เรือนร่างสวยค่อย ๆ ถูกวางให้นอนราบบนเตียงนอนนุ่ม เขาและเธอยังคงจดจ้องหน้ากันไม่ผละจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่รินรดใบหน้ากัน มือหนาที่ไล่สัมผัสตามเรือนร่างอรชรกำลังทำให้เธอขนกายลุกซู่อย่างอธิบายความรู้สึกไม่ถูก
"มีแรงหรือยัง?" หมอหนุ่มเอ่ยถามเสียงเรียบทว่าแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ เป็นคำถามที่ทำเอาอีกคนไปไม่เป็นถ้าตอบว่า 'มีแรง' แล้วเธอจะโดนกับอะไรต่อไป
"ฝะ ฝน…" น้ำฝนอึกอักพูดอะไรไม่ออก เธอจ้องมองร่างสูงพร้อมกับความสับสน ก่อนที่จะมีความคิดผุดขึ้นมาในหัวคือตอนนี้เธอกำลังจะเสียตัวให้เขาแล้วหรือ…
"หมดเวลาตอบแล้ว"
"อื้อ" สิ้นเสียงหนาที่เอ่ยจบริมฝีปากบางก็ถูกรุกล้ำอีกครั้ง การจูบในครั้งแรกเริ่มทำให้คนตัวเล็กเก่งขึ้น เธอไม่มีอาการที่จะปฏิเสธทว่าครั้งนี้กลับใช้ประสบการณ์อันน้อยนิดจูบเขาตอบอย่างไม่รีรอ สัมผัสที่เร่าร้อนของคนสองคนกำลังเริ่มขึ้นอีกครั้ง มือบางเริ่มขยับคล้องคอคนบนร่าง ก่อนที่จะสอดประ
