Secret Service

Chapter 12

Chapter 12

Ryan

Action pack. That’s what I wanted it to be if she finally walks in my room without calling her to come. And it’s also action pack—the term I might use of her case.

Binagsak ko ang folder sa lamesa ko at pagod na sumandal sa inuupuan. Maingay akong bumuntong hininga. Pinatay ko ang ilaw sa opisina at tanging monitor na lang ang nakabukas. Hindi na rin gumagana ang kape sa utak ko. Nabuburyong ako sa mga nababasa. I am tired. Gusto ko nang akyatin sa kwarto si Marianne. But damn it—I am really looks like a man who just came out from the cave. Makakain ko yata ng buo itong si Marianne kapag hindi ko kinontrol ang sarili.

I’m frustratedly arouse. What’s so special about her? Like as if I wouldn’t stop not until I have landed my hands on her sweet body. And why am I want a suspect? That’s crazy. Or am I just really that hunger of her. Despite her background . . . I still want her.

Some says, there will be a unique woman who will bend a man’s priority. That’s something very unbelievable. Woman is a soft human creature. I like their scent and body--but that’s it.

Not until I met her.

I grunted angrily. Binuksan ko ang drawer at naglabas ng nabuksan ko ng kaha ng sigarilyong matagal kong hindi nagagamit. Huminto na ako sa paninigarilyo. Wax influenced me. But . . . just one more stick to smoke away the cobwebs in my tangled mind.

Bumuntong hininga ako. Alam kong hindi na naman ako maaawat nito kapag nilagay ko sa bibig ko ang sigarilyo. Sinubo ko iyon at nilapit ang lighter. Pero hanggang doon lang. “Dammit!” galit kong salita at binato pabalik ang sigarilyo sa loob ng drawer.

I abruptly stood up. Niligpit ko ang mga importanteng dokumento at pinatay ang monitor. The room placed in darkness--supposed to be. Napatingin ako sa pinto nang pumasok ang mapusyaw na liwanag mula sa labas. I smelled her. Yes, like I’m some dog. Her fruity scent and the scent of a woman I’m dying to own.

“Uh, Ryan,” she sexily cleared her throat while holding the door frame. She didn’t dare to come in. “Pwede ko bang isama sa kwarto mo si Bruce?” she asked.

No. Never. My room is just between you and me, baby.

My heart pumped so fast. Her voice, so sexy and so alluring. Kapag bumubulong ay para bang nagsasalita ng spell sa pandinig ko. She can make a man’s heart broke just hearing her voice. What if, I was already insider her, thrusting in her and she was screaming my name? I want to hear it, damn it.

I guess, I might break my own rules when it comes to her. Just one taste then I’m satisfied. Pero naalala ko ang ginawa ko sa sigarilyo kanina. Hindi ko natiis at sinoli rin sa lalagyan. I should have thrown it on the trash. But still, I housed it in my drawer.

She . . . shouldn’t be here. But still, I offered her the sanctuary of my own bedroom. To bed her. To taste her one more time.

Sinusian ko ang drawer na may laman na mga importanteng papeles. I looked at her while I am still in the darkness. “Papaakyatin ko si Ephie ro’n.” Sagot ko.

I noticed the way she held on tightly against the door frame. Like as if there’s a strong wind coming to her.

Napangisi ako. Nilusot ko ang susi sa bulsa ng suot kong pantalon at inabot ang basong ginamit sa kape. A few strides then I was in front of her. Hinawakan ko ang gilid ng pinto. I towered her. “Hintayin mo ‘ko sa taas.” Normally, I should have been readying for bed. But this time, I am controlling myself. Severely controlling myself not to put her on my shoulder and march our way to my bedroom. Throwing her on it is a dream to me.

Umatras siya habang nakatingala sa akin. Nakita ko ang nerbyos niyang paglunok. Her cheeks burned in red. May protesta akong naaamoy sa kanya pero imbes na salungatin ako ay kinagat niya ang labi sa sobrang kaba. That’s my woman.

“S-sige. Ako na lang ang tatawag kay ate Ephie.” she volunteered. “Patutulugin ko rin muna si Bruce bago iwan sa kanya.”

I bit the wall of my cheek inside my mouth. Pakiramdam ko ay malaking sakripisyo ang paglipat niya sa kwarto ko. Na para bang pinaghihiwalay ko silang dalawa ng bata. Gusto ko siyang sisihin sa pagiging malapit sa batang iyon. Pero bakit ko gagawin? Everything about her fascinate me. Even the role of motherhood. And my manhood is aching and wishing I am already inside her.

Sinundan ko siya ng tingin. Her body liquidly move with her. Is that a talent? She could be a model and her runway belongs to me.

Napangisi ako at sabay himas sa panga ko. Magla-lock yata ang panga ko sa kakatitig sa kanya.

Archer finally had a chance to corner her friend, Wilma. Sinabi niya sa aking naging mailap ang babae bago niya nakausap at hindi rin ito nakapagbigay sa kanya ng mga impormasyon laban kay Marianne. But I knew, Wilma has an important role to the Larazanos. Kaya matipid itong magsalita tungkol sa kanya.

He also found Sebastian or ‘Seb’s’ tomb. Her only suitor died then she travelled from Lipa to Agoncillo. His next stop is talking to Seb’s family. I directed him to find her real relationship to Seb. Her co-teacher.

She is a master of debt, that’s what I know. But her lifestyle didn’t fit on it. I can’t still categorize her as a drifter. Debt after debt. Nalaman ko ring nasunog ang bahay nila sa Lipa. I already told Manang Josie, she was already informed by her daughter. Nagalit ako dahil hindi pa niya pinaalam sa akin agad. I could imagine Marianne and Bruce being captive inside that burning house. Helpless. Siya ang sinisisi ng Tiyahin sa sunog—and I wanted to screw the mind of that lady.

But this case is taking a lot of time. Archer is being impatient to talk with her. And I’m diving too deep in her life. Because I’m digging for something else. I want something more from her. At magsisimula akong maghukay ngayong gabi.

**

Ephie

“Oo naman, walang problema. Heller?” tinawanan ko ang pag-sorry sa akin ni Ganda dahil gusto niyang tabihan ko muna si Bruce sa kwarto nila. “Eh bakit ba, saan ka raw matutulog?” usisa ko.

Medyo may hula na ako. Pero syempre hindi ko muna ilaladlad sa kanya at baka maging kamatis ‘tong si Ganda. Kaya nga lang, aba, namula pa rin ang mukha niya. Wew. Nag-level up na silang dalawa ni Ser Ryan! Ang bongga!

“Sa . . .” napalunok pa siya sa nerbyos. Katuwa naman. “sa kwarto raw po muna ako ni . . . Ryan, ate.”

Mas lalong namula ang maliit niyang mukha. Natawa ako. Iyon ba namang itsura ni Ser eh, talagang hindi niya matitiis itong si Ganda. Aba, patay-ugat lang yata ang hindi magagandahan sa kanya.

“Naku, ‘wag ka nang mahiya. Ayos lang. Baka may masinsinan lang kayong pag-uusapan ni Ser.” Napabungisngis ako.

“Pero kung may problema kay Bruce, kung iyak ng iyak, kumatok na lang po sa kayo kabilang kwarto. Lalabas po agad ako.”

“Asus. Buti kung payagan ka ni Ser Ryan. Babalatan ka no’n,” tukso ko. Na agad ko ring tinakpan ang madaldal kong bibig dahil sa sinabi ko. Kami nga lang pala ni Ser ang nakakaintindi sa ‘pitas’ term. Tapos ay mababalatan pa si Marianne. Patay ako nito kapag nalaman ni Ganda na pinag-uusapan namin siya ni Ser. Ang daldal ko talaga. “Joke lang, joke!” agad kong segunda.

Hindi ko alam kung hindi niya ba na-gets. Pero, mukhang hindi naman. Mabuti na rin iyon.

Sabay na kaming umakyat sa taas. Pinatulog muna niya si Bruce. Love na love talaga ni Ganda si baby Bruce. Naalala ko tuloy ko si Madam Anjelous noon kay Anjeline. Sobrang bait at parang anghel na bumaba sa langit at nasalo ni Ser Wax na mala . . .—napatuwid ako ng tayo. Sabay-lingon sa magkabila akong gilid. Ang sama na yata ng iniisip ko. Iniisip ko bang mala-dracula si Ser Wax?

Napakamot ako sa ulo. Hay, buti na lang mabait si Madam Anjelous. Maganda pa. Kaya hindi ako nagkasakit sa puso. Hay . . . kapag gwapo, may topak. Parang si Ser Ryan din. Hay . . .

Dahan-dahan na bumangon sa kama si Marianne. Sobrang pino kung kumilos para hindi magising si baby Bruce. Hinalikan niya muna ito sa noo bago ako pinalit sa pwesto niya.

“Thank you, ate Ephie.” bulong niya sa akin.

Tinapik ko siya sa kamay. “You are welcome, Ganda. Sige na. Baka nakakuha na ng kutsilyo si Ser,” wala sa sariling sambit ko. Pumwesto na ako sa paghiga.

Namutla si Ganda. “Po, ate?”

Hilaw ko siyang ngitian. “Este, puntahan mo na si Ser. Baka balatan na ako no’n ng buhay. Good night!” napangiwi na lang ako sa sobrang kadaldalan.

Sandali pa niya akong pinagmasdan. Tapos ay pinatay na ang ilaw at marahang binuksan at sinarado ang pinto. Aabangan ko sila bukas. Hehe.

**

Marianne

Ilang hakbang ay nasa harapan na rin ako ng pinto ng kwarto ni Ryan. I knocked twice and slowly open the door. Sumilip muna ako, wala siya. Humakbang ako papasok. Nakita ko pa sa isang gilid ang mga paper bag ng bago kong damit. Iyong kay Bruce ay naitabi ko na. Si Ryan din naman ang naghatid niyan dito.

Pagpasok ko ay pinadaanan ko ng tingin ang loob ng kwarto. May sarili siyang banyo. Malaking kama, malaking flatscreen TV at malaking espasyo ng silid. Malamang ito na ang Master’s bedroom. He occupied it, ofcourse.

Ang sabi niya sa akin ay ilagay ko ang mga damit sa loob din ng closet niya. Pero wala naman akong makitang closet o aparador. Nilapitan ko ang isa sa dalawang pinto na naroon.

Banyo. May bathtub at enclosed shower room. Pwede pa yatang mag-tumbling sa loob. Sinarado ko iyon at binuksan ang katabing pinto. Napaawang ang labi ko. Walk-in closet pala. Nakabukas na ang ilaw kaya pumasok na rin ako. Naka-expose ang mga damit niya at maayos na naka-hanger. May sariling pwesto ang mga polo, pantalon. Ang mga T-shirt ay nakatiklop. May isang area roon na walang laman. Binuksan ko ang dalawang dambuhalang drawer sa ibaba, wala ring laman.

Lumabas ako ulit at binitbit sa walk-in closet ang mga paper bag at hinango ang laman. Sinabit sa hanger at sinampay sa tabi ng mga damit ni Ryan.

Nag-enjoy ako masyado at naging busy. Pati ang mga bagong underwear ay maayos kong tinabi sa loob ng drawer. Ang mga paper bag naman ay maayos kong tiniklop. Pinasok ko sa ibabang drawer na hindi ko nagamit. Hindi ako nag-iwan ng kalat at baka magalit si Ryan. Pinunasan ko ang tumulong pawis sa sintido.

“Okay na?”

Napaigtad ako at sabay-hawak sa dibdib nang may magsalita sa pintuan. Napapikit ako nang makitang si Ryan lang pala iyon. Parang multong biglang nagparamdam.

Nang tingnan ko siya ulit, nakahalukipkip pala ito at nakasandal sa hamba ng pinto. Para bang kanina pa siya nandoon at pinapanood ako. “Kanina ka pa nariyan?” mahinahon kong tanong.

Natigilan ako. Ang itsura niya ay kakaiba. He didn’t move or even breathing? He’s just standing there and closely watching me. His eyes . . . looks like being strained. Like as if I’m his food and he’s drunkenly hungry.

He looks at me like I’m his prey.

And no one will ever stop him from getting his delicious prey.

Napalunok ako ng wala sa oras. Nilingon ko ang mga katatapos ko lang na ayusin. I can even break my neck by making an excuse not to look at him again. Pero tiningnan ko ulit siya. “Tapos na naman ako. Magbibihis ka na ba? Sorry. Ikaw na.” hindi ko malaman kung saan dadaan palabas. Na para bang, may ibang daan pa. Stupid. May pagdadalawang-isip pa ako kung lalapit ako sa kanya. Iisang lang naman ang pinto. Again, stupid.

Hindi gumagalaw doon si Ryan. Madilim ang titig sa akin na para bang may atraso ako sa kanya. Malakas akong tumikhim. Pinunas ang natitirang pawis sa noo at naglakas-loob na mag-excuse para paraanin niya ako. He’s too big. Sakop na niya ang pinto dahil sa kaha ng kanyang katawan.

Gumilid naman siya. Lumusot ako sa maliit na espasyong binigay niya. Nang dumikit ang katawan ko sa braso niya ay hindi na rin ako nakalagpas pa roon. Kinalas niya sa pagkakahalukipkip ang mga braso at hinapit ako sa baywang. Saka ko lang napansin na patay na pala ang ilaw doon.

Napasinghap ako. Mahigpit agad ang pagkakayakap niya sa akin. At ang kanyang labi ay nag-landing sa noo ko.

“You’re so different,” he murmured against my forehead.

Napalunok ako. Lumapat din ang mga kamay ko sa tiyan niya. Pinagkakaisahan ako ng isip at puso ko. Parehong ayaw pigilan ang gulo ng sistema ko. Heat, suddenly occurred to me.

His lips rose from my skin, niyuko ako. He even tilted his head to meet my eyes. Tumaas din ang mga mata ko sa kanya. Gusto kong makita ang mukha niya. Ganito kalapit.

He smelled of coffee. Mainit ang kanyang hininga pero may dala ring kilabot sa balat at isip ko. Sa ganitong kalapit ay napagmasdan ko ulit nang malaya ang bawat bahagi ng kanyang mukha. Ang matangos niyang ilong, magaspang na panga, malalim na mga mata, makapal na kilay at ang labi niyang mamula-mula.

Dumagundong ang dibdib ko. Na marahil ay naririnig din niya o nararamdaman pa. Yumuko ako dahil sa hiya. Tinaas naman niya ang mukha ko.

“I want you now.” He murmured. His voice with a touch of raspy-dark tone. I can still hear the steel in it.

Napalunok ako. Alam ko ang ibig niyang sabihin. Kaya nang bumaba ang labi niya sa leeg ko ay nanigas ako sa kinatatayuan. Naramdaman niya iyon. Umahon siya ulit sa leeg ko at tiningnan ako.

“Natatakot ka?” mainit niyang bulong sa akin. Nakataas ang mga kilay niya.

Bumuka ang labi ko para sagutin iyon, pero walang salitang lumabas kundi paghinga lamang. This feels like the first time. The first time his lips landed on mine. The first time his skin rubbed on mine. All---feels like the first time.

Naninibago ako. Ninanakawan niya ako ng halik pero iba ang pakiramdam ko ngayon.

Marahan niya akong sinandal sa pader at bumuntong hininga. He squeezed my waist and bumped his hard body. Dinikit niya ang noo sa aking noo na tila ba nanghihina na ito. “Mas lalo mo ‘kong binabaliw sa ‘yo, Marianne.” Bulong niya.

I can hear the loud pounding in my chest. Para bang sasabog na iyon sa sobrang bilis ng pintig ng puso ko. His body pressed so hard. Pinaparamdam niya sa akin ang reaksyon ng kanyang katawan.

Umahon ang kanyang ulo. Ang alam ko ay tumingala siya habang nagpipigil ang katawang idiin pa sa akin. Tinabingi ko ang ulo. Pinatong niya roon ang mukha at hinuli ang labi ko. Before I even stop him, his mouth is already on mine. Slow rubbing. Tasting my lips with low effort. But he made my heart burst into a rupture beat.

He taste of coffee. And he taste of a man I kissed for the very first time of my entire life. My mind is slowly giving in—up—he lifted me up and wrapped my legs around his waist and pressed me on the wall.

Lumapat ang labi niya sa panga ko, kasabayan ang paglapat ng mga kamay ko sa leeg nito. Naramdaman ko ang pag-vibrate ng kanyang lalamunan kasabay ang kanyang pag-ungol na nakakapanindig ng balahibo. I became sensitive all over my body. He pressed me like I’m a button in between my thighs. Seeking for a nest. My lips parted, slowly, slowly I bit my lower lip as he simultaneously working on my clothed body.

Hindi ko na no’n alam ang gagawin. Malibang itabingi ang ulo para mas lalo niyang mahalikan ang leeg ko. Hinigpitan ko ang mga binti paikot sa kanyang baywang para hindi ako dumausdos pababa. At banayad na bumuntong hininga habang pinapakinggan ko ang kanyang bawat ungol.

Halos maging isa ang mga katawan naming dalawa. Kung maaari lang niyang pasukin ang kaluluwa ko ay nagawa na ni Ryan. Hinaplos niya ang kamay sa aking isang dibdib. Pinaliguan niya ng kanyang dila ang aking leeg.

Naging marahas ang aking paghinga.

Tinuon niya ang labi sa panga ko at hinalikan ulit ako sa labi. This time, sweeter, rougher. And he started to rub himself in between my thighs in frustrated rhythm.

Hinawakan ko ang panga niya ng isang kamay lang. Gusto ko siyang pigilan sa pagiging marahas. Pero, bakit nagugustuhan ko ang ginagawa niya sa akin? He squeezed my breast, he lowered his mouth and cupped them. My lips parted and sighed heavily.

Nakaikot ang mga braso ko sa kanyang leeg. He gave his attention on my breast. I rested my chin on his sweaty hair.

Alam kong nagagalit na siya. Base sa kanyang kilos at bumibilis na galaw. But still, I gasped when he ripped my blouse. He look at me without worrying; “I won’t mind buying you new shirts,”

“Or maybe I can borrow yours.” Hinihingal kong sagot. I’m even surprised myself.

Ngumisi siya at isang halik sa labi ang natanggap ko. “You’re free to rummage my closet, baby.” Pumailalim ang mga braso niya puwitan ko. Inangat niya ako mula sa pader at binuhat.

Inihiga niya ako sa kama. Napakalambot no’n. Umalis siya sa harapan ko at binuhay ang air-con. Doon na rin niya hinubad ang suot na pang-itaas at hinagis sa sulok. Sinundan ko iyon ng tingin, tumama sa pader at bumagsak.

Binalik ko ang tingin sa kanya. He unsnapped the button of his pants and unzipped it. I cleared my throat when my cheeks felt the heat of watching a man, gorgeous man stripping in my eyes.

Wala siyang itinira. Kahit sa dilim ay napagmasdan ko ang hubad niyang matikas na kurba ng katawan. I swallowed when I took one glance at his raging maleness. Hindi naitago ng dilim ang kahubdan niya.

Agad kong nilipat ang paningin sa kisame. Now, his manly scent scattered in his room. Tickling my senses. Snatching the tiny innocence of my eyesight.

Hindi ko na namalayan ang paglapit niya sa kama. Itinayo niya ako sa ibabaw ng kama at nakatingala na ngayon siya sa akin. Sinulyapan ko ang nakasaradong pinto. Tinaas niya ang dulo ng damit ko at sabay tawa.

“Kung inaakala mong makakalabas ka, think again, baby. Sa akin ka na ngayon.” Sabi niyang may halong pagbabanta.

Napalunok ako. Naitaas niya ang suot ko. Agad na sinunod ang bra ko. Binagsak niya ang bra ko sa sahig nang hindi inaalis ang mariing titig sa halos hubad kong katawan. Ginapangan ako ng lamig sa mga braso. Gininaw ako. Napakalamig sa kwarto niya.

“Nilalamig ka ngayon pero mamaya, pagpapawisan na tayo.” Makahulugan niyang sabi. “You’re perfect, Marianne . . .” he said after he examined my half-naked body.

It was a pure and sincere admiration. Tila kinain ng tiyan ko ang laman loob ko. Siya lang naman ang tanging nakakita sa akin ng ganito. At ayokong magkaroon pa ng iba, maliban sa mga matang pagmamay-ari ni Ryan.

He unsnapped and unzipped my pants. Rolled it down and let my feet freed by them. Again, he threw it somewhere.

I licked my lips. He stepped closer against my breast. His nose landed in between them. He inhaled and licked shallowly.

“You’re so sweet. Hindi talaga ako nagkamali.” He said drunkenly arouse.

In one move, he rolled off my panties.

Napalunok ako. Ngayon ay wala na akong maitatago pa sa kanya. Hinapit niya ako sa baywang. Ang mukha niya ay nasa gitna ng mga dibdib ko, nakatingala sa akin. “Tell me you want this. Tell me, baby . . .” salita niyang may lapat ng pakiusap sa akin.

Awtomatikong umikot ang mga braso ko sa balikat niya. Sinuklay ko ang buhok niya para mas lalo kong makita ang kanyang mga mata.

Bolder. I became bolder and I never been bolder all my life. But this night. I lowered my face and I kissed him on his slightly opened lips. I moaned when I felt his palm in between my thighs. Napabitaw ako ng halik sa kanya at halos manlabo ang paningin ko.

“You want this.” Nasisiguro niyang sabi.

Hindi ko alam ang isasagot malibang sumunod sa lahat niyang gustong ipagawa sa akin. Maybe, I will regret this after the night. I will cry after this hour. Or I will punish myself for giving him what I only own.

My bared back landed on his soft bed. He parted my thighs. I looked up at him. Halos mapatayo ako na ang kanyang paningin ay naroon sa gitna ko. He’s eyeing my female organ. Lumuhod siya at dumapa sa paanan ko. He’s close . . . closer---then I’m lost.

Bumagsak na lamang ang katawan ko sa kama. Tumitig sa kisame at unti-unting nilayasan ng lamig sa balat. Napalitan iyon ng nakakapasong init na dala ng bibig ni Ryan.

Dumadaing akong tila may masakit sa akin. Those soft sighs and moans are so new and yet has been used before. Inside his car and he was inside in me.

Humawak akong mahigpit sa ibabaw ng kama. Sa malambot na kumot. I’m stretching it until it was tugged out of the bed. Pero si Ryan ay naroon pa rin at halos hindi maistorbo. I can feel his tongue. Licking me. And his teeth, softly biting my flesh. Naninigas ang mga binti ko pati ang mga paa ko. Nai-imagine ko ang sariling parang isang bukas na sasakyan at siya naman ay isang mekaniko at nagkakalikot sa loob ko.

My imagination should be censored.

Makalipas ang ilang sandali ay gumapang siya at pumaibabaw sa akin. Pumwesto sa gitna ng mga hita ko. May kuntentong nakalinya sa kanyang mukha nang halikan niya ako nang mapusok sa labi. His tongue ruled me. It was roughed and long and hard. And sexy enough for me not to push him away.

Nalula ako nang dumagan siya sa akin. Nakaharang ang kanyang malaking katawan at ako naman ay nasa ilalim nito. The feeling is still foreign. He could smash me or flatten me on his sheets. With my legs parted so wide to accommodate his lower body, I would never noticed myself.

After that smashing kiss, he buried himself on my neck. He sighed heavily like as if he carried a huge problem. “I can’t stop myself, baby. I want you now.” Humihingal niyang bulong sa tapat ng tainga ko.

Nag-panic ako. Binabangon ko ang katawan pero sa bigat niya ay ni hindi ko makuhang umangat sa kama.

“Ryan . . .” kinakabahan kong untag sa kanya. Am I not ready?

“Slowly, I promise you.”

Hindi ko nagawa pang timbangin ang sarili. I’m being innocent. But no, I know—I want him too. I wanted him for so long.

Nakakaakit niya akong hinaplos. Dahan-dahan. Sobrang nakakaakit. Ang sunod kong naramdaman ay ang talim ng pagpasok niya sa akin.

“Oh . . . s**t . . .” he feverishly murmured against my cheek.

Bumilis ang paghinga ko. Niyakap ko siya at diniin ang kuko sa kanyang likod.

Kahit na napipigilan ay nagtuloy siyang ipasok iyon nang maingat.

Dumaing siya ulit. Mas malakas. Parang pasyenteng walang anesthesia siyang inooperahan. “You feels like a virgin again. So tight, so small.” Sabi niyang tila nasasaktan. “Ah baby, you’re so small.”

I only cries a moan. Kahit alam kong dapat ko iyong lagyan ng panakip na sagot. Si Bruce . . .

I totally forgot everything---when he dived deeper---he pushed deeper----he groaned loudly—angrily. He pushed until he reached his limitation.

Huminto siyang humihingal at bahagyang bumagsak ang katawan sa akin. Na para bang natapos na niya ang unang pagsubok. Ilang segundo lamang ay inangat niya ang ulo at pinaulanan ako ng halik sa buong mukha.

“It felt like home.” He whispered.

Naliligo na ako sa sariling pawis at humahalo rin ang sa kanya. Tinitigan niya ako. At nagsimula na ang paggalaw ng kanyang balakang.

Mabagal lamang sa umpisa. Gumagawa ng sariling timpla. Hindi naging madali sa una . . . parang mga balat na nagbubungguan sa masikip na lalagyanan. Kumapit ako sa kanya. Hinalikan ako ni Ryan na parang walang ititira para bukas. Pinagsawa niya ang labi sa akin, ako naman ay hindi tumanggi man lang, hanggang sa mamanhid ang labi ko.

Ang sumunod ay ang mabilis niyang paggalaw. Humigpit din ang yakap niya sa akin. May panggigigil. May inaabot. Malakas siyang umungol. Ulit, ay parang nasasaktan.

Dumaing ako. I felt the agony in my throat. I clamped his body using my thighs. But his speed didn’t decrease.

May paghahabulan sa pagitan ng mabilis na t***k ng puso ko at ng kanyang balakang. He’s dripping with his sweat and it feels like a lotion on my own body.

Flesh against flesh. Body against body. Breath washed by another’s breath. Binubunggo ang bawat isa. We’re one. Finally, one again.

Slowly, I closed my eyes and was drowned by his groans and speed. He went so deep---I can’t imagine his position. He’s hard and huge. The pain lose its power. All I could think about is him inside me. Thrusting greedily. Wanting to reach its end.

Naging matalim ang kanyang daing. He wanted something from me and I want to serve him wholeheatedly.

My lips parted but there’s no words came out. Tinaas niya ang balakang ko. Diniin ang sarili nang ilang sandali . . . at binagsak ang nanginginig na katawan sa ibabaw ko.

Umungol siya ulit nang marahan. “Did you just spit Bruce out of your small body?” he sleepily asked.