Montecillo Series - Tiffany Montecillo

Ultimatum

Miguel POV

Maaga nanaman akong nagising kinabukasan, dumiretso na ako sa banyo at naghilamos at nagtoothbrush bago pa man lumabas.

It was a Friday kaya nag alarm na ang phone ko, bukas kasi ang meeting ng kapatid ko. Kaya maaga palang, hinanap ko na sina Matt na siyang sasakay sa akin pabalik sa Manila.

Buti nalang ay maaga silang nagsigising, Si Tiffany ay di ko pa nakita. Lumapit ako kay Matt and told him na aalis ako mamaya at babalik nalang kung kelan nilang planong umuwi.

I told him I will attend to my sister’s meeting kaya tumango naman ito. Hinanda ko na ang mga gamit ko saka pumunta sa nilapagan ng eroplano. I was arranging my things nang Makita ko siya sa may loob ng eroplano, nakaupo.

“Aalis ka ba nang di ko alam?” I smiled and walked towards her. I sat just in front of her.

“Hindi kita nakita nung nandoon ako sa villa. Baka kasi kasama mo siya kaya di na ako naghanap.” Lumingon naman siya sakin.

“Babalik ka pa naman diba?”

“Oo naman ako pa din piloto niyo pagbalik, Kelangan ko lang mauna kasi aattend ako ng meeting ng kapatid ko.Tumango naman ito.

“Nasabi nga ni Kuya kanina,”

“Baka hanapin ka niya.” Umiling lang ito.

“Kinakausap niya si Kuya, and kasama ko si Ate Irish, nasa labas siya nag aantay sakin. Pumunta lang ako dito para ibigay sayo to,” nagbigay siya ng dalawang paper bag.

“Ano to?”

“Pasalubong din para sa family mo galing sakin.” I chuckled.

“Nag abala ka pa.” sumimangot naman ito.

“Konti nga lang yan eh.”

“Madami na to, tsaka maraming salamat.”

“Kita nalang tayo pagbalik mo.” Tumango naman ako at tumayo sabay niya.

Aalis na sana siya nang higitin ko ang bewang niya at siniil siya ng halik. Hindi naman ako nabigo ng tumugon siya at mas kumapit sa leeg ko.

Nakangiti akong napahiwalay sa halik namin saka ko hinalikan ang tungki ng ilong niya at ng noo niya. Itinaas ko ang aking kamay upang marahang haplusin ang pisngi niyang namumula.

“I’m gonna miss you. I’ll be back soon, okay?”

“Hmm..” tugon niya. Pinakawalan ko na siya at bumaba na siya ng eroplano. Pinanood kong makalayo ang kanilang sasakyan bago ko isara ang eroplano at paandarin na ito.

--

Tiffany POV

Nasa sasakyan na ako nang tumunog ang phone ko. It was Tristan. He was fuming mad kasi daw wala ako doon sa Villa. Napakunot noo naman ako dahil ang alam ko sinabihan na siya ni Kuya na kasama ko si Ate Irish.

“Nasaan ka ba? Siguro pinuntahan mo siya no?”

“Ano bang pinagsasabi mo, kasama ko si Ate Irish and nag grocery kami.” Nagkatinginan naman kami ni Ate.

“Huwag mo kong gawing tanga, baka nga di mo siya kasama.” I sighed and rolled my eyes.

"Gawin mong videocll to. May ipapakita ako sayo.”

Ginawa nga niya yon. Pinakita ko sa kanya si Ate Irish na nag hi pa at ang mga pinamili namin. Natahimik din ito saka ko kinausap.

“Ano? Nagsisinungaling ako? Sa sobra mong kapraningan, yan ang napapala mo.”

“Saan na kayo?”

“Pauwi na, and wag mo akong kakausapin pagbalik ko. I don’t want to talk to you!” I hung up the call and pinabayaan ko na lamang siya.

Nakakainis, ayoko pa naman na ginaganyan ako. Para akong bilanggo sa inaasta niya. Pagdating namin sa bahay ay dumiretso ako sa kwarto kahit naririnig ko siyang tumatawag sakin.

I opened my phone and nakita ko siyang nagtext sa kin, I smiled. He sent me a very sweet quote. I opened my other social media and tried to find him, nagtaka ako kasi lahat ng social media accounts ko either naka add na siya or follower ko na siya.

Bakit di ko napansin yon? Ako nalang pala ang di naka follow sa kanya kaya nagfollow na ako and checked his accounts.

Ang ganda pala ng Mommy niya at ang gwapo at ganda ng mga kapatid niya. May pinagmanahan silang lahat. His mom is indeed beautiful.

Nakapagtatakang wala nga siyang picture ng silang dalawa ni Mam Kisses na siya mismo nagpost. Wala nga kahit tagged man lang. Siguro di alam ni maam Kisses ang account niya kasi ibang pangalan naman ito at naka private pa. Natawa nang ako.

May kumatok sa pinto ko at sinabing may meryenda sa baba, pero sinabi kong ayoko kumain. Pero maya maya ay si Tristan naman ang narinig ko sa labas.

“Baby, I’m sorry.. di ko naman sinasadyang magselos.” Hindi ko siya sinagot.

“Baby, aantayin nalang kitang lumabas dito. I’m sorry ulit.” Humiga nalang ako sa kama at nagbasa nung novel na binabasa ko.

Hindi ko naalintana na gabi na pala, sobrang na aliw ako kakabasa ng novel. Kinatok na ako ni Mommy and told me dinner is ready. Kaya bumangon na ako at inayos ang sarili ko.

Bumaba na ako and saw them na nasa hapag na. Hindi ako tumabi o humarap kay Tristan, umupo ako sa gitna ni Janelle and Ate Irish. Siya naman ay nasa kabilang side pero malayo sa akin, katabi nina Kuya Matt.

Mas pipiliin kong makausap sila Ate Irish and Janelle kaysa makaharap si Tristan. Ako ang naglead ng prayer at nang matapos ay kumain na din kami. Minsan napapatawa ako sa storya ni Janelle o ni Ate Irish.

Natapos ako maghapunan and I excused myself na papanhik na sa taas. I did not glanced his way. Umokay naman sina Daddy. Kaya dali dali akong umakyat.

Nagtext na sa akin si Miguel, telling me he is now back in Manila an nagpapasalamat ang mga kapatid niya at Mommy niya sa pasalubong ko.

Hanggang nakauwi na siya ay magkausap pa din kami. Alam kong may nareceive akong messages o tawag pero di ko yun pinansin.

Maghahating gabi nang matapos kaming mag usap. I just put down my phone and turned it off, saka chinarge.

I then washed up and did my night routine before I went back to bed and sleep. I was smiling when I closed my eyes. I did have a good day despite getting pissed.

--

Tristan POV

I was standing outside the villa that night when her Kuya Matt came up to me. I simply bowed and greeted him. He said he wanna talk to me so I obliged.

Doon kami nag usap sa isang cottage na kami lang dalawa. He was serious, just like what I had expected. He has been like that even sa College days niya.

I took a seat in front of him sa cottage. It was eerily silent on both sides, tanging hampas at alon ng dagat ang naririnig sa gabi. Siya na din ang naunag magsalita.

“Kailan pa naging kayo ni Tiffany?”

“Uhm, 7 months na po kami.” I answered. Though nagtataka akong nagtanong siya.

“Did she really love you or napilitan lang siya?”

“P-po?”

“Kasi sa totoo lang, hindi ikaw ang inaasahan kong makakatuluyan niya. Hindi ikaw ang gusto niya and I know who it is.” Napalunok ako ng di oras.

“I just want to tell you that whatever you did to her para lang sagutin ka, sakin ka mananagot.” He faced me and I got scared at those eyes.

“Tiffany is special to us and seeing her happy is what we all want. I have seen her sad ever since nandito ka. Nung wala ka, she was very happy. I didn’t like the way she is acting right now.”

“M-may di lang k-kami pagkakaintindihan.”

“Ang alin, ang pagdudahan mo siya? Ang di mo paniwalaan na asawa ko ang kasama niya?”

“One thing, Tristan, I may not look na may pakialam pero pagdating sa pamilya, I will never cease the chance mapasaya lang sila. Just like trying to protect the happiness of my little sister.”

“Kung may ginawa kang katarantaduhan sa kanya, might as well itigil mo na. Aayawin mong maging kaaway ko kaya tumigil ka.”

Pagkasabi niya nun ay tumalikod ito at bumalik sa villa, nanlambot ang tuhod ko. Mga mata palang niya, nakaksindak na. Lalo pa ang mga pagbabanta niya. May alam na ba ito sa usapan namin ni Tiffany?

I tried calling her pero unreacheable na siya, siuro pinatay na niya ang kanyang phone. s**t. Wala sa loob akong umalis sa lugar na iyon.