ธิปรกหยิบดอกไม้ป่าที่ตกอยู่บนโต๊ะทำงานขึ้นมาดมพร้อมกับหัวเราะฮึๆ ในลำคอ ต้องผู้หญิงอย่างรดาสิถึงจะเหมาะสำหรับการเป็นแม่เลี้ยงแห่งไร่ธิปรก หญิงสาวมีทั้งในด้านดีด้านร้ายที่รวมอยู่ในคนๆ เดียวกันอย่างลงตัว
มือใหญ่คล้ำแดดหยิบกล่องกำมะหยีเครื่องเพชรมาจากลิ้นชักโต๊ะทำงาน เมื่อสร้อยเพชรเส้นงามต้องแสงไฟก็ส่องประกายแวววาวงดงาม แต่เพชรเม็ดงามดูเหมือนไร้ค่าถ้าหากมิได้อยู่บนลำคอระหงของรดา
เขายิ้มเจ้าเล่ห์เมื่อนึกถึงท่าทางโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงของแม่เลี้ยงเมื่อสักครู่ นึกหรือว่าเธอจะปฏิเสธเขาได้ง่ายๆ ต่อให้เธอปฏิเสธยังไงเขาก็จะจับเธอแต่งงานอยู่ดี เพราะเขาได้ตัดสินใจเลือกแล้วว่าเธอคือคู่ชีวิตของเขา...
ธิปรกเก็บสร้อยคอลงกล่องกำมะหยีเหมือนเดิม สายตาจับจ้องไปด้านนอกท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้ม ลมเย็นกระโชกหอบเอากลิ่นดินกลิ่นหญ้าขึ้นมาปะทะจมูกบ่งบอกให้รู้ว่าพายุกำลังจะเข้าอีกแล้ว เขารีบสะสางงานบนโต๊ะโดยเร็วเพื่อ
