Buo na ang desisyon ko. Hindi ako tutunganga na lang rito at walang gagawin habang maaaring nasa panganib na ang prinsesa.
"Sasamahan kita Yohan," sabi bigla ni Divan sa'kin na ikinagulat ko. "Tutulungan kita upang makabayad na ako ng utang na loob sa inyo."
"Kung ganoon ay maghanda na tayo pabalik ng Inggria..." saad ko na rin. "Ama, bigyan mo ulit ako ng mga gintong barya mo na nagiging sandata. Ang laking tulong nun sa'kin."
Kumunot naman ang noo dun ni ama. "Anong sinasabi mo? Normal lang namang barya 'yung mga binigay ko sa'yo, anak. Pinangbili mo ba yun doon? Yun ba ang sinasabi mong malaking tulong?"
"Saan naman ako bibili doon? Bigyan mo na ako ng mahiwagang baryang ginto!" Ang kulit talaga ng ama ko.
"Hindi naman yun mahiwaga," sagot lang ni ama. "Isa
