ได้เวลาอาหารเย็นแล้วกวีไม่ได้พาจิตรามาเพราะวันนี้เขาจะอยู่กับลูกชายให้เต็มที่เพื่อเกลี้ยกล่อมให้ยอมรับจิตราถึงไอดินจะไม่ได้พูดอะไรก็ตามแต่สีหน้าและท่าทางของลูกชายทำให้เขารู้ว่าไอดินไม่น่าจะยอมรับจิตราได้ง่ายๆกวีรู้สึกอึดอัดและสับสนรักลูกกลัวลูกมีปัญหาแต่เขาก็รักจิตราด้วยเช่นกันตลอดเวลาจิตราอยู่ข้างๆเขาคอยช่วยเหลือเขาปลอบใจเขาและให้กำลังใจกวีอยู้กับจิตรามากกว่าอันดาภรรยาของเขาของเขาเพราะงานที่จำเป็นต้องเดินทางไปต่างประเทศและบางครั้งก็ไปต่างจังหวัดจนเขาพลั้งเผลอใจมีความสัมพันลับๆกับจิตราโดยไม่ตั้งใจเพราะความเมาและอารมณ์ที่มันพาเตลิดไปเพียงเพราะความสัมพันแค่ครั้งเดียวทำให้เขาแอบนอกใจภรรยาตลอดมาทั้งๆที่เขาเองก็รู้สึกผิดอยู่ไม่น้อยจิตราทำให้เขาขาดเธอไม่ได้ อันดาผู้หญิงที่เรียบร้อยเกินไปทำให้เขาขาดรสชาติเรื่องบนเตียงที่เร่าร้อน....
“วันนี้ไอดินขอนอนกับพ่อได้ไหมครับ?”
“ได้สิวันนี้พ่อจะอยู่กับไ
