Chapter 2
1197 Words
"Okay, pakisabi sa customer na hintayin ako," utos ni Ivy kay Tesa sa kabilang linya.
Isa si Tesa sa mga staff niya sa restaurant, tumawag ito para sabihin sa kanya na may customer daw na nagreklamo. Nag-take-out ang customer kahapon at mali ang na ibigay na order. Bumuntonghininga siya, ang sabi ni Tesa ay regular customer daw ito sa restaurant niya.
"Pero Ma'am Ivy, nagwawala na po rito." Nag-aalalang saad ni Tesa.
Ngayon lang siya naka-encounter nang ganitong reklamo. Napatingin siya sa bathroom dahil narinig niya ang pagbukas ng pinto at kalalabas lang ng asawa niyang si Charles.
Nakatapis ang ibabang parte ng katawan nito ng tuwalya. Samantalang ang isang kamay ay may hawak na maliit na tuwalya, ipinupunas sa basang buhok. Kinindatan siya nito dahilan para mapailing siya. He was already in 40's pero mukhang nasa 30's pa rin ito, malakas pa rin ang dating at alaga ang katawan sa gym.
"Hello, Ma'am Ivy?" untag sa kanya ni Tesa sa kabilang linya.
"Oh, yes?" biglaang sagot niya, saka ibinaling ang tingin sa kabilang side ng silid.
"Sa ngayon po kausap niya si Ate Beth," ani nito na ang tinutukoy ay ang bestfriend niya.
Kapag wala siya ay ang bestfriend niya ang tumatayong acting manager ng restaurant. Hindi naman ganoon kalakihan ang restaurant pero sa loob ng sampung taon ay malakas ang hatak nito sa mga customers at malaki rin ang kinikita.
She was 19 years old when she got married with Charles. Pinaaral siya nito sa kahit anong kurso na gusto niya. Kahit kailan ay hindi nagkaroon ng problema ang pagsasama nila, hindi nagkatampuhan at hindi nag-away. Palagi niya itong iniintindi dahil alam niyang pagod din ito sa trabaho. Pinagsisikapan nito na mapalago ang kompanyang minana nito sa mga magulang.
Napukaw siya sa malalim na pag-iisip nang maramdaman ang mumunting halik ni Charles sa batok niya at ang dalawang braso nitong pumulupot na sa beywang niya.
"I will talk to you later, Tesa." Maagap niyang putol sa pag-uusap nilang dalawa.
In-off niya ang cellphone at mabilis na hinarap ang asawa na ngayon ay hubo't hubad na sa harapan niya. She laughed at him.
"Why are you laughing?" amused nitong tanong sa kanya.
Hinahayaan niya lang na tanggalin nito ang pagkakabuhol ng tali sa suot niyang roba. Katatapos niya lang ding mag-shower. Nauna lang siya dahil maaga siyang nagising para mag-prepare ng breakfast sa mga anak nila. May dalawang katulong naman sila pero minsan hindi siya umaasa sa mga ito.
"Natatawa ako dahil hubo't hubad ka na," saad niya saka napa-kagat labi.
Hindi niya maikakailang isang adonis ang asawa niya. Matangkad, gwapo at matipuno ang katawan. Higit sa lahat ay malaki rin ang bagay na nasa pagitan ng hita nito.
"Kailangan ko rin bang tumawa dahil nakahubad ka na?" nakangising wika nito.
Napapailing na lang siya, wala na siyang nagawa nang malaglag ang suot niyang roba sa sahig.
"I'm wearing my undies, Charles. So, I am not completely naked." Nakataas ang kilay na sagot niya. Wala naman itong pakialam sa sinabi niya dahil panay ang halik nito sa leeg niya.
"Not a problem, baby." He said huskily.
Mabilis nitong tinanggal ang suot niyang bra, saka nilamas ang dalawa niyang mauumbok na dibdib. Napaungol siya sa ginawa nito.
"Charles, wala ka bang important meeting sa company?" tanong niya sa kabila ng mga ungol na lumalabas sa bibig niya.
He slid his hand inside of her panty and cupped her feminity. Isang malakas na ungol ang kumawala sa bibig niya habang ang dalawang kamay niya naman ay nakakapit na sa batok nito.
"Charles..." sambit niya sa pangalan nito.
"Mamaya pa naman ang meeting ko." Masuyong sagot nito habang patuloy ang paghalik sa leeg niya at ang isang kamay nito ay hindi nagsasawa na lamasin ang dibdib niya.
"Kailangan kong pumasok sa restaurant ng maaga, baby." Malambing niyang sabi rito.
"Sabay na tayo," ani nito.
Napapikit na lang siya nang maramdaman na hinuhubad na nito ang suot niyang panty. Wala na siyang nagawa kundi magpaubaya sa asawa. Knowing him? Mataas ang stamina nito pagdating sa kama na minsan ay hindi niya nasasabayan.
Namalayan niya na lang na nasa kama na silang dalawa ni Charles na para bang nagsasayaw ng tango na hubo't hubad. Walang tigil ang pag-ulos nito sa looban niya, samantalang panay naman ang halinghing niya.
Hinahabol niya ang sariling hininga nang bumagsak si Charles sa katawan niya. Sabay silang na labasan at kapwa hinihingal. Alas otso na ng umaga kaya mabilis na rin silang nag-shower ulit, pagkatapos nilang magbihis ay sabay na rin silang bumaba. Naabutan nila ang kanilang dalawang anak sa kusina, kumakain na ng umagahan.
"Good morning, sorry we're late," saad ni Charles sa dalawang anak nila, saka kinindatan siya bago umupo.
Umupo na rin siya katabi nito sa bandang kanan.
"I understand, Dad." Andy said and rolled her eyes.
Ang panganay nilang anak, si Andrea pero madalas nilang tawagin sa palayaw nitong Andy, she's turning seventeen, four months from now.
"See? Dalaga na ang baby girl natin," biro ni Charles, saka ginulo ang nakaayos nitong buhok.
"Dad, matagal na akong dalaga." Nakasimangot na sagot nito sa ama.
"Ikaw pa rin ang baby girl namin, hangga't hindi ka nakapagtapos ng college bawal mag-boyfriend." Paalala ni Charles dito.
"How about me, Dad?" sabat naman ni Christian.
Their 7 year-old- son. Matagal nilang na sundan si Andy noon dahil iyon talaga ang napag-usapan nila ni Charles, iyon din ang gusto niya . Gusto niyang magtapos muna ng pag-aaral, magtrabaho para may mapatunayan sa mga magulang ni Charles.
"Of course, kahit mag-girlfriend ka ng madami, okay lang kay Daddy." Natatawang sagot ni Charles dito, sabay pisil sa dalawang pisngi nito.
Napapailing na lang siya, inabot niya ang lagayan ng kanin, pinagsandok niya si Charles pagkatapos ay sinunod niya ang ulam na ilagay sa plato nito.
"Tama na nga iyan, kumain na kayo," saway niya sa mga ito, nilagyan niya ng gulay ang plato ni Christian. "Kumain ka pa ng gulay para mabilis kang lumaki."
"Thank you, Mommy." Masiglang sabi ni Christian.
Isang matamis na ngiti lang ang isinagot niya rito. Masaya at magana nilang pinagsaluhan pagkain. Ganito sila palagi kahit no'ng mag-on pa lang sila ni Charles at wala pang mga anak. Hangga't maaari ay magkasama silang kumain sa hapagkainan.
Pagkatapos nilang ihatid ang mga bata sa kanya-kanyang paaralan ng mga ito, inihatid na siya ni Charles sa restaurant niya. Nasa talyer pa ang kotse niya at inaayos kaya isang linggo na siyang hatid sundo nito.
"Baby, huwag mo na lang kaya akong sunduin mamaya?" suhestiyon niya sa asawa, inaalala niya ang meeting nito na baka abutin ito ng gabi.
"Iyon nga sana ang sasabihin ko sa'yo baby, hindi kita masusundo mamaya. Because my client wanted an outdoor meeting. Sa labas kami magmi-meeting baka abutin talaga kami ng gabi." Pahayag nito.
"Okay lang, mag-taxi na lang ako. Tatawagan ko na lang ang school ni Christian na huwag muna itong palabasin sa room hangga't hindi ako dumarating." Ngumiti siya.
"I love you," ani ni Charles.
"I love you, too." Kaagad niyang sagot.
Bumaba na siya sa kotse nito pagkatapos niya itong halikan sa labi.
"Tatawagan kita mamaya," paalala nito sa kanya.
Nakangiti siyang tumango bago nito pinausad ang sasakyan.
***
- Writer
