เสียงของกำนันทองหวานเชื่อม รีบสอดแขนกำยำโอบร่างระทดระทวยของหล่อนขึ้นมาจากแคร่ไม้ จัดท่าทางให้หญิงสาวคุกเข่าหันบั้นท้ายขาวผ่องให้เขา แล้วร่างสูงใหญ่ก็ปราดเข้าประกบจากทางด้านหลังด้วยอาการร้อนรน อยากทิ่มทะลวงเข้าไปในตัวหล่อนจนแทบจะทนไม่ไหว มือของกำนันทองบีบคลึงแก่นกายร้อนผ่าวอยู่ในอุ้งมือของตัวเองเบาๆ ค่อยๆ จดจ่อเข้ากับร่องเนื้อสาวแบะอ้า “อ๊ะ... อู้ว... ” ราตรีสะดุ้งเฮือก ความอึดอัดจากแก่นกายไม่ธรรมดาที่อัดกระแทกเข้ามาคาคับอยู่ในร่องเนื้อเบียดแน่น ถึงกับทำให้แผ่นหลังแอ่นระแน้ ดวงตาของหล่อนเหลือกลอยไปชั่วขณะ ฝ่ามือทั้งสองข้างจิกเกร็งอยู่กับขอบแคร่ไม้อีกฟาก “ของเอ็งแน่นเหลือเกิน... ” กำนันทองพรูลมหายใจร้อนผะผ่าวออกมาจากริมฝีปากซึ่งรกไปด้วยแพหนวดดกหนาอย่างพึงพอใจ ของราตรีทั้งคับแน่นและขมิบตอดเกือบจะตลอดเวลา ราตรีนึกในใจว่าความรู้สึกคับแน่นที่รู้สึกได้ตรงกันอยู่ในนาทีนั้น ส่วนหนึ่งก็เป็นเ