ดวงตาของราตรีพริ้มสนิทด้วยความรู้สึกเสียวกระสันสุดจะบรรยาย
ได้ยินแล้วกำนันทองก็รีบกระถดสะโพกขึ้นจากแคร่ไม้เป็นจังหวะ ขยับเขย่งปลายเท้าส่งแรงกระแทกสวนเข้าใส่กลีบเนื้อของราตรีล้ำลึกเป็นจังหวะถี่ยิบไม่ยั้ง เสียงบั้นท้ายของหล่อนกระแทกเข้ากับหน้าขาของเขาดังพลั่บๆ ลีลาร้ายกาจของราตรีเอากำนันทองเปล่งเสียงครางต่ำๆ ในลำคอออกมาหลายครั้ง
ราตรีแอ่นเต้าทรวงอวบใหญ่ที่ร้างไร้สัมผัสของบุรุษเพศมานานเข้าใส่อุ้งปากของเขาที่ค้อมใบหน้าเข้าดูดเลียลนลานด้วยความใคร่กระหายในเนื้อตัวของหล่อน
“เกือบแล้วจ้ะพี่กำนัน… อ๊อย อ่า... แรงอีกนิด เข้ามาลึกๆ จ๊ะ อ๊ะ... อู้ว อย่างนั้นแหละ”
ราตรีเรียกร้องลืมอาย นาทีนี้จิตใจที่เคยหนักแน่นเข้มแข็งก็ไม่นึกถึงอะไรอีกแล้ว เอาแต่ทิ้งบั้นท้ายกระแทกรับความแข็งแกร่งที่เสียบเสยขึ้นมาซ้ำๆ จนกลีบมาลีของหล่อนช้ำแดง มือเรียวกอดรัดลูบไล้ไปตามหลังไหล่เลื่อมลื่นไปด้วยเหม็ดเหง
