นางไพรยั่วสวาท

ตอนที่ 6

แล้ววิลเลียมก็ดันกายเล็กขึ้นให้นั่งบนตัก เขามองสบตากับมาวินก่อนจะก้มหน้าลงมองเนินเนื้อสาวที่แม้จะยังมีชั้นในตัวเล็กปกปิดอยู่ แต่มันก็ขัดขวางสายตาซอกซอนของเขาสองคนที่เห็นแล้วถึงกับไล้เลียริมฝีปากอย่างหิวกระหาย ด้วยว่าเนินเนื้อสาวของสร้อยช่าง...ดูสะอาดตาและใหญ่โตชวนให้อยากจัดหนัก เอาให้ไม่ต้องพักกันเลยเชียวล่ะ

“เอ่อ...”

“ไม่ต้องห่วงนะจ๊ะสร้อย เราสองคนจะจัดให้อย่างหนักหน่วง ถึงพริกถึงขิงอย่างที่สร้อยคาดไม่ถึงเลยล่ะจ้ะ...ก็สร้อยขาวอวบ...อิ่มน่าฟัดน่าเอาเสียขนาดนี้ ถ้าเอารุนแรงไปหน่อยสร้อยคงจะไม่ว่ากันนะ”

“เอ่อ...จ้ะ แค่พี่สองคนไม่รังเกียจสาวบ้านป่าที่ไม่รู้อะไรอย่างสร้อยกับน้อง สร้อยก็ดีใจมากแล้วล่ะจ้ะ” สร้อยระย้าพูดเสียงสั่นด้วยทำตัวไม่ถูก ในท้องมันปั่นป่วนไปตามการนวดคลึงขยี้ขยำของสองหนุ่ม เธอหันไปมองน้องสาวที่ตอนนี้ถูกสองหนุ่มพันไมล์และธาดาที่โอบกอดและถูกคลุกเคล้าแนบชิดจนแทบไม่มีที่เหลือวางให้มองอะไร เสียงหวานใสของฟองจันทร์ดังมาทำให้สร้อยยิ่งปั่นป่วนในช่องท้องไปหมด

“แต่...ตอนนี้คุณวิลเลียมกับคุณมาวินอาบ...” สร้อยแทบพูดไม่ออกเมื่อถูกมาวินเล่นงานทรวงอกอวบใหญ่ด้วยการละเลียดลิ้มตวัดไล้ปลายยอดที่หดเกร็งจนเต็มปาก ในขณะที่วิลเลียมเองก็ลูบไล้ลำขาเสลาเรื่อยไปจนถึงต้นขาด้านใน คืบคลานเข้าหาเนินเนื้อสาวสะพรั่งของเธอ

“อาบน้ำก่อนดีไหมจ๊ะ” สร้อยระย้าหายใจหอบแรงจากฤทธิ์มือของสองหนุ่มที่ทำราวกับเธอเป็นเหยื่อที่แสนหวาน จะต้องจับ...เคล้าคลึง กัด...ผิวเนื้อจนเธอเจ็บจี๊ดแต่ก็เสียวซ่านจนขาสั่น ก่อนริมฝีปากเล็กจะถูกปิด ขบกัด บดคลึงและดูดเม้ม ก่อนจะสอดแทรกเรียวลิ้นอุ่นชื้นเข้าไปตวัดหยอกเย้ากับลิ้นเล็กของเธอสลับกวาดเคล้าไปทั่วโพรงปาก

อื้อ...สร้อยระย้าร้องประท้วงเมื่อหายใจไม่ทัน ก่อนดวงตากลมโตจะเบิกกว้าง ในท้องมันวาบหวามปั่นป่วนเมื่อถูกมือใหญ่ประกบเข้าที่เนินเนื้ออวบอูม

“คุณ...” เธอร้องไม่ออก ด้วยไม่รู้ว่ามือที่มันทาบอยู่ตรงนั้นเป็นมือของใคร ลำแขนกลมกลึงได้แต่โอบพาดไปบนสองกายแกร่งและจิกเล็บลงบนท่อนแขนกำยำเพื่อระบายความวาบหวามปั่นป่วนที่เกิดขึ้น

“สร้อย...ไม่ได้คิดจะทำให้คุณมาวินกับคุณวิลเลียมเสียอารมณ์นะคะ แต่นี่เป็นครั้งแรกของสร้อยที่จะถูกคุณทั้งสองคนเอาเป็นเมีย...เป็นเมียของคุณสองคนครั้งแรก” อื้อ...จะให้เธอพูดจบก่อนได้ไหม สร้อยระย้าถูกเล่นงานจนพูดไม่ออก จับคำไม่ได้ว่าควรจะต้องพูดอะไรแอ่นอกรับปากอุ่นและลิ้นสากระคายที่ตวัดหยอกเย้ากับยอดอกนูนเด่น ขณะที่อีกข้างก็ถูกมือใหญ่ครอบครองแล้วนวดเคล้นอย่างไม่บันยะบันยัง

“ก็สร้อยหวานเกินไปนี่จ้ะ ผมอยากจะเอาสร้อยเป็นเมียเสียตอนนี้เลยนะ สร้อยจับดูสิ...ผมพร้อมขนาดไหน” มาวินจับมือเล็กมาวางบนตัวตนที่ถึงจะสวมใส่เสื้อผ้าอยู่แต่ก็ไม่อาจปกปิดความใหญ่โตได้

“ฉันก็เหมือนกันจ๊ะ สร้อยทั้งหอมทั้งหวาน...” วิลเลียมกดจมูกลงบนลำคอระหง ปากหนาและอุ่นขบเม้มผิวเนื้อสลับเรียวลิ้นอุ่นชื้นไล้เลีย “จนอยากรู้มาก...สร้อยจะหวานไปหมดทั้งตัวเลยไหม” มือหนาทำการทักทายกับเนินเนื้อสาวผ่านกางเกงชั้นในบางเบา

ฮื้อฮื่อ...เพียงแค่สัมผัสยังไม่ได้เห็นชัด ๆ เต็มสองตา เขาก็รับรู้ถึงความใหญ่ของเนินเนื้อสาว วิลเลียมอยากรู้มากที่สุด มันจะใหญ่อย่างที่เขาคิดหรือเปล่า แต่...ถ้าจะทำอะไรลงไปตอนนี้ ถ้าเกิดมีใครมาเห็นเข้าล่ะ ถึงสร้อยกับฟองจะบอกว่าที่แห่งนี้ ถ้าไม่ใช่คนที่ใช่จะเข้ามาไม่ได้ แต่เขาก็ยังไม่มั่นใจ อีกทั้งจะเอาสาวบ้านป่าที่ยังไม่เคยนอนกับใคร มันก็ควรเป็นห้องหับที่มิดชิดกว่านี้ ส่วนครั้งต่อไป...จะที่ไหนก็แล้วแต่ความอยากที่มีละกัน

“สร้อยแค่อยากให้คุณสองคนสบายเนื้อสบายตัว แล้วก็...อยากจะพาพวกคุณไปกินผลไม้ที่บ้านที่สร้อยกับน้องพักนะจ๊ะ แล้วคืนนี้สร้อยจะเป็นผลไม้หวานให้พวกคุณกัดแทะกินตามแต่ใจต้องการ จะป้อนให้คุณอิ่มอย่างที่ไม่เคยได้ลิ้มรสมาจากที่ไหนเลยล่ะจ๊ะ”

ฮึก! สร้อยรีบขบกัดปากเมื่อเนินเนื้ออวบอูมใหญ่ถูกสัมผัสอย่างแนบชิด ไหนจะความใหญ่โตที่แนบชิดอยู่กับสะโพกอีกล่ะ ทำเอาเธอถึงกับสั่นสะท้านด้วยความหวาดหวั่นอยู่ไม่น้อย ยังจะมีปากกับมือของมาวินและวิลเลียมก็ทำให้เธอวาบหวามเสียวซ่านจนท้องไส้ปั่นป่วน ขาสั่นไปหมดแล้ว แต่คำพูดของแม่หมอที่บอกย้ำก่อนจะออกเดินทางยังคงดังก้องอยู่ในหัว

“ถ้าสร้อยกับฟองอยากได้ผัวกลับมาอยู่ด้วยที่หมู่บ้าน ต้องทำตามที่ฉันบอกไปอย่างเคร่งครัด”

“ถ้าเราไม่ได้ทำอย่างที่แม่หมอบอกไม่ได้ละจ้ะ” คนเมืองเอาแต่ใจจะตายไป อย่างเธอสองคนหรือจะรับมือไหว แล้วถ้าเธอสองคนทำอะไรไม่ถูกใจล่ะ ในหัวของฟองจันทร์เต็มไปด้วยความสงสัยที่ยากจะหาทางออก

“เธอนี่นะฟองจันทร์ ช่างสงสัยเสียจริง แต่ก็นะ...เพิ่งจะผ่านวัยแรกแย้มมาไม่กี่วัน จะสงสัยที่ฉันบอกไปก็ไม่แปลก” แม่หมอสาวพูดอย่างเอ็นดูแกมเอือมระอา

“แต่เรื่องพวกนี้นะ มันเป็นไปตามสถานการณ์ที่เกิดขึ้น เดี๋ยวพอพบเจอกับตัวเอง เธอก็รู้เองแหละว่าจะต้องทำยังไง แต่หน้าตาแบบนี้” แม่หมอสาวตวัดสายตามองฟองจันทร์แล้วคลี่ยิ้ม ทรวงอกอวบใหญ่...เอวเล็กรับกับสะโพกที่สามารถบอกได้เลยว่าตรงนั้นก็ใหญ่มาก ไหนจะใบหน้าและดวงตาที่ใสซื่ออีกล่ะ จะมองซ้ายหรือมองขวาก็น่าสนใจไปเสียทุกอย่าง

“ไม่ต้องทำอะไรก็ทำให้คนที่จะมาเป็นผัวร้อนรุ่มได้แล้วล่ะ ถ้าได้กินยาที่ฉันให้ไปอีก...ไม่ว่ายังไงก็ทำให้พวกนั้นหลงใหลจนยอมตามใจจนหมดแหละ” พูดกับฟองจันทร์แต่สายตาแม่หมอสาวกลับมองไปที่สร้อยระย้า

“มีอะไรหรือเปล่าจ๊ะแม่หมอ” สร้อยระย้าเอ่ยถามอย่างรู้สึกกลัวว่าตัวเองจะหาคนที่จะมาเป็นผัวของตนเองไม่ได้

“หนักหน่อยนะสร้อย...แต่ฉันรู้ว่าเธอทำได้”

“หมายความว่ายังไงจ๊ะแม่หมอ” ฟองจันทร์ถามขณะมองแม่หมอสลับกับพี่สาวที่ยามนี้ให้หน้าเต็มไปด้วยความวิตกกังวล เธอขบเม้มกลีบปากเข้าหากันด้วยความกลัวว่าพี่สาวอาจจะถูกให้ออกจากหมู่บ้านเพราะหาคู่ไม่ได้

“ไม่น่าจะมีอะไรนะ ฉันคงแค่กังวลไปเอง”