MULA SA KANYANG wheelchair ay tumayo si Luis. Ang buong akala ng lahat ay may sakit siya pero ang hindi alam ng mga ito ay kasama lamang iyon sa kanyang mga plano. Ang magkunwari na malapit nang mamatay. Nilapitan niya ang malaking painting ni Sandra. Iginuhit niya iyon noon. Sa tuwing na malungkot siya ay ginuguhit niya ang dalawang babeng minahal niya. Kumuha siya ng basahan at pinunasan ang larawan ni Sandra. Labis na ang pangungulila niya rito. Hindi niya matanggap na matagal na itong patay.
“Nakita ko na ang anak natin, Sandra. Babawi ako sa kanya. Hindi ko siya pababayaan. Gagawin ko ang lahat para maging maayos ang kanyang buhay at sa piling ni Camillo ay magiging maayos ang buhay ni Lhara. Patawarin mo ako kung plinano ko ang buhay ni Lhara. Hindi man kasi naging mabuti ang pagsas
