“อย่าเล่นสิคุณเดี๋ยวไอดินตื่น สงสารจังเป็นเด็กใครคิดว่าเครียดไม่เป็น”
“ผมไม่ได้เล่นนะคิดทำจริง...เมื่อไรจะใจอ่อนสักทีล่ะ”
“คุณไม่กลัวแม่คุณเลยเหรอ?อย่างที่แม่คุณพูดเลยลูกชายทั้งสองไม่ได้อย่างใจสักคน”
“ผมไม่ยอมให้แม่หรือใครมาบังคับใจของผมหรอกนะแม่ก็เอาแต่ใจแบบนี้นานแล้ว...”
ชายหนุ่มหญิงสาวนอนคุยกันจนเผลอหลับไปโดยมีไอดินนอนคั่นกลางอยู่แสงสว่างยามเช้าสาดส่องเข้ามาทำให้กวินตื่นขึ้นมาเห็นอัยลดากับไอดินนอนกอดกันกลมอยู่ภายใต้ผ้าห่มหนาเขาไม่เคยคิดถึงเรื่องการแต่งงานหรือการมีลูกมีครอบครัวเลยจนกระทั่งมีอัยลดาเดินเข้ามาในชีวิตของเขาอัยลดาอ่อนโยนมากใจดีมีเหตุผลเขามองภาพที่แสนจะอบอุ่นระหว่างน้าหลานแล้วยิ้มออกมาอย่างรู้สึกเอ็นดู “ขี้เซาทั้งคู่วันนี้วันหยุดนอนกอดกันไปแบบนี้แหละ”
กวินออกจากห้องไปแล้ว สักพักอัยลดาก็ตื่นเด็กน้อยตื่นก่อนแล้วนั่งมองหน้าอัยลดาน้าสาวของตนอย่างมีความสุข “ไอดินไ
