ท่านพี่เจ้าขาฝังเข็มให้ข้าที

บทที่สอง การฝังเข็มของพี่รอง 5

วันต่อมา

พี่รองออกลาดตระเวนในยามเช้าพร้อมกับพี่ใหญ่และทหารคนสนิท หลังจากกลับมากินอาหารมื้อเช้าจนอิ่มหนำก็ออกไปฝึกศัสตราวุธกับเหล่าทหารกล้า เขาพยายามหลบหน้าน้องเล็ก อยู่ให้ห่างจากนางมากที่สุดจนกระทั่งถึงเวลาพลบค่ำ

เขาเดินกลับกระโจมหลังจากชำระร่างกายในลำธารจนหายเหนื่อยล้า แต่พอเปิดผ้ากระโจมออกแล้วเดินเข้าไปก็ต้องเบิกตาโพลงอย่างตกใจสุดขีด

“ เจ้า ! มะ... มาทำอะไร ทะ... ที่นี่ ” ภาพที่เห็นทำให้เขาพูดตะกุกตะกักแทบไม่เป็นภาษา

น้องเล็กตัวใหญ่ของเขากำลังนอนอยู่บนเตียงโดยไม่มีเสื้อผ้าอาภรณ์ติดตัวแม้สักชิ้น นางอยู่ในท่านอนคว่ำ สองมือเท้าคางจ้องมองมาทางเขาเหมือนตั้งตารออย่างใจจดจ่อ สองเต้าอวบใหญ่ล้นฝ่ามือเบียดแนบอยู่บนที่นอน ผิวกายขาวผ่องของนางตัดกับผ้าแพรสีแดงที่ปูทับอยู่บนเตียง สองขาถ่างอ้าออกยกปลายเท้าเล่นขึ้นลงสลับกัน

“ ข้าก็มารอให้ท่านรักษาอย่างไรเล่าเจ้าคะ ” นางเอ่ยพลางลุกขึ้นนั่ง เผยนมสองเต้าใหญ่เท่าลูกแตงโมผลิพุ่ง ปลายยอดสีทับทิมชูชันอย่างท้าทาย รองแม่ทัพใจเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมานอกอก เขาหลับตาลงก่อนบอกนาง

“ ไม่ต้องรักษาอีกแล้ว พี่คิดว่าเจ้า เอ่อ... หายแล้ว ”

“ ไม่จริงเจ้าค่ะ ท่านพี่ดูนี่สิเจ้าคะ ข้าแค่ลูบจับมันนิดเดียวพิษก็ไหลออกมาอีกแล้ว ท่านพี่จะใจดำไม่ดูดพิษออกให้น้องเชียวหรือ ” นางไม่พูดเปล่าแต่ขยับมานั่งที่ขอบเตียงถ่างขาอ้าออกกว้าง สองมือแหวกกลีบเนื้อสองพูออกจากกันให้พี่รองได้เห็นเต็มตาว่ามีน้ำเมือกพิษสีใสไหลออกมาจากรูสวาทเป็นทาง เพียงเท่านั้นความผิดถูกอันใดก็ไม่ได้อยู่ในหัวเขาอีกต่อไป

“ ใครจะใจดำกับน้องได้ ” เขาเอ่ยเสียงพร่าก่อนเดินไปที่คุกเข่าที่ขอบเตียงจับสองขานางขึ้นมาพาดบ่าแล้วซุกหน้าลงไปกลางหว่างขา อ้าอมสองกลีบอูมไว้ในปากแล้วดูดเลียจนถ้วนทั่ว ก่อนจะดูดดึงที่ติ่งเกสรสาวเบา ๆ

“ อูย พี่รองเจ้าขา ” นางเด้งเนินโหนกขึ้นอัดหน้าพี่ชายด้วยความกระสันซ่านเมื่อพี่รองเกร็งลิ้นแยงเข้าออกในรู พร้อมใช้มือขยี้ติ่งกระสันให้นางไปด้วย ร่างสาวบิดเร่า มือนางจิกผ้าปูที่นอนแน่น ในที่สุดนางก็หวีดร้องออกมาอย่างสุขสมคาปากพี่ชาย

จากนั้นพี่รองก็ขึ้นไปนอนบนเตียงแล้วดึงนางเข้าไปกอด ประกบริมฝีปากลงกับปากนางแล้วดูดจูบ นางเริ่มเรียนรู้ที่จะดูดตอบ กระดกลิ้นเลียไล้สู้กับลิ้นของพี่รองเสียด้วย

“ อา เจ้าเก่งเหลือเกินน้องเล็กของพี่ รู้ไหมเจ้าก็ฝังเข็มให้ตัวเองได้ ” เขาว่าหลังจากที่ถอนจูบนางออกมาแล้วและคิดแผนการฝังเข็มใหม่ได้ นางทำตาโตแล้วถามอย่างตื่นเต้น

“ จริงหรือเจ้าคะ ”

“ จริงสิ เจ้าก็แค่ขึ้นไปนั่งคร่อมบนแท่งเข็มของพี่ ”

พี่รองบอกก่อนจะเป็นฝ่ายลงไปนอนหงาย นางปีนขึ้นไปนั่งคร่อมที่หน้าขาของเขาทันที

“ แล้วทำอย่างไรต่อเจ้าคะ ” นางเอียงคอถาม โดยมีแท่งเข็มส่วนตัวตั้งโด่อยู่เบื้องหน้า

“ เจ้าก็โหย่งตัวขึ้นแล้วเอาเข็มยัดเข้าไปในรูที่มีน้ำพิษออกมา ” นางปฏิบัติตามคำสอนของพี่ชายอย่างว่าง่าย มือน้อยจับแท่งเข็มอวบอ้วน มีเส้นเอ็นร้อยรัดอยู่โดยรอบไว้ในมือ ก่อนโหย่งตัวขึ้นแล้วจับปลายลำจ่อเข้ากับรูสวาทแล้วค่อย ๆ หย่อนสะโพกลงมาช้า ๆ จนมิดลำ ภาพกลีบเนื้อนวลย่นยู่เมื่อถูกเข็มเล่มใหญ่ชำแรกลึกช่างปลุกเร้าราคะให้โหมกระพือเสียเหลือเกิน

“ อา… ใช่ อย่างนั้นเด็กดีของพี่ เอาเข้าไปอีก ช้า ๆ ไม่ต้องรีบ จนกว่ามันจะเข้าได้สุด ”

เขาบอกพลางช่วยยกสะโพกนางขึ้นลง ๆ ทีละนิดให้เข็มของตนจมหายเข้าไปในรูน้อยช้า ๆ จนกระทั่งเข้าไปได้จนสุด

“ อูย สุดแล้วเจ้าค่ะ ” นางบอกพลางครางด้วยความรู้สึกเสียวซ่านไปด้วย เข็มใหญ่แน่นอยู่ในกายนางไปหมด

“ เจ้านั้นเจ้าก็ค่อย ๆ โยกตัวขย่มมันแรง ๆ ” พี่รองพร่ำสอนพลางใช้สองมือกอบกุมลอนสะโพกอวบ ชี้ชวนให้นางโยกตามแรงรั้ง จนกระทั่งนางเริ่มเข้าใจในท่วงท่าแล้วยกขย่มห่มสะโพกลงมาด้วยจังหวะร้อนแรง

“ ข้าทำถูกหรือไม่พี่รองเจ้าขา ”

“ ถูกต้องที่สุดน้องพี่ เอาสิขย่มพี่แรง ๆ ให้ยาแตกออกมาเลย ” เขาบอกพร้อมกับเด้งบั้นเด้ารับจังหวะกา กดกระแทกลงมาของนาง แล้วเอื้อมมือหนึ่งไปบีบนมเต้าใหญ่ที่กระเพื่อมไหวขึ้นลงตามแรงกระแทก อีกมือก็สอดเข้าไปขยี้ติ่งกระสันให้นาง

“ อื๊อ พี่รองเจ้าขาเข็มท่านแทงลึกเหลือเกิน ใจน้องจะขาดแล้ว ” นางแหงนหน้าขึ้นหวีดร้อง ยกสะโพกขึ้นแล้วกดลงแรง ๆ ดังตั้บ ก่อนที่นางจะฟุบหน้าลงกับแผงอกกว้างอย่างสุขสม

“ น้ำยาพี่แตกแล้ว ” พี่รองยึดลอนสะโพกสวยเอาไว้ก่อนเด้งบั้นเด้าเข้าใส่รูนางถี่ยิบ ฉีดน้ำรักใส่รูนางจนอุ่นซ่านในโพรงนุ่ม

“ อ๊ะ ! ข้าต้องกินยา ” นางรีบลุกขึ้นถอนตัวออกแล้วก้มลงไปดูดเลียน้ำรักที่ไหลติดแท่งเข็มของพี่ชายอยู่จนเกลี้ยง

“ เจ้าเป็นเด็กดีมาก ” พี่รองเอ่ยชม นางยิ้มแก้มปริเมื่อได้รับคำชม

“ ข้าอยากหายในเร็ววันเจ้าค่ะ ”

“ หากเจ้าฝังเข็มและดูดพิษทุกวันคืนไม่นานก็จะหาย ” เขาดึงนางขึ้นมานอนบนตัว หอมแก้ม แล้วจูบที่หน้าผากนูนเบา ๆ กอดนางไว้แนบอกอย่างรักใคร่

“ ขอบคุณเจ้าค่ะ น้องรักท่านพี่ที่สุดเลย ” นางบอกอย่างไร้เดียงสาก่อนจะหลับอยู่บนตัวของพี่ชาย หารู้ไม่ว่าคำรักของนางนั้นกระทบจิตใจพี่รองอย่างจัง เขาปล่อยให้นางนอนอยู่บนแผงอกอย่างนั้นโดยไม่ปลุกให้กลับห้อง โอบกอดนางไว้แล้วหลับใหลไปด้วยกันในที่สุด