Kinahapunan ay muli akong pumasok sa kuwarto ni Jacob. Nadatnan ko siyang nanonood ng TV.
Napatingin siya sa akin nang pumasok ako. Nasa mukha niya ang pagkairita.
“’Di ka talaga marunong umintindi. Hindi ba’t pinaalis na kita?!” galit na salubong niya sa akin. Hindi ko na lang pinansin ang sinabi niya. If I want his forgiveness, I have to accept his bad treatment to me.
“May kailangan ka ba? May gusto kang gawin?” pormal ang boses na tanong ko sa kanya. Ayokong makulong sa self-pity. Pilay siya, nakakalakad ako. Sa aming dalawa, siya ang talo.
He cursed when he realized that he can’t beat me.
“Kailangan kong magbanyo,” hindi tumitinging sabi niya sa akin. Napangiti ako nang palihim.
Round 1: Clang-clang wins.
Lumapit ako sa kanya para alalayan siyang makaupo sa wheelchair niya pero
