After 2 years...
SHANE'S POV (HAYA)
I'm standing in front of my boyfriend s***h love of my life Jason while he's holding a red velvet cake. It's now my 20th birthday and this is the simple celebration that my boyfriend prepared for me. Sina Kuya Karl at ang bestfriend kong si Ella na kapatid nito ay may malaking ngiti habang pinagmamasdan ako samantalang ang mga katulong namin sa hacienda na sina Manang Tess at Manang Loida ay pumapalakpak habang kinakantahan ako ng Happy Birthday.
"Blow your candle and make a wish, baby," nakangiting utos ni Jason.
I blow the candle in the middle of my cake after I make a wish. Sana tuluyan nang bumalik ang alaala ko pagkatapos kong magising sa pagkakacomatose two years ago.
Nagpalakpakan sila pagkatapos kong hipan ang candle at magwish. Jason hugged me and I can hear his loud heartbeat in his chest while he kissed my temple.
"Happy birthday again to my beautiful and lovable baby girlfriend!" malambing niyang sabi dahilan para mamula ang mukha ko.
After our moments ay inumpisahan na naming kainin ang simple nilang inihandang mga pagkain para sa akin. Maraming pagkain ang nasa table at halatang pinaghandaan nila Jason ang birthday ko na ito. Sinabi nina Manang Tess at Manang Loida na tumulong rin daw sina Kuya Karl at Ella sa pagpeprepare ng mga handa kaya mas naappreciate ko ang mga taong nasa paligid ko na alam kong mahal ako at pinapahalagahan ako.
Si Jason na lang ang nag-iisa kong pamilya. Pagkagising ko mula sa pagkakacomatose two years ago sa isang car accident ay sabay rin na namatay noon ang mga magulang ko. I didn't have any chance to see their deceased bodies dahil two months later after kong magising ay nasunog na raw ang mga bangkay nito sa car accident. Our family car burned at ako lang ang nakaligtas according to Jason.
Jason and I are living in his family's hacienda. Sa loob ng dalawang taon ay dito lang umikot ang buong buhay ko kasama ang mga katulong namin maging pati si Kuya Karl na kaibigan ni Jason at si Ella na bestfriend ko. Jason is 9 years older than me same with Kuya Karl while Ella is a year older than me. Masaya ako kahit papaano dahil nandito sila sa tabi ko. Wala akong loneliness na maramdaman at kahit na ayaw akong payagan ni Jason na lumabas sa hacienda ay iniintindi ko na lang siya dahil alam kong natatakot lang siyang mapahamak ulit ako at ako naman ang tuluyang mawala after the death of my parents.
He's possessive and a jealous type of guy kaya nga ayaw niyang palagi kaming magkasama ni Kuya Karl na tinatawanan na lang ng huli. Kuya Karl is only my friend pero kapag kay Jason talaga ay may malisya lahat kahit ang mga trabahador naming lalake sa hacienda na napapasulyap lang sa akin ay pinagseselosan na niya. Napangiti ako dahil ramdam ko naman kung gaano ako kamahal ni Jason minus his possessive and jealousy.
"Bro, birthday ni Shane. May chance ba na makalabas na siya dito sa hacienda n'yo as your gift?"
Sa sinabi ni Kuya Karl kay Jason ay nakaramdam ako ng excitement. I want to be get out of this place for a while to explore new places and things.
"No." tipid na sagot ni Jason habang kumakain na ikinabagsak ng balikat ko.
Expected ko na ang sagot niya pero umaasa pa rin ako na makakalabas man lang kahit papaano.
"Why? Pwede mo naman siyang samahan if that's your case. Ipasyal mo lang siya sa labas ng San Mariano."
Kung pwede lang sabitan ng medalya si Kuya Karl ay kanina ko pa ginawa dahil sa ginagawa niyang pangungumbinsi kay Jason makalabas lang ako sa hacienda. He knows how much I'm bored in this place anymore.
Sandaling nag-isip si Jason na nasa tabi ko bago tumango. "Fine but I'll join with her in the end of April. Marami pa akong inaasikaso sa farm at kompanya sa Maynila at 'yon lang ang free time ko." sabi ni Jason at hindi ko na napigilang halikan sa pisngi ang boyfriend ko dahil sa tuwa. Kahit sila Ella, Manang Tess, at Manang Loida ay natuwa rin at nakangiti sila sa akin.
"Thank you, baby!" I said. Jason smiled patted my head like a child.
"I'm only doing this for you, okay? Pasalamat ka at special day mo ngayon kaya napapayag ako nitong si Karl." naiiling niyang sabi na tinawanan namin ni Kuya Karl.
After our celebration dinner outside the mansion ay nagpaalam na sina Kuya Karl at Ella na uuwi na sa bahay nila na hindi kalayuan sa hacienda. They both handed gifts to me at niregaluhan nila ako ng mamahaling perfume at bag. Laking tuwa ko sa natanggap kong regalo nila sa akin at nagpasalamat.
Nang makaalis na sina Kuya Karl at Ella ay niyaya ako ni Jason na pumunta sa kwarto namin dahil nandoon raw ang gift niya para sa akin. Excited akong sumunod sa kanya habang nginitian ako nina Manang Tess at Manang Loida na busy sa pagliligpit ng mga natirang pagkain at pinagkainan namin.
Nang nasa loob na kami ng kwarto ni Jason ay pinaupo niya ako sa kama habang binuksan niya ang cabinet ng bedside table at may kinuha siya doong isang kulay pula na pahabang box. He opened it at inilabas niya ang isang silver necklace.
Pinatayo niya ako at umikot siya sa likuran ko para isuot sa akin ang silver necklace na hawak niya. I put my hair into sideways para maisuot sa akin ito. Nang maisuot niya ang necklace sa leeg ko ay hinawakan at tinignan ko ito. May naka engrave sa pendant na S & J at alam kong Shane and Jason ang meaning. I hugged Jason because of my happiness for his gift for me.
"Thank you for this, baby." malambing kong sabi.
"Anything for you, my baby." sagot niya at sandali akong iniharap sa kanya.
He's too handsome and gentleman for me. Hindi ko alam kung paano ko siya naging boyfriend dahil wala akong maalala sa nakaraan ko but I'm glad that he's always there for me at nakikita ko kung gaano niya ako kamahal. We have an age-gap pero hindi naging hadlang iyon sa relasyon naming dalawa.
"I love you so much, Shane. You're the greatest person that God gave to me. I don't want to let you go and you're only mine..." masuyo niyang sabi habang nakatitig sa mga mata ko.
I smiled and masked my true feelings for him. I feel nothing in his words. Kahit anong gawin ko ay hindi ko maintindihan kung bakit parang wala akong maramdaman na kilig kay Jason. He's always saying how much he loves me and will do everything for me but my heart and mind can't cooperate. Is it because na wala pa akong maalala dahil nagka-amnesia ako that's why my love for him before was burden? I guess it is.
"Thank you, Jason." That's all I can say.
Ngumiti lang si Jason sa sinabi ko but I see the sadness in his eyes.
I'm sorry.
We sitted in our bed at nakasandal ako sa chest ni Jason habang siya ay hinahaplos ang buhok ko. Napapikit ako when some images in my head suddenly appeared. I saw myself in this kind of position and a blurry guy in my vision na hindi ko makilala kung sino.
Napahawak ako sa ulo ko dahil kumikirot ito sa sakit. Jason panicked at sa ganitong kalagayan ko ay kinuha niya ang gamot ko sa cabinet ng bedside table at ibinigay ito sa akin. Kaagad ko naman itong ininom. After that, Jason handled me a glass of water na ininom ko hanggang sa unti-unti nang nawawala ang sakit ng ulo ko pagkatapos kong makainom ng gamot.
"Are you okay?" he asked na ikinatango ko.
"I saw some images again in my vision. I-Ikaw siguro 'yung lalakeng nakita kong blurred sa paningin ko habang nakaakbay sa akin at nakasandal ako sa dibdib niya." sabi ko na ikinahinto ni Jason.
"Y-Yes, that's me. Don't force yourself to gain back your memories. Makakasama 'yon sa'yo if you're keep doing that." seryoso niyang sabi.
I nodded and when I remember na pinayagan niya akong makalabas sa hacienda ay ngumiti ako. "Baby, you said earlier na papayagan mo na akong makalabas m sa hacienda natin nang kasama ka as my birthday gift. In the end of April ka hindi busy, 'di ba?" I asked.
He chuckled and nodded. "Yeah, I promise that to you kaya hindi kita bibiguin. Syempre, I need to join and guard you dahil baka kapag pinasamahan kita kina Karl at Ella ay kung saan-saan kayo magpunta." Ngumuso siya and I pinched his cheeks dahil ang cute niya nang ginawa iyon.
"Thank you, baby. I know na nag-aalala ka lang sa akin at baka maulit ang aksidente na nangyari noon sa pamilya ko kung hahayaan mo akong lumabas. You don't need to worry about me at iiwanan pa ba kita e, ikaw na lang ang pamilya ko?" sabi ko habang nakangiti.
Tumitig lang sa akin si Jason na ipinagtaka ko.
"Baby? Are you alright?" tanong ko.
Bigla siyang tila natauhan at kaagad na tumango ito. "Yes, baby. I'm your only family kaya kung may tao mang biglang sumulpot sa tabi mo at sabihin na kakilala ka nila ay 'wag kang maniniwala, ha? There's so many bad people outside at kapag nagtiwala ka sa kanila ay ikakapahamak mo 'yon. Ako lang ang pwede mong pagkatiwalaan dahil ako lang ang nagmamahal at nag-aaruga sa'yo." mariin niyang sabi at hinawakan ang kamay ko para halikan ang likod ng palad ko.
"Okay po, baby." sagot ko dahilan para mapangiti si Jason.
Jason needs my trust. Magkatabi kaming natutulog sa kama pero wala pa rin'g nangyayari sa aming dalawa. He knows how to respect me at hindi ko alam kung paano siya nakakapagpigil ng gano'n for his needs. He said he can wait but I still don't want to give myself kahit nasa tamang edad na ako. I feel that is not right pero bakit?
Boyfriend ko naman siya at since childhood raw ay magkakilala na kami but why can't I fully trust him? Bakit may doubts pa rin ako sa kanya? Dapat hindi ako ganito kung mag-isip but I can't help it. Pakiramdam ko talaga ay may mali but I don't want to force myself na maibalik ang lahat ng ala-alang nawala sa akin dahil just like what Jason said ay kusa rin naman na babalik iyon as long na regular ang pag-inom ko ng gamot na binibigay niya sa akin.
"You're always be my good girl that's why I've fallen for you." he rested my head in his chest.
He has everything. A money, wealth, this hacienda with big mansion, a handsome face and body, and yet he'd fallen for a girl like me who has no family right now. I'm glad that Jason came into my life but thinking my future with him? Hays, may doubt na naman ako na hindi ko dapat maramdaman.
"Why do you love me?" mahina kong tanong.
"Because you're the most beautiful and kindest girl I've met in my life. Kapag inagaw ka ng ibang lalake sa akin, I have no doubt to kill and eliminate them in our life."
Sa binanggit ni Jason ay hindi ko napigilang tumindig ang mga balahibo ko at matakot sa kanya. He looks so serious on what he said at hindi ko kayang tumingin sa ekspresyon ng mukha niya.
"I know some guys will do everything to get you, Shane. If I'm going to expose you in other world they can immediately get you away from me but I will not allow them to do that. You're only mine and they have no chance to you since you will give your future, trust and love to me." he seriously said.
Hindi na ako nakapagsalita at nanatiling tahimik na lang but one thing for sure is that I can't escape from his side that easily.