รดาหน้าซีดเผือดเอ่ยปฏิเสธอ้อมๆ แบบไม่เต็มเสียงนัก “รดาคิดว่ามันเร็วเกินไป เราเพิ่งเจอกันไม่นาน ค่อยๆ ศึกษากันไปเรื่อยๆ ก่อนมั้ยคะ”
“ไม่เห็นจำเป็นเลยนี่รดา ไอ้คู่ที่ศึกษาดูใจกันนานเป็นสิบๆ ปี แต่พอมาแต่งงานจริงๆ ก็อยู่ด้วยกันได้แค่ไม่กี่ปี แต่ไอ้คู่ที่เจอกันแค่ไม่กี่วันกลับอยู่ด้วยกันจนอีกฝ่ายล้มหายตายจากไปก็มี”
พ่อเลี้ยงเอ่ยบอกตามความเป็นจริงที่ตนเองเคยประสบพบเจอมานั่นก็คือคุณพ่อคุณแม่เขาเองซึ่งท่านทั้งสองพบรักกันแค่ไม่กี่เดือนก็ตกลงปลงใจแต่งงานกัน ท่านทั้งสองครองรักอยู่ร่วมกันจนกระทั้งประสบอุบัติเหตุเครื่องบินตกและเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ...
รดาเห็นด้วยกับสิ่งที่พ่อเลี้ยงเอ่ยพูดแต่เธอก็ยังชั่งใจอยู่ ยังไม่กล้าตัดสินใจในทันทีเพราะสิ่งที่เธอจะเอ่ยตอบตกลงหรือปฏิเสธเป็นการตัดสินด้วยชีวิตของเธอทั้งชีวิต
“พ่อเลี้ยงคะ รดา...ขอเวลาอีกสักนิดได้ไหมคะ” หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก
“เวลามัน
