Unknown POV.
Nanlilisik ang mga mata na nakasunod ang mga tingin ko sa bawat galaw at bawat buka ng bibig ng taong kinaiinisan ko ng sobra.
"Magsaya ka na ngayon babae ka at hindi magtatagal maglalaho ka sa mundong ito!" mga salitang paulit-ulit na pumapasok sa isipan ko habang pinagmamasdan itong tumatawa, masaya at puno ng kislap ng kasiyahan ang mga mata.
Mas lalo akong nag-aapoy sa galit ng makita ko kung paano ito hawakan at alagaan ni Marco. Ako dapat iyon at hindi ang babaeng iyon. Kuyom ang kamao ko at galit na naibato ang kupita ng champagne na hawak ko.
Hindi ko kayang may ibang babae na si Marco. Ako lang dapat at wala ng iba. Iniwan ko ang luna ceremony na dapat ay akin dahil hindi katanggap-tanggap sa akin ang mga nakikita ko. Gumuho na parang bula ang pangarap ko at nag
