกขั้นตอน “ อา… อย่างนั้น น้องพี่เจ้าเก่งเหลือเกิน ” เขาคำรามอย่างพอใจ ก่อนสอดมือหนึ่งเข้าไปบีบเค้นเต้าทรวงอวบใหญ่ พลางบี้เม็ดทับทิมปลายยอดให้นางไปด้วย อีกมือก็แยงนิ้วเข้าไปในรูน้อยของนางแล้วชักเข้าออกรัว ๆ “ อื้อ ” เสียงครวญอืออาในลำคอด้วยมีแท่งเข็มยัดอยู่คาปาก ความเสียวโจมตีจนหัวนางหมุนคว้าง ยิ่งเสียวก็ยิ่งดูดแรงขึ้น แรงขึ้น โพรงนุ่มตอดตุบรัดนิ้วพี่ชายแน่นหนึบ เขากระแทกนิ้วเข้าใส่รูนางถี่ยิบ นางก็ดูดลำเข็มเขาแรงขึ้นอีก พี่ชายสุดจะทานไหวฉีดน้ำรักเข้าสู่ปากนางสุขสมไปพร้อมกัน นางดูดกินยาแก้พิษจากปลายเข็มพี่ชายทุกหยาดหยดก่อนจะคายมันออกแล้วเงยหน้าบอกพี่ชาย “ ยาแก้พิษของท่านไหลออกมาแล้ว ” “ นั่นเพราะเจ้าดูดเก่งอย่างไรเล่า ” คนถูกชมยิ้มกว้างอย่างภูมิใจ “ กินยาแล้วน้องจะหายในเร็ววันใช่ไหมเจ้าคะท่านพี่ ” “ ใช่ ต้องฝังเข็มด้วยเป็นการรักษาขั้นสุดยอด ดูสิพิษเจ้าไหลออกมาอีกแล้ว ” เขาบอกพร้อมกับไล้ปลายนิ้วครูดถูตรงรอยแยกที่มีน้ำเมือกสาวไหลออกมาจนลื่น ก่อนบดขยี้ที่ติ่งกระสันของนางที่บวมเป่งขึ้นสู้มือ “ อูย จริงด้วยเจ้าค่ะ พี่รองเจ้าขา ฝังเข็มให้น้องเถิดเจ้าค่ะ พิษมันแล่นพล่านจนใจข้าสั่นไปหมดแล้ว ” นางวอนขอเสียงออดอ้อน จนหัวใจอ่อน ๆ ของพี่ชายสั่นไหว “ ได้สิ พี่จะรักษาให้เจ้าสุดฝีมือเลยทีเดียว ” พูดจบก็จับลอนสะโพกอวบของนางรั้งเข้าหา ให้นางนั่งซ้อนลงบนตัก ก้นงอนงามทับอยู่บนเอ็นเนื้อท่อนใหญ่ที่ผงาดแข็งชูชัน มือหนึ่งช้อนก้นนางให้ลอยขึ้นเล็กน้อยก่อนจับเอ็นเนื้อเข้าถูไถขึ้นลงตรงกลางกลีบอูมที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำใคร่ ก่อนกดส่วนหัวให้จมเข้าไปในรูน้อยเบา ๆ ปากก็อ้าอมดูดนมน้องที่บดเบียดอยู่เบื้องหน้า พร้อมกับดันแท่งเข็มประจำตัวเข้าไปทีละนิด แล้วหยุดคาไว้แค่เพียงครึ่งลำ นางช่างคับแน่นเหลือเกิน เขาขบกรามจนขึ้นสันนูน ระงับความต้องการที่จะกระทั้นแท่งเข็มเข้าฝังในกายนางให้จมดิ่งจนมิดด้าม “ ร้อน ข้าร้อนเหลือเกินเจ้าค่ะ ” นางเบียดเต้าทรวงใหญ่เข้ากับใบหน้าเขาแน่น บดสะโพกโยกตัวเข้าหาแท่งเข็มของพี่ชายที่เสียบคาในท่านั่ง ราวกับไม่อยากให้เขาค้างคาอยู่เพียงแค่ครึ่งทาง นางอยากได้หมดทั้งแท่งเข็มของพี่รอง “ มันจะเจ็บเล็กน้อยนะน้องพี่ แต่หลังจากนั้นเจ้าจะดีขึ้น ” เขากระซิบเสียงพร่าก่อนบดจูบดูดลิ้นนางอย่างเร่าร้อน มือรั้งสะโพกนางเข้าหาพร้อมกับดันลำเอ็นเข้าไปทีละนิดอย่างนุ่มนวลที่สุดเท่าที่จะทำได้ จนกระทั่งส่งแท่งเข็มส่วนตัวเข้าสู่รูสวาทอันคับแคบของนางจนสุดลำ “ อื๊อ ” นางส่งเสียงในลำคอ ตัวเกร็งด้วยความเจ็บเมื่อเยื่อความสาวถูกชำแรกผ่าน สาวน้อยดันตัวออกห่าง ทำท่าจะลุกขึ้นจากตัวพี่ชาย เบะปากร้องไห้น้ำตาไหลพรากอย่างตกใจ หากแต่ผู้เป็นพี่กอดรั้งเอวกิ่วเอาไว้แน่นแล้วสอดมือไปตรงจุดเชื่อมของร่างกายใช้ปลายนิ้วบดบี้ติ่งกระสันให้นาง “ ชู่ว เดี๋ยวก็หาย เห็นไหม ดีขึ้นหรือยัง ” เขากระซิบเสียงนุ่มพลางก้มลงไปดูดเลียหัวนมสีทับทิมหนึ่งข้าง อีกข้างที่เหลือก็ถูกรุกรานด้วยมือที่กำขยำเคล้นคลึงอย่างเมามัน สะโพกสอบค่อย ๆ ขยับแท่งเข็มเข้าออกในรูนางอย่างช้า ๆ “ ดีแล้วเจ้าค่ะ แต่เมื่อครู่น้องเจ็บ เหมือนตัวจะฉีก จุกด้วยเจ้าค่ะ ” เด็กน้อยห้าขวบในร่างขาวอวบบอกพี่ชายพลางทำตาใส นางก้มลงมองจุดเชื่อมต่อที่เข็มของพี่ชายขยับเข้าออกในตัวนางอย่างประหลาดใจเหลือเกิน “ กอดพี่ไว้สิ เอาขารัดเอวพี่ ” เขาบอกแล้วจับแขนเรียวให้เกาะเกี่ยวที่ลำคอหนา ก่อนใช้มือสองข้างช้อนที่ก้นงอนงามแล้วพานางลุกขึ้นจากถังไม้แช่ตัว เดินตรงไปที่เตียงพลางเสยเด้าเข้าใส่รูนางในทุกการย่างก้าว “ อูย พี่รองเจ้าขา ” สาวน้อยกอดคอเขาไว้แน่น ท่อนขาเรียวรัดรอบเอวสอบ เขายกลอนสะโพกนางขึ้นแล้วกดลงพร้อมกับเด้าเสยขึ้นรับจังหวะแบบเน้น ๆ นางเสียวจนกายสั่นสะท้าน ร่านร้อนไปทุกอณูเนื้อ พี่รองเด้าเสยขึ้นถี่ยิบ นางก็บดบี้ขย่มห่มสะโพกลงไป ไม่นานนางก็หวีดร้องลั่นขึ้นสวรรค์ไปพร้อมกันกับพี่ชาย ความเจ็บและคับแน่นในคราแรกไม่หลงเหลืออีกต่อไป เขาวางร่างเล็กลงบนเตียงแล้วถอดถอนออกมา จูบซับเหงื่อที่ขมับให้นางก่อนถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ เจ็บมากไหมน้องเล็ก ” “ เจ็บตอนแรกเจ้าค่ะท่านพี่ แต่ตอนหลังไม่เจ็บแล้ว มันร้อน ๆ และรู้สึกแปลก ๆ เจ้าค่ะ ” “ นั่นเป็นเพราะพิษมันเริ่มคลายลงบ้างแล้ว เจ้าต้องกินยา ต้องดูดพิษ ฝังเข็มทุกวันจนกว่าจะหายดี ” นางทำหน้านิ่วอยู่ครู่หนึ่งก่อนถามขึ้น “ แล้วถ้าหากวันใดท่านพี่ไม่อยู่เล่าเจ้าคะ น้องจะให้ท่านลุงหมอหรือผู้อื่นฝังเข็ม ดูดพิษให้ได้หรือไม่ ” “ ไม่ได้ ! เอ่อ… วิชาฝังเข็มนี้เป็นสูตรลับของตระกูลเรา ไม่มีผู้ใดล่วงรู้กลวิธีการรักษาเช่นนี้ได้หรอก ห้ามเจ้าไปทำแบบนี้กับใครเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นพี่จะไม่รักษาเจ้าอีก จะปล่อยให้พิษร้ายเล่นงานเจ้าจนตาย ” พี่รองกุเรื่องมาหลอก ด้วยความหวงแหน แต่น้องเล็กสมองเด็กห้าขวบมีหรือจะรู้ทัน “ ไม่นะเจ้าคะ ท่านพี่อย่าใจร้ายกับน้องเช่นนั้นเลย น้องรับปากว่าจะไม่บอกใครเด็ดขาดเจ้าค่ะ ” “ เด็กดีของพี่ เช่นนั้นพี่จะฝังเข็มให้เจ้าอีกสักดอก เพื่อสกัดพิษร้ายเอาไว้ ” “ เจ้าค่ะท่านพี่ ท่านช่างมีใจเมตตาน้องเหลือเกิน ” ริมฝีปากได้รูปของพี่รองยิ้มย่องอย่างพอใจ ก่อนจะจับสองขานางให้ถ่างอ้าออกจากกันแล้วเข้าไปคุกเข่าตรงกลาง จับปลายเข็มเข้าถูไถขึ้นลงกับติ่งเกสรสาว ก่อนจุ่มจ้วงทะลุทะลวงเข้าไปในรูสวาทของนางจนมิดด้าม ! “ อ๊ะ ! ” นางสะดุ้ง แล้วเด้งสะโพกขึ้นรับลำเข็มของพี่ชายที่ทิ่มแทงเข้ามาไม่หยุดหย่อน เร็วและแรงจนสองเต้าใหญ่กระเพื่อมไหวระรัว “ พี่รองเจ้าขา ใจน้องจะขาดเจ้าค่ะ ” น้องเล็กบิดกายเร่าราวกับจะขาดใจ รูสวาทตอดรัดลำเข็มพี่ชายแน่น นางร่อนสะโพกขึ้นรับการกระแทกเข้าใส่อีกไม่กี่ครั้งก็หวีดร้องอย่างสุขสม “ อา… ของเจ้าตอดรัดดีเหลือเกินน้องรัก ยาในเข็มพี่จะแตกแล้ว อ้าปากสิพี่จะป้อน ” นางผู้น้องเผยอปากอ้ารออย่างว่าง่าย พี่ชายกระทั้นเด้าเข้าใส่อีกสองทีก็ชักแท่งเข็มใหญ่ออกมาก่อนขึ้นไปคร่อมบนอกนาง มือใหญ่กำแท่งเข็มชักเข้าออกเหนือปากน้อยที่อ้ารอรับ ไม่นานน้ำยาสีขาวขุ่นก็พุ่งกระฉูดเข้าใส่ปากนางจนอุ่นซ่านไปถึงลำคอ “ น้องกินยาเก่งไหมเจ้าคะพี่รอง ” นางกล่าวขึ้นเหมือนเด็กน้อยอยากได้คำชม ก่อนคว้าแท่งเข็มของพี่ชายมาดูดกินน้ำยาสีขาวที่ติดอยู่ตรงปลายหัวจนเกลี้ยง พี่รองถึงกับสูดปากด้วยความเสียว เขาสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนเอ่ยชม “ เก่งที่สุดเลยน้องพี่ ” เขาชมก่อนจะลงไปนอนเคียงนาง ดึงร่างอวบอัดเข้ามากอดหอมไปทั่ว นางหัวเราะคิกคัก “ หนวดเคราของท่านพี่เวลาโดนเนื้อทำให้น้องจั๊กจี้เจ้าค่ะ ” “ แล้วเวลาโดนตรงที่พี่ฝังเข็มให้เจ้าเล่า จั๊กจี้หรือไม่ ” นางมีสีหน้าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนตอบออกมา “ ไม่จั๊กจี้แต่ว่าร้อนวูบวาบแปลก ๆ ” “ เช่นนั้นเรียกว่าเสียว ” “ อ๋อ เสียว ” “ ใช่ เจ้าชอบหรือไม่เวลาที่พี่ทำให้เจ้าเสียว ” “ ชอบเจ้าค่ะ ชอบมาก ๆ เลย สนุก ” “ เช่นนั้นต่อไปพี่จะทำให้เจ้าเสียวบ่อย ๆ ดีไหม ” “ ดีมาก ๆ เลยเจ้าค่ะ แต่ว่าตอนนี้... ” “ ตอนนี้อะไร ” “ ข้าหิว ” คำตอบของนางทำให้เขาหัวเราะร่วน “ เช่นนั้นก็ไปกินข้าวกันเถอะ แต่รอพี่สักครู่เถอะ นอนนิ่ง ๆ หลับตาเอาไว้ ” พี่รองว่าก่อนจะเดินไปหยิบผ้าจุ่มน้ำอุ่นในถังมาซับเช็ดคราบคราวใคร่ทั้งของเขาและของนางที่มีโลหิตสีแดงจาง ๆ เปรอะเปื้อนอยู่ ด้วยเหตุนี้เขาจึงไม่อยากให้นางเห็นเพราะกลัวว่านางจะตกใจ “ เจ้ายังเจ็บตรงที่พี่ฝังเข็มหรือไม่ ” เขาถามย้ำอีกครั้งด้วยความเป็นห่วง นางส่ายศีรษะดิกแล้วยิ้มทั้งที่ยังหลับตาพริ้ม “ ไม่แล้วเจ้าค่ะ น้องเก่งไหมเจ้าคะ ” “ เก่ง เจ้าเก่งมากน้องเล็ก เด็กดีของพี่ ” เขาชมก่อนจะ เดินไปหยิบเสื้อคลุมมาสวมให้นาง “ ลืมตาได้หรือยังเจ้าคะ ” นางถามอย่างไร้เดียงสา เขาหัวเราะร่วนก่อนบอก “ ได้แล้ว ทีนี้เจ้าก็กลับไปที่ห้องแล้วให้นางพวกนั้นจัดการสวมเสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้วไปเจอกันที่โต๊ะกินข้าว ” “ เจ้าค่ะพี่รอง ” นางรับปากแต่โดยดี “ เด็กดี ” เขาชมพลางก้มลงหอมแก้มนางแล้วกำชับอีกครั้ง “ ห้ามบอกใครเรื่องที่พี่ฝังเข็มให้เจ้าเด็ดขาด จำได้หรือไม่ ” “ จำได้เจ้าค่ะ น้องไปใส่เสื้อผ้าก่อนนะเจ้าคะ หิวแล้ว ” เขาพยักหน้าแล้วยิ้มให้ ก่อนน้องเล็กจะค่อย ๆ เดินออกจากกระโจมไปอย่างอ่อนแรง คล้อยหลังนาง เมื่ออารมณ์พิศวาสคลายลงรองแม่ทัพก็นึกตำหนิตัวเอง เขาผิดที่ปล่อยให้อารมณ์ราคะอยู่เหนือความถูกต้อง แต่จะทำอย่างไรได้เล่า ในเมื่อนางช่างงดงามและยั่วยวนเขาเสียเหลือเกิน แม้ว่านางจะทำไปโดยไม่รู้อิโหน่อิเหน่ก็ตามที ตัวเขานี้หาใช่แท่งหินดินทรายไม่ ก็ต้องมีหวั่นไหวบ้างเป็นธรรมดา แต่เอาเถอะ ครั้งหน้าเขาจะห้ามใจตัวเองให้ได้ จะไม่ทำกับนางแบบนี้อีกแล้ว รองแม่ทัพจ้าวซือถงให้คำมั่นกับตนเองในใจก่อนจะลุกขึ้นไปสวมเสื้อผ้าอาภรณ์

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more