“ไงเพื่อนรัก ดูมีความสุขกันจังนะ” พี่ปั้นเดินเข้ามาแล้วเท้าเอวยืนกังก้าอยู่หน้าโต๊ะ สายตาเย็นเยียบไล่มองทีละคนก่อนจะหยุดลงที่ฉัน
อะไรเล่า ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อยทำไมต้องมองหน้าเหมือนกับจะตรงมาบีบคอ
“หาเจอเร็วเหมือนกันนี่” พี่ฝันยกนิ้วส่งให้เพื่อน ใบหน้าสวยกลั้นยิ้มเมื่อเห็นพี่ปั้นยังหน้าบึ้ง
“แกอยากโดนบีบคอจริง ๆ ใช่ไหม” คนพูดกัดฟันถาม ไม่พอแค่นั้นยังขึงตาใส่จนฉันกลัวว่ามันจะหลุดออกจากเบ้า
“แล้วกล้าไหมล่ะ กล้าทำไม่ดีต่อหน้าน้องทิมไหม” พี่ฝันท้าทาย ยืดตัวกอดอกมองพี่ปั้นอย่างเหนือกว่า ส่วนคนถูกท้ามองมาทางฉันแล้วก็หันกลับไปมองพี่ฝัน ทำแบบนั้นอยู่หลายรอบจนกระทั่ง…
“กรี๊ดดดด” ฉันยกมือปิดหู พี่สามคนเองก็เหมือนกันเมื่อจู่ ๆ พี่ปั้นก็ร้องกรี๊ดออกมาแบบไม่มีสัญญาณเตือน
ใช่... ฟังไม่ผิด พี่ปั้นกรี๊ด กรี๊ดเหมือนเด็กขาดความอบอุ่น
“ไอ้เหี้ยปั้นมึงกรี๊ดทำไมเนี่ย!” เป็นพี่บอสที่ดึงสติได้เป็นคนแร
