ผ่านวันงานร้อยวันของอันดาพี่สาวของอัยลดาไปแล้ว กวีได้ทำตามที่เคยบอกไว้ว่าจะพา จิตรามาอยู่ที่บ้านพร้อมกับเปิดตัวจิตราว่ากำลังคบกันคุณหญิงรุ่งฤดีไม่ยอมท่าเดียวสงครามได้เกิดขึ้นอีกแล้ว แต่กวียื่นคำขาดว่าถ้าไม่ให้จิตราอยู่ที่นี่เขาจะออกไปซื้อบ้านอยู่ที่อื่นคุณหญิงรุ่งฤดีจึงจำยอม สมาชิกใหม่ในบ้าน ที่ไอดินไม่ค่อยจะรู้สึกดีด้วยสักเท่าไร
“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะคะไอดินสุดหล่อของน้าอัย...มามีอะไรเล่ามาน้าอัยจะรับฟังทุกอย่าง”
“พ่อ...จะรักลูกใหม่กว่าดินไหมครับ..ดินจะกลายเป็นหมาหัวเน่าเหมือนที่เพื่อนๆบอกไหมครับ?”
“ไม่หรอก...ทุกคนรักไอดิน มาก น้าอัยก็คิดว่าน้าจิตราก็คงจะรักไอดินเช่นเดียวกันเพราะไอดินของน้าอัยหล่อขนาดนี้ใครบ้างจะไม่หลงล่ะคะคนเก่ง”
จิตรามองดูอัยลดาและอดินหยอกล้อกันอยู่ที่ม้านั่งสนามหญ้าสายตาที่เพ่งมองไปยังไอดินไม่มีใครสังเกตุได้เป็นสายตาที่ดุดันไม่น่าไว้ใจแต่เมื่อเวลาที่จิตราอยู่ต
