รดาอมยิ้มเมื่อเจอต่อว่าจนแทบจะฟังไม่ทัน “พี่หนูนาอยู่ที่ไหนคะ รดาคุยได้หรือเปล่า”
“ได้ๆ พี่อยู่ในรถ สารภาพมาเดี๋ยวนี้นะว่าหายไปไหนมา” หนูนาสั่งเสียงเข้มทำตัวเป็นแม่ไก่แก่ที่คอยเป็นห่วงลูกไก่ตัวน้อยๆ
“เดี๋ยวรดาจะเล่าให้พี่หนูนาฟังนะคะ รดามีเรื่องด่วนอยากจะปรึกษาพี่หนูนาด้วย”
รดาเอ่ยบอกเสียงอ่อนรู้สึกผิดที่ไม่ได้ติดต่อกลับจนทำให้อีกฝ่ายเป็นห่วงอยู่นาน
“มีเรื่องอะไรจะปรึกษาจ๊ะหนูน้อยของพี่”
หญิงสาวเอ่ยล้อเลียนอีกฝ่ายด้วยความรัก เธอถูกชะตารดาตั้งแต่ไปถ่ายละครที่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า พอได้พามาอยู่ด้วยกันก็รักและเอ็นดูรดาเหมือนเป็นน้องสาวคนหนึ่ง ทุกครั้งที่รดามีเรื่องเดือดร้อนเธอจะพลอยเป็นห่วงเป็นกังวลไปด้วยทุกครั้ง
รดาสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ก่อนจะเล่าเรื่องราวที่ผ่านมาให้อีกฝ่ายฟังเป็นนาน
“พี่ว่าแล้ว...ไอ้รัฐพลมันต้องเป็นคนแบบนี้ แต่พี่ไม่นึกว่ามันจะทำกับรดาได้ คอยดูนะพี่จะแฉความช
