MAKALIPAS ang ilang sandali ay bumangon na si Beatrice at inayos ang sarili. Ilang beses niyang pinahid ang luhaang mukha ngunit kahit anong gawin niya ay hindi pa rin matigil-tigil ang pag-iyak niya. Patuloy pa rin sa pagpatak ang luha niya.
Dala ng matinding trauma sa nangyari ay wala sa sariling naglakad siya at nakatulala sa kawalan habang yakap-yakap ang sarili. Ilang sandali pa'y namalayan na lang niya ang sariling naglalakad patungo sa locker room ng building nila. Tila may kung anong humahatak sa kanyang mga paa papunta sa lugar na iyon.
Nang makarating siya roon ay natigilan siya nang bumungad sa paningin niya ang mga nagkandapira-piraso at basag na crystal ball. Nang makita niya iyon ay tila noon siya nahimasmasan at bumalik sa realidad.
“A-Angel..”
Humihikbi at mabibigat ang
