ไม่!.........มุจลินทร์
ต่อไปเธอกับเขาต้องอยู่ในสถานะของความเป็นพี่น้อง แล้วเธอจะทำเช่นไรหากปล่อยตัวเองไปตามแรงกระเพื่อมไหวของอารมณ์ที่ไหลบ่าเข้ามาไม่หยุดยั้งเช่นนี้ หญิงสาวกลั้นใจขืนริมฝีปากจากการรุกรานอันเย้ายวนนั้นและอีกฝ่ายก็คงจะสำนึกเฉกเดียวกันว่าเขากำลังพาตัวเองออกมาไกลเกินกว่าเขตแดนที่ตัวเองขีดคั่นไว้ ทางเดียวที่จะทำได้คือหยุดมันลงแม้หัวใจยังเรียกร้องให้ก้าวต่อไปก็ตาม
“ฉันจะรักษาสัญญาระหว่างเรา.....คุณเองก็เหมือนกัน....อนาคิน!.....คุณจะต้องไม่ลืมว่าคุณทำร้ายแม่ฉันไม่ได้ ตราบใดที่ท่านไม่ได้ก้าวก่ายสิทธิ์ของคุณ”
มุจลินทร์แข็งใจพูดเสียงสั่นทั้งที่ริมฝีปากนั้นยังแนบชิดใบหน้าของเขาอยู่ เหงื่อเม็ดเล็กผุดพรายบนใบหน้าของหญิงสาวทั้งหอบเหนื่อยเมื่อรู้สึกตัวว่ามือหนาใหญ่ของชายหนุ่มล้วงลึกเข้าไปใต้ชายเสื้อที่หลุดลุ่ยออกมานอกขอบกระโปรงในขณะที่แขนเรียวบางเกี่ยวกระหวัดรอบคอของเขาแน่น เธอกับเขากำ
