Chapter 2

4693 Words
Chapter 2 “Balot! Balot kayo d’yan!” Wala sa sariling nilingon ni Marianne ang tindero ng balot na papalapit sa kinatatayuan nila. She was cold in a white tube top na panay ang baba sa may tapat ng pusod niya dahil sa kaliitan ng damit. At maong shorts na halos nobenta porsyentong bahagi ay nakalabas ang mahahaba at makinis niyang mga hita. Rochel volunteered to do her makeup. A heavy makeup for her. A red eyeshadow, black mascara and bloody red satin lipstick. Ang malalaking dangling earrings na sa pakiramdam ng dalaga ay kasing bigat ng mga librong dinadala niya sa eskwela araw-araw. “Hoy balot pabili nga!” isang babaeng halos hubad na ang katawan ang tumawag sa tindero. Ngumisi ang lalaki at pinasadahan ng tingin ang tumawag sa kanya. “Ilan ba, Miss sexy?” animoy naka-jackpot ang tindero sa mga babaeng nakikita sa gilid ng kalsada. “Sino may gusto, girls?” lingong-tanong ni Naomi sa mga kasama habang ang stick ng sigarilyo ay nakaipit sa gitna ng kanyang dalawang daliri. Nakahalukipkip at hindi pinansin ang ngisi ng tindero. Sanay na sanay na ito sa ganitong uri nang pagpapansin sa kanya o sinuman sa mga kasama niya. Nagtaasan ang mga babaeng may gusto. Kabilang na roon si Rochel. Samantalang hindi kumibo si Marianne at nakayakap lamang sa sarili. “Marianne ayaw mo ng balot?” untag sa kanya ni Rochel na nakapulang tube top naman at black denim short shorts. Naka-heels na isang dangkal ang taas. But there’s no muscle formed on her smooth legs. Bahagya lamang umiling ang dalaga at muling yumuko. Nagkibit-balikat si Rochel at nagbigay ng bayad sa tindero. Nagkagulo ang mga bayarang babae sa balot at penoy na binili. Doon na rin kumain at nagkakatawanan, biruan habang wala pang mga kliyenteng dumarating. All Marianne could thought was those girls were young, some are still a college students pero dahil sa higpit ng pangangailangan ay sa ganitong trabaho napunta imbes na sa marangal na part-time job. They need easy money. Malaki at madaling kitain. At higit sa lahat ay nasusunod ang luho ng ilan. Pagka-graduate naman nila ay iyon na rin ang hangganan ng pasok nila sa secret service. Mangatwiran man o hindi, Marianne can’t judge them by their own discretion. Katulad na lang din nang kanyang naging desisyon na sumama. Kulang trenta minutos ang lumipas nang natanawan na nilang may paparating na mga sasakyan ang mga babae. Si Marianne ay dumagundong ang dibdib sa labis na takot. Takot na dumaong sa isip niya na tila gusto na nitong umatras sa gagawin. She’s afraid that some stranger will take her young body. And that’s scared her. Huminto ang naunang itim na pajero. May kalumaan ang kaha pero nagmukhang ginto iyon sa mga mata ng mga dalaga. Nang binaba ng driver ang salamin ay dinumog agad nila ito. Maliban kay Marianne na napapalunok sa nerbyos. “Hi, pogi..” Naomi sexily greeted. A third-year college student from ComSci Department. Pinaraanan nito ng nang-aakit na haplos ang panga ng kararating lang na lalaki. “Baka gusto mo mag-take out..” then she winked at him seductively. Hinagod ito ng tingin ng lalaking nasa singkwenta ang edad. Paputi na ang buhok sa gilid ng tainga. He drunkly smirked at her, “Malinis ba ’yan?” makahulugan nitong tanong sa kanya at sulyap sa ibabang bahaging parte ng babae. Nagbungisngisan ang ilang mga babae. Ang sinagot ni Naomi ay hindi na narinig ni Marianne dahil dalawang sasakyan agad ang dumating at pumarada sa likod ng pajero. “Halika na, Marianne. Baka maunahan pa tayo,” hinatak ni Rochel ang dalaga. Namilog ang mga mata ni Marianne at mabilis ding inagaw ang braso. Rochel curiosly looked at her. “Bakit?” nagtatakang tanong nito. Tinuro ang dalawang sasakyang agad na pinaligiran ng ibang kasama nila. They were about six to eight girls. At ang ‘paglalakong’ sinasabi nito ay pagtambay sa madilim na corner ng kalsada at pag-aantabay ng mga byaherong pwedeng pumick-up sa kanila. Puro sila estudyanteng naroon. Mga working student na ang trabaho ay ang pagsi-secret service para kumita ng pera. Nanginginig ang buong katawan niya. Kinabahan sa matalim na tinging binato sa kanya ni Rochel. “Kung hindi ka kikilos d’yan, mauunahan ka nila. Akala ko ba gusto mong kumita ng pera?” Nag-angat siya ng tingin dito, “G-gusto.. p-pero natatakot ako..” amin niya. Maingay itong bumuntong hininga at namaywang. “Pwes, kumilos ka! dahil kung lalata-lata ka dyan, mauubusan ka ng customer! Tingnan mo ’yong ginagawa ni Naomi, gano’n dapat katibay ang sikmura mo kung gusto mo ng instant money!” litanya nito sa kanya. Napalunok si Marianne at muling tinunghayan si Naomi. Kumakaway na umikot ito sa passenger seat at malaki ang ngiting sumakay dahil nakursunadahan ng lalaki at nagkasundo sa presyo. Hanggang sa pag-alis ay sinundan iyon ng tingin ng dalaga. Walang nakakaalam kung saan ang tungo ng dalawa. Sa mumurahing motel. Tulad ng paalala sa kanya ni Mamay at Rochel. At ang pag-uwi ay bahala na. Muli niyang tiningnan si Rochel. She was staring at her. Hindi niya malaman kung pinapalakas ba nito ang loob niya o tinatakot pa. Pero kung alin man doon ay wala siyang makuhang encouragement dahil ang kaisipang isusuko niya ang p********e sa kung sinong lalaki ang umiikot sa isipan niya. Minsan siyang nagdasal na sana ay may ibang sagot na dumating sa problema nilang magkapatid. Pero mabilisang pera ang kailangan. Perang suntok sa buwan kung mapag-iipunan pa niya. “Miss..” Sabay na napalingon sina Rochel at Marianne sa umuntag sa dereksyon nila. Then their eyes laid at the big and dark man na nasa loob pa rin ng driver’s seat. Agad na umayos ng tayo si Rochel at lumapit sa lalaki. “Yes, boss may kailangan ka ba?” matamis nitong tanong sa lalaki. Tumaas ang makakapal na kilay ng lalaki sa kanya. Malagkit na tingin din ang pinukol kay Rochel. “Pwede ka ba?” makahulugan nitong tanong sa kanya. At tiningnan din siya. “Pati ’yong kausap mo..” Natulos sa kinatatayuan niya si Marianne. Ang ibang naiwan ay maingay na bumuntong hininga dahil sa kabiguang mapili sila. Masayang ngumiti si Rochel at may makahulugang mga tingin ang binigay kay Marianne. “Oo naman! Pwede rin ’yan. Kanino ba sasama?” Nilabas ng lalaki ang ulo sa bintana at tiningnan ang itim ding sasakyan sa likuran niya. “Pare! Labas ka na d’yan!” sigaw nito sa kasama. “May napili na ko sa akin, ikaw na!” Nag-antabay sina Rochel at ang lalaking nasa harap para tinawag nito. Pero ilang segundo ang lumipas ay walang gumagalaw sa likurang sasakyan na para bang nakatulog ang nasa loob niyon. The guy heavily sighed. “Ayaw yata. Sumakay ka na.” utos nito kay Rochel. “Teka. Magkano?” The man smirked. “Name your price. Hop in.” Matamis na nginitian ni Rochel ang lalaki at umikot sa passenger seat. Natigilan lamang nang tingnan ulit si Marianne na tila batang iiwan ng guardian ang naging reaksyon. Buntong hininga na lamang ang naisagot ng babae sa kanya. Pagkasakay ay agad na tinaas ng lalaki ng salamin at umalis doon. Sinundan ng tingin ni Marianne ang sasakyang lulan ni Rochel. Dumoble pa ang takot at nerbyos na nararamdaman niya nang mawala ang tanging kilala. Pag-atras kaagad ang unang pumasok sa isip niya hindi ang maghintay pa ng may kukuha sa kanya. Baka hindi para sa kanya ang gabing iyon. Konsolasyon niyang buyo sa sarili. “s**t ang gwapo!” “Akin ’yan! Walang lalapit!” Frantic na napalingon sa harapan niya si Marianne nang ang kasunod na sasakyan kanina ay umandar ng kaunti at huminto sa mismong kinatatayuan niya. At agad niyang nakita ang matangkad na lalaking bumaba mula sa driver’s seat. Halos magsikuhan at tulakan ang ibang mga kasama niya mapansin lang ng lalaking kanina ay tinatawag na lumabas pero hindi nagpakita na ngayon ay bumaba ng sasakyan at deretsong nakatitig sa dalaga. Sa mga naunang lalaking nakita niya kanina ay ito ang pinakagwapong o pinakagwapong nakita niya sa buong buhay niya. Marianne was speechless. Hindi niya maialis ang mga mata sa lalaking kung titigan siya ay para bang gusto siyang patumbahin. Madilim at nagtatagis ang mga bagang nito sa kanya. Nilapitan ito ng dalawang babae ay nilantad ang mga dibdib na halos wala ng takip. “Hi, handsome.. want some hot night with us?” halos ipagduldulan nito ang dibdib sa matangkad at bruskong lalaki. Dinaanan lang nito ng binata at umikot sa passenger seat, binuksan at nilapitan si Marianne. Walang sabing hinawakan ang dalaga sa siko at pinasakay sa loob ng magara nitong sasakyan. “T-teka..! H-hindi---” napigil lang siya sa pagsasalita nang tiim-bagang siya nitong tiningnan. “Hindi ka ba nila kasama?” tila pagbabanta nitong tono. Manghang nilingon ni Marianne ang mga babae. Karamihan ay nanghihinayang ang mga mata sa pagkakatingin lalaking bigla na lang siyang hinawakan sa siko niya. At may ilan na umaasa pang makukursunadahan. “K-kasama ko sila—” “Edi sumakay ka. Ikaw ang gusto.” Maangas nitong agap na sagot sa kanya at muli siyang tinulak pasakay sa passenger seat. There’s no gentleness in his voice and in his eyes. Para bang may malaking atraso agad sa kanya. “Tangina sayang. Ang hot no’n,” narinig na litanya ng ilang kasama niya bago sinarado ang pinto sa tabi niya. Dahil sa manipis na suot ay agad na nanlamig si Marianne sa loob ng mabangong sasakyan ng lalaking ruggedly handsome sa kanya. Pagkasakay ng lalaki ay agad nitong pinaandar ang sasakyan at agad ding sumalakay sa kanya ang angkin nitong mabangong amoy. Tila pinaghalong mamahaling pabango, alak, sigarilyo at natural na amoy ng katawan. At kung may halo mang pawis ay hindi pa rin iyon naghatid ng hindi kaaya-ayang amoy sa kanya. It only added more manly for her. Isang mabilis na hagod ang binigay nito sa kanya at naiinis na bumuntong hininga. May inabot sa likod ng sasakyan na jacket at nilapag sa kandungan niya. Manghang nag-angat ng tingin si Marianne rito. “Suotin mo ’yan. Mukhang kanina ka pa nilalamig d’yan sa suot mo. Pambata ba ’yang damit mo sa liit?” a mixed of amusement and anger registered in his low baritone husky voice. That made her chills inside. Sa labis na pagtibok ng puso at kahihiyan ay walang salitang sinunod ng dalaga ang lalaki. Sinuot niya ang jacket na sobrang laki sa kanya. Umabot hanggang taas ng tuhod niya ang haba pero laking pasasalamat naman niya at naibsan ang matinding lamig sa katawan. Kahit malakas pa ang aircon sa loob. But the nice manly scent of the jacket lingered in her nose. Na para bang kahuhubad lang ng lalaki no’n at naiwan ang bango nito. Silly her. Anong malay ba niya kung siya nga ang may ari ng jacket. Pinatay din ni Marianne ang nabuo sa isipan niya. Hindi nagsasalita ang dalawa hanggang dalhin siya nito sa lugar na hindi pa niya napupuntahan. Mapuno, madamo at higit sa lahat ay sila lang ang tao! Tila isang malawak na farm at kung may gawin mang masama sa kanya ang lalaki ay wala ring makakarinig o makakakita! Hindi kalayuan ay may natanawan siyang papag na may bubong. May tao kaya sa paligid? Pero malalim na ang gabi at malamang ay pahingahan lang ang papag na nakita niya ng mga trabahador. Kilabot na takot ang unang naramdaman ni Marianne nang lingunin ang lalaki at ang labas. Still, kapuri-puri pa rin ang lugar na ito. Matataas ang mga puno. Mga kuliglig ang musika sa paligid. Naglabas ng dalawang lata ng beer mula sa maliit na cooler sa likod ang lalaki at lumabas ng sasakyan. Umupo si hood at binuksan ang isang lata. Sumunod si Marianne pero hindi nagawang dumikit sa harap ng sasakyan sa takot na mapaso roon. The man chuckled when he saw her initial reaction. “Sorry. Gusto mong sa loob na lang uminom?” Nilingon ito ng dalaga. His voice changed. Wala na iyong tinitiim na galit o baka mainit lang ulo nito kanina. Moody. Naisip niya. Umiling siya at nilagay ang mga kamay sa bulsa ng jacket. Lihim niyang pinagmasdan ang lalaki na tahimik na uminom. He got long strong legs and very firmed muscled arms and chest. Sigurado din siyang kasing tigas ng pader ang dibdib nito. And he’s.. sexy.. hot.. very manly na sa magazine niya lang nakikita. Ang tahimik nitong pag-inom ang nagpapataka sa kanya. Bakit hindi siya sa motel dinala? Pero base sa sasakyan nito at damit at tindig ay baka hotel ang kaya nito. Bakit dito siya sa magubat dinala? Thrill ba hanap nito? Napasinghap siya. Hindi kaya.. masochist siya? This is too much for reading erotic books. Napaigtad siya nang bigla siyang lingunin ng lalaki at inalok ng beer. “Halika rito. Uminom ka. Hindi ako nangangagat.” may halong biro nito. Binuksan nito ang beer at sumirit ang hangin. Muling iniabot sa kanya. Atubiling lumapit si Marianne at tinanggap ang beer. Hindi siya umiinom pero nauuhaw siya kaya iyon na lamang ang pinamatid niya ng uhaw. She flinched nang gumihit sa lalamunan niya ang init at napaubo. “First time mong uminom ng beer,” his statement. Pinunasan niya ang labi at tumango. “I see.” At muling tumangga sa lata. Nakatitig pa rin ito sa kanya kahit umiinom. “Anong pangalan mo?” She swallowed. Napag-isipan niya kaninang hindi ibibigay ang pangalan niya. Pero may nag-uudyok sa kanyang magbigay dito at ang middle name niya ang dumulas sa labi. “C-cielo.” His thick eyebrows moved upward, “Cielo.. Cielo..” pausal na sambit. Muling uminom si Marianne para maibsan ang kabang nararamdaman sa paninitig ng lalaki. He’s taller ofcourse. Pero sobrang taas yata. Hindi naman siya ganoong katangkaran pero matangkad pa rin para sa edad niya. But then, sa pagkakatabi niya rito ay di hamak na lumiit siya. “I’m 31. You?” Napalunok siya. She’s only 19. Kung sana ay tumuntong man lang ang edad niya sa 20′s ay hindi siya mahihiya pero.. ayaw niya pa ring mapahiya. Kinakabahang umiling siya. “Bawal sabihin?” Napalunok siya ulit. “We’re not allowed to.. discuss our profiles..” imbento niya. He scoffed. “Well, you look, mmm, 22? 23?” Nagtaas siya ng noo. Mukhang sa isang inom ng beer ay nagkalakas siya ng loob. At least, hindi minor de edad ang tingin nito sa kanya. Nagkibit balikat siya. “You’re beautiful. Kanina pa kita pinagmamasdan sa loob ng sasakyan ko.” Bahagya siyang nagulat, “M-mula nang dumating kayo?” He nodded and drink. “My eyes sets on you the first time I saw you. At kung hindi mo naramdaman kanina, I almost nagged at you, you know.” He gave her his boyish deadly lopsided smile. “B-bakit ka nagagalit? Mainitin ba ang ulo mo?” usisa niya. Ang ngisi nito ay nauwi sa tawa. “May kakilala akong mainitin ang ulo pero hindi ako gano’n. I just.. hate the fact that I found you in this kind of situation. You.. as a..” he purposely trailed off. Naintindihan iyon ni Marianne at yumuko. She sighed and played the canned beer in her hands. Ang pawis sa lata ay hinaplos-haplos niya sa kanyang hinlalaki. “Ito ang.. ang unang beses na sumama ako sa lalaki. This is my first night,” she confessed out of nowhere. Hindi sumagot si Ryan at tinitigan siya pero may kung anong init ang lumukob sa p*********i niya habang pinakikinggan ang malamyos nitong tinig. In his mind, he imagining that sexy growled voice screaming his name while he was thrusting his s*x in her wet, tight p***y. He groaned to himself and reprimanded his erection. Natatamaan na yata siya ng ininom and it’s just a f*****g beer! Boses pa lang nito ang naririnig niya ay sumisikip na ang pantalon niya. She continued, “Kinakabahan talaga ako kanina at plano ko nang umatras nang isama ng kasama mo ang nag-iisang kakilala ko ro’n. Hindi ko naman ito gagawin kung hindi rin lang...” She stopped there and never wanted to disclose her own story. At kung sakali ay maniniwala ba ito? Malabo. He’s still a stranger. If only given a different circumstances, he could be her friend. She smirked at her self imagination. But the man himself didn’t know if he’s going to believe her or not. O baka gumagawa lamang ng istorya para makakuha ng malaking pera. Pero malayo sa ganoong kaisipan si Ryan. He stared at her as if she was the most fragile thing in this world. He wanted to give her what she wants. He wanted to fill everything she’s missing.. and for the first time, natuliro si Ryan sa harap ng babaeng ito. “Magkano ang kailangan mo?” he asked immediately. Napaangat ng tingin sa kanya si Marianne. Nagulat pero inaasahan na niyang itatanong din nito ang kailangan niya. She cleared her throat. “I-i’m a v-virgin..” Ryan cursed. Mas lalong sumukip ang harapan ng pantalon niya. Isang beses na pumikit at tiim ang mga labing tiningnan ulit si Marianne. “Give me this night, I’ll give you what you want.” Determinado niyang salita. Uminit ang mukha ni Marianne. A foreign feelings rose in her chest. But she can’t miss this night. Alam niyang mali at naghihinayang siyang sa ganitong paraan niya nakilala ang estrangherong ito. At naumid ang dila niya sa pagsasalita. “A hundred thousand? No. Two hundred thousand. Then you’re mine tonight.” he quickly said. What the f**k, Ryan? Ganyang kalaking pera agad para sa babaeng ito? A very expensive slut to be.. Then you’re mine tonight. Only tonight, Marianne. Pagkatapos ngayong gabi ay maglalahong parang bula na rin ang lalaking ito. No matter how good the conversations are, still.. a one night stand is a one night stand. “s**t. Hindi ko na kaya, I need to kiss you--!” he held the back of her head and crushed his raging lips against her trembling lips. A groaned muffled in his thoat when he tasted her sweet strawberry tasted lips. Sa pagnanais na mas matikman ang labing iyon ay marahas na halik ang ginawa niya. Napahawak si Marianne sa kamay nito dahil sa gulat. His lips are bruising her at para bang gutom na gutom ang mga labi iyong pinagparte ang labi niya para makausad ang dila nito sa loob ng bibig niya. Marianne don’t know where to stop him.. ngunit tinaas na nito ang mga binti niya at pinaikot sa baywang ng lalaki. She encircled her arms on his shoulder abruptly. She don’t how to answer his wild kisses. She tasted beer and cigarette in his lips and tongue. Hindi niya alam kung dapat ba iyong katakutan.. pero dumadagundong na ang dibdib niya. At hindi niya kayang pigilan ang lalaki.. kahit ang sariling tumugon dito. She copied the way he is kissing her. And he groaned when she thrusted her tongue in his mouth. Nilapag siya ni Ryan sa loob ng sasakyan. Sa backseat at dinaganan. Sandaling iniwan ni Ryan ang labi niya at sinarado ang pinto. Hindi tumutol si Marianne nang hubarin ng lalaki ang jacket. Pero hindi na siya nilalamig at bagkus at pinagpawisan pa. Bumaba ang labi nito sa leeg niya and he fondled her breast—and she moaned a bit louder. Ni hindi ininda kahit ang masikip na hinihigan nila. Binaba ni Ryan ang tube top niya at naipon sa kanyang baywang. Agad na bumaba roon ang mainit nitong labi at sinakop ang tuktok ng dibdib niya. Marianne arched her back and gripped in his sweaty hair like as if she’s hurting.. but it’s the opposite. It was the most delicious feelings she ever experience. The first time someone suckling her n****e and kneaded the other.. “Ah..” a long growled from her. Hindi niya halos makilala ang sariling boses. Tumama ang ulo niya sa kabilang pintuan dahil sa patuloy na pag-angat ng likuran niya. Ryan looked at her and smiled while tasting his own wet lips. “Nauntog ka na,” a small grin slipped on his lips. Napapikit sa hiya si Marianne. Oo nasaktan siya pero balewala iyon sa kabang nararamdaman kapag dumating na sila sa puntong aangkinin na siya nito. Hindi tinantanan ng lalaki ang magkabila niyang dibdib kahit na hingal at pawisan na silang pareho. Ginalaw nito ang snap ng shorts niya at binaba kasama ang kulay beige niyang panty. She gasped in terror. She’s now totally naked! “Beautiful..” he said nang pagmasdan nito ang kabuuan niya. Napalunok si Marianne at pikit ng mga mata. She’s embarassed and feeling hot at the same time. What the hell? Sobrang mainit na ang pakiramdam niya at naghahalo na ang mga pawis nilang dalawa. She looked so small under his big body. He got matured body, while she’s still can be considered as a teenager at her age! But damn age! She’s flaming. Her body and mind were. And she gasped when he touches her most private part..his fingers softly caressing her delicate folds. Naghubad ng damit ang lalaki habang masuyong hinahaplos ang p********e niya. Tinitigan siya nito at inaamok ang nagiging reaksyon niya. But she’s in deep ecstacy.. no one had touched her like that.. that hot and wanton.. kahit ang sarili ay hindi hinahawakan ng ganoon. Narinig niya ang pagbaba nito ng zipper ng sariling pantalon. Pinagmasdan ito ni Marianne na bahagyang nahirapan sa paghubad dahil sa masikip sa backseat ng sasakyan. Pero hindi naging rason iyon para putulin ang titig nito sa kanya na para bang magagawa pa niyang tumakbo palayo sa lalaki. No way. She can’t. She wants him.. Pagkahubad ng pantalon kasabay ang boxers nito ay agad na lumuhod si Ryan sa carpeted floor ng sasakyan. Pinaghiwalay ang mga tuhod niya at walang sabing hinalikan ang p********e ni Marianne. Halos mapabangon si Marianne nang maramdaman nito ang dila at bibig sa gitna niya. Her heart throb tremendously, wildly as he sipped, suckled, nipped her ‘down there’. He thrust his tongue that made her gone wild and moaned loudly for the first time in her life. Mainit at basa ang dila nito. Naramdaman niya ang hindi maipaliwanag na sarap sa bawat dantay ng dila sa kanyang p********e. She went wild. Crazy. Marianne was panting when he go on top of her and claimed her parted swollen lips. “You’re the sweetest that I’ve ever tasted, baby.” He was proud. Feel so proud. Tumatama ang mga labi nila dahil sa matinding hingal. Marianne can only stared at him. Hindi niya kinaya ang ginawa nito sa kanya. “Speechless, baby?” Ryan grinned at her while teasing the tip of his shaft against her soft petals. A soft growled jailed in her throat when she felt him. He was hard, muscled, moist and large! Namilog ang mga mata ni Marianne at nilapat ang mga kamay sa nagpapawis nitong dibdib. “Scared now, baby?” he called her again with that endearment Marianne didn’t know how to response. “Kung totoong ito ang unang beses mo, I can’t promise na hindi ka masasaktan, Cielo. Napatigas mo na ’tong alaga ko sa boses mo pa lang,” he made a shallow thrust and they both moaned. Pinigil ni Ryan ang paggalaw. He stopped halfway. He could literally feel the eagerness to claim her and break the barrier in her entrance. She’s telling him the truth. Wala ngang karanasan ang babaeng nasa ilalim niya na nagsisimula nang humikbi sa sakit sa unang pasok pa lang niya. He rained kisses on her face. He kissed on her temple, eyes, nose, chin and lips. “Oh, I’m sorry, baby. But I can’t it take any longer. I want to be inside you now..” with a pleading husky trembled voice.. he thrust in her.. deep.. and stayed there for awhile. She sobbed when the pain penetrated her. Pakiramdam ni Marianne ay para siyang hiniwa at ramdam na ramdam niya ang buong sakit na dinulot nito. The pain almost lost her consciousness kung hindi lamang niya nararamdaman ang mga halik nito sa mukha niya. The intruder was giant. If she was only giving a warning of his size, malamang ay umatras siya kahit na maloka siya sa tamis ng mga halik nito. “Kagatin mo ko kung gusto mo para maibsan ang sakit pero hinding-hindi ko ’to aalisin sa loob mo, Cielo. Hindi ngayon.” He said like he’s in pain too. Hindi nagsalita si Marianne at pumikit lamang. The scent of beer, his expensive cologne, his natural scent and a little of cigarette filled her nose. But no. Wala siyang balak na paalisin ang lalaki. Kahit na may isang dako sa isip niya ang gusto itong itulak at tumakbo. She familiarized his size inside her. But when she moved upward, tila nagalit ang lalaki at hinawakan siya sa magkabilang baywang. “Don’t move like that! Pinuputol mo ang pagtitimpi kong saktan ka, Cielo.” He reprimanded her. But she moved again. “Dammit, woman!” and without any warning—he thrust so deeply and withdrew—and started pounding in her softness. Napahawak sa likod na pinto si Marianne sa pagyanig ng buong katawan sa nagwawalang pag-angkin sa kanya ng binata. He’s taking her like he’s mad and angry. Pulang-pula ang noo—buong mukha hanggang dibdib habang ang balakang ay walang pagod na gumagalaw sa pagitan ng kanyang mga hita. That was wild, so wild for her imaginations. And she’s not even imagining. Totoong inaangkin siya ng estrangherong ito. Sa loob ng sasakyan. Sa gitna ng gubat. At ilalim ng gabi.. She tried to reach him but only touches the hair below his abs. Napaungol ito nang malakas. Sumasabog ang mga boses sa loob ng sasakyan at may palagay siyang yumuyugyog din ang kinaroroonan nila. That even add heat on her face. He thrusts after powerful thrusts. He gripped on her slim waist and continued pounding like he’s running out of breath. Sinampa ni Marianne ang mga binti sa likod ng binata. She even tried to move upward but the force coming from Ryan’s pelvic deprived her to do so. Sa bawat abante nito ay napapaatras din siya. She was hurting but she couldn’t complaint the pain. He’s big. She felt the fullness inside her. Her lips parted and moans vibrated in her throat. Pareho nilang hindi ininda ang init na lumukob sa loob ng sasakyan. There’s already moist on the window. The car’s moving too but no one outside will ever notice. All Marianne could think about was.. she hopes this night never ends.. her in his arms.. strange but true. ** “Saan ka nakatira?” hinawakan siya sa kamay ni Ryan at dinala sa labi nito. “Ihahatid kita..” masuyo nitong sambit sa kanya pagkatapos ng mahabang sandaling pagtatalik. He never wanted it to end. Kung hindi niya lang naisip na masugatan ang dalaga kung hindi niya titigilan. She could be sore right now. Ryan felt, he made love with her. Not s*x. Not only s*x. Because he wanted her again after the first time and he wanted again until the daylight comes. He wanted her. Only for him. Bumangon si Marianne at tinakip sa dibdib ang jacket ni Ryan. She looked for her panties, shorts and strapless bra. Nahihiyang tumingin sa katabing prenteng nakaupo habang hubad na hubad pa rin. At ni hindi nahihiya kahit na kitang-kita ang erection nito. “W-wag na. Ibaba mo na lang ako sa sakayan.” She refused to give him the address. She’s scared. “Hey,” pinigilan siya nito sa pagkilos. “I insist. I want to see you again, Cielo.” Seryoso nitong sabi. Napatitig ang dalaga sa lalaki. Nagsusumamo ang mga mata ng lalaki sa kanya. But she retained what she planned before it happened. “A-anong ibig mong sabihin? G-gusto mo ba akong.. ibahay?” tila may kung anong saya at kirot siyang naramdaman sa dibdib. He tsked. “Ibahay.. whatever you want to call it. But I want you. Not only for this night. Ayokong may ibang lalaki. Sa akin ka lang. Gusto ko ako lang.” he pointed what he wants from her. Marianned was stunned at first. Sa isip ay ito ang mga tsansang binanggit sa kanya ni Rochel. Men can desire her and keep her. Para sa pang matagalang ligaya. That kind of men are possessive, controlling. And it might jail her kung sakali. At ayaw niya ng ganoon. Kaya umiling siya at pinagpatuloy ang pagbibihis. Ayaw niyang humaba pa ang kasalanang nagawa niya. She didn’t even know at baka may girlfriend na ito o asawa. Hindi niya napansin kung may suot itong singsing. And she didn’t even ask his name. There’s no use, she thought. “I-ibigay mo na lang ang bayad mo at maghiwalay na tayo.” Mga salitang hindi niya naisip pero nasalita niya. “f**k you!” malutong nitong mura at hinilamos ang buong mukha. He was surprised too. Tila sinaksak sa dibdib si Ryan sa rejection na natamo niya sa dalaga. Wala pang babaeng huminde sa kanya. At mas lalong wala pa siyang babaeng halos ipagmakaawa niyang gustuhin siya. But this little beautiful woman just rejected him. Hindi niya malaman kung matatawa ba siya o magagalit. Kung sabagay.. maganda na ring humindi ito at baka mapasubo lang siya. Baka katawan lang naman ang gusto niya rito at hindi lahat ng kanya. Inis niyang inabot ang cheke sa dashboard at ballpen. He signed the cheque with the amount they agreed. Pinilas at inabot na lang basta sa kanya. “You’re expensive by the way.” to save his drowning pride. “S-salamat..” nakayukong pinulot iyon ni Marianne sa kandungan niya. At pilit tinatago ang pamumuo ng luha sa kanyang mga mata. She wanted out. Para hindi nito makita ang namimintong pag-iyak niya. Hindi siya talunan pero iyon ang nararamdaman niya. Hindi na niya ito makikita ulit. That’s for sure. Kaya hindi dapat siyang maging emosyonal. Mabilis na nagbihis si Ryan at pinasibad ang sasakyan. Hindi na sila nag-usap pa ulit hanggang sa magkahiwalay.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD