Sax Friend ซ่อนแอบรัก

Chapter 9

หลังจากที่ให้อาหารปลาเสร็จทั้งสองคนก็เดินทางออกมาจากวัดตรงไปยังร้านอาหารทะเลบุฟเฟ่ต์ไม่ไกลจากที่หมายมากนัก เป็นร้านประจำที่เปิดเร็วที่สุดและทั้งสองคนชอบมากินบ่อยๆ

"แกลงไปก่อนเลยเดี๋ยวฉันไปจอดรถก่อน"

"ลงพร้อมกันก็ได้นี่นา"

ที่จอดรถมันเดินไกลพอสมควรก็เลยคิดว่าเดี๋ยวเดินมาพร้อมกันจะดีกว่า แต่ชายหนุ่มไม่คิดแบบนั้นเพราะว่าจอดรถไกลเขาจึงไม่อยากให้เธอเดินตากแดดร้อนๆ ก็เลยคิดว่าเดี๋ยวไปส่งเธอที่หน้าร้านแล้วจะขับไปจอดเอง

"มันร้อนเดี๋ยวแกจะไม่สบายเอา ลงไปเหอะแค่นี้เอง"

"ตามใจแล้วกัน"

เบบี๋ยอมแพ้เดินลงจากรถไปก่อนเพราะเถียงไปก็ไม่ชนะหรอก เธอเข้าไปข้างในก่อนส่วนชายหนุ่มก็ไปหาที่จอดรถจากนั้นก็เดินมาหาเธอที่ร้าน

ทั้งสองคนสั่งบุฟเฟ่ต์ทะเลแบบจัดเต็ม เบบี๋เธอชอบกินกุ้งกับปูมากแต่ไม่ค่อยกินเพราะขี้เกียจแกะ แต่เขาเป็นคนแกะให้เธอทุกครั้งด้วยความเคยชิน มันเหมือนเป็นหน้าที่ไปแล้ว

"กินเยอะๆจะได้อ้วนๆ"

"คนอย่างฉันไม่อ้วนหรอกนะเพราะว่าออกกำลังกายบ่อย"

"ออกตอนไหนเห็นกินกับนอนแค่นั้นเอง"

ทั้งสองคนเริ่มมีปากเสียงกันอีกครั้งแต่เป็นการเถียงกันแบบไม่ซีเรียส ถ้าไม่ได้ทะเลาะกันหรือด่ากันคงจะนอนไม่ค่อยหลับ

"ฉันทำงานยะไม่ได้กินกับนอนนายนี่นะ"

"อ่าวเหรอก็เจอกันทีไรก็อยู่บนเตียงตลอด"

"ไอ่บ้าแกนี่ชอบวนมาทางนี้ตลอด"

ฟาโรห์หัวเราะร่าแกะปูให้หญิงสาวกินอีกหลายตัวจนเธออิ่มแทบเดินไม่ไหว เขาสั่งไอศครีมให้เธอกินก่อนจะเดินทางไปเที่ยวที่สวนดอกไม้ต่อ

"เธอนี่กินเก่งนะ"

"ก็คนมันชอบกินนี่ ว่าแต่นายอ่ะทำไมไม่กินเยอะๆเอาแต่แกะปูให้ฉันแล้วตัวเองไม่ยอมกินเนี่ยนะ"

"กินแล้วไง รีบกินเถอะเดี๋ยวจะพาไปเที่ยว"

"อืม โอเค"

เบบี๋ยิ้มร่าตักไอศครีมกินอย่างเอร็ดอร่อยจากนั้นก็พากันเดินทางๆปยังสวนดอกไม้ที่สวยที่สุดแห่งหนึ่ง และเมื่อมาถึงหญิงสาวก็วิ่งวนไปทั่วหยิบโทรศัพท์มาถ่ายภาพเล่นอย่างเพลิดเพลินโดยมีฟาโรห์เดินตามและถือของให้ด้วย

"เดินระวังหน่อยนะเบบี๋เดี๋ยวล้มเอา"

"ไม่ล้มหรอกน่า อ๊ะ"

พูดยังไม่ทันขาดคำหญิงสาวก็เบิกตากว้างอย่างตกใจเมื่อเธอเผลอไปเหยียบหลุมจนตัวเองตั้งหลักไม่ได้ ฟาโรห์ตกใจรีบวิ่งไปรับเธอไว้ไม่ให้ล้มลงไปข้างล่าง เบบี๋สวมกอดชายหนุ่มเอาไว้แน่นอย่างรู้สึกตกใจกับสถานการณ์ที่มันเกิดขึ้น ถ้าเขาไม่รับเอาไว้มีหวังเธอล้มข้อเท้าแพลงแน่

"ฟาโรห์..."

"เห็นมั้ยบอกแล้วว่าให้ระวังไง ดื้อมาก"

"ขอโทษ"

เธอผละออกจากอ้อมกอดของเขายิ้มกว้างออกมาก่อนจะเดินหน้าไปต่อ ฟาโรห์ส่ายหน้ายิ้มๆเดินตามเธอไปแถมยังเป็นช่างภาพให้อีก ทำทุกอย่างให้เธอแล้วไม่รู้ว่าจะเห็นความดีกันบ้างรึเปล่า

"ยืนดีๆเดี๋ยวถ่ายรูปให้"

ฟาโรห์หยิบโทรศัพท์ออกมากดถ่ายภาพให้หญิงสาวอยู่หลายภาพ ใช้เวลาอยู่ด้วยกันนานพอสมควรก่อนจะพากันเดินทางกลับเพราะต้องมาเตรียมงานปาร์ตี้ที่ห้องต่อ

และเมื่อมาถึงคาเฟ่ฟาโรห์ก็ขึ้นไปที่ห้องของเบบี๋อาบน้ำเปลี่ยนชุดใหม่ส่วนเธอก็เข้ามาในร้านจัดแจงการเตรียมงานวันเกิดอย่างตั้งใจเพราะจุดประสงค์ในการจัดงานวันเกิดก็แค่อยากจะเจอเพื่อนๆเท่านั้นเอง

"เดี๋ยวติดป้ายปิดร้านเลยนะจ้ะ"

"ได้ค่ะคุณเบบี๋ เดี่ยวอาหารร้านจะมาส่งตอนทุ่มหนึ่งนะคะ"

"โอเคค่ะงั้นเดี๋ยวเบบี๋ขึ้นไปเตรียมตัวก่อนนะคะมีอะไรก็โทรศัพท์มาได้เลย"

เธอยิ้มให้พนักงานก่อนจะเดินกลับขึ้นห้องนอนของตัวเองไป และเมื่อมาถึงก็เจอฟาโรห์ที่อาบน้ำเสร็จกำลังเดินออกมานั่งเล่นบนเตียงนอนในสภาพล่อแหลม

"ทำไมไม่แต่งตัวดีๆ"

"ก็เพิ่งอาบน้ำเสร็จป่ะแกก็รีบไปอาบสิเดี๋ยวฉันจะรออยู่ตรงนี้แหละ"

เขาอมยิ้มไม่พูดอะไรอีกเพราะทุกอย่างมันสื่ออยู่ในประโยคนั้นอยู่แล้ว เขาตามใจเธอทุกอย่างในวันนี้ยังไงเธอก็ต้องตอบแทนเขาบ้าง

"รอทำไมอยากทำอะไรก็ทำดิ"

หญิงสาวมองชายหนุ่มอย่างมึนงงเดินเข้าห้องน้ำไปไม่สนใจอีก ใช้เวลาอาบน้ำนานอยู่เกือบครึ่งชั่วโมงก่อนจะเดินออกมาแล้วก็ต้องตกใจเมื่อฟาโรห์ดึงเธอเข้าไปกอดแถมยังอุ้มขึ้นแล้ววางลงบนเตียงนอน

"อะไรของนายเนี่ยฟาโรห์"

"ขอปล้ำหน่อยดิวันนี้ฉันตามใจแกทั้งวันแล้วอ่ะแกควรจะตอบแทนฉันบ้างนะ"

ไม่พูดเปล่ายังเอาริมฝีปากหนามาคลอเคลียกับแก้มนวลอีก เบบี๋รู้เลยว่าเขากำลังสื่อถึงอะไรและเธอก็คงต้องยอมเหมือนทุกครั้งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

"ทำดีหวังผลตลอดแหละนายอ่ะ"

ชายหนุ่มอมยิ้มเล็กน้อยใช้ริมฝีปากจูบหญิงสาวอย่างอ่อนโยน ทั้งสองคนกอดรัดกันแน่นร่างกายเปลือยเปล่าไร้เสื้อผ้าอาภรณ์ใดๆปกปิด สัมผัสที่เขามอบให้หญิงสาวมันหวานหอมจนเธอไปไหนแทบไม่รอด และไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานขนาดไหนแล้วที่ทั้งสองคนเผลอหลับเพราะเหนื่อยจากกิจกรรมที่ทำร่วมกัน ฟาโรห์สวมกอดเบบี๋จากทางด้านหลังหลับตาพริ้มอย่างอารมณ์ดีเมื่อได้ปลดปล่อยความต้องการของตัวเองออกไปจนหมด

เพื่อนสนิทของเบบี๋มาถึงที่ร้านก็เอ่ยถามพนักงานว่าเพื่อนรักของเธอไปไหนซะแล้วและก็ได้คำตอบว่าขึ้นไปบนห้องนอนจึงพากันไปหาถึงที่

เสียงเคาะประตูดังขึ้นไม่ขาดสายนั่นทำให้หญิงสาวถึงกับสะดุ้งตื่น

"ใครมาเคาะประตูเนี่ย"

เธอลุกขึ้นนั่งยืดเส้นยืดสายก่อนจะหยิบชุดคลุมมาสวมใสพร้อมกับตะโกนคุยกับคนที่อยู่หน้าประตู

"ใครคะ"

"เบบี๋พวกฉันเองเปิดประตูให้หน่อยสิขอเข้าไปหน่อยมีเรื่องจะคุยด้วย"

สิ้นประโยคนั่นทำให้หญิงสาวถึงกับตกใจ เพื่อนมาหาถึงห้องโดยที่ฟาโรห์ยังนอนแก้ผ้าอยู่บนเตียงของเธอ นี่ถ้าพวกนั้นรู้ว่าเธอกับฟาโรห์ได้เสียกันขึ้นมาคงโดนล้อกันสนุกปากมันต้องเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยดีแน่นอนเลย

"เอายังไงดีเนี่ย"

เธอกำมือตัวเองไว้แน่นเดินวนไปมาก่อนจะหันไปเขย่าชายหนุ่มให้ตื่น

"ตื่นเดี๋ยวนี้นะฟาโรห์เราซวยแล้ว"

เขาบิดตัวไปมาอย่างงัวเงียลืมตามองเพื่อนรักก่อนจะเกาหัวอย่างมึนงง

"อะไรของแกเนี่ยฉันจะนอน"

"นอนไม่ได้นะส้มเช้งอยู่หน้าประตู แกต้องไปซ่อนเดี๋ยวนี้ไม่อย่างนั้นพวกมันรู้แน่"

"ห๊ะ! อะไรนะ"