ตอนที่ 6 ปรับความเข้าใจ
1273 Words
ตอนที่ 6
ชูครีมหลบสายตาเจ้าเล่ห์ของทิศใต้ที่มองมาด้วยการหันไปหยิบเอกสารกรอกรายละเอียดการเข้าพักสำหรับแขกส่งให้เขา
“รบกวนคุณลูกค้ากรอกรายละเอียดด้วยค่ะ”
เธอพูดด้วยท่าทางห่างเหิน การทะเลาะครั้งนั้นดูไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรแต่คนตัวเล็กกลับมาคิดดูแล้ว เธอไม่ควรเปิดรับใครเข้ามามีอิทธิพลในชีวิตง่าย ๆ อีก ถ้าไม่อยากกลับไปเจ็บซ้ำ
เธอเลยตัดสินใจตัดขาดทิศใต้ ถึงแม้ว่าอีกฝ่ายจะเอาเรื่องที่ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บมาขู่อีกก็ตาม
“ชูครีม”
ทิศใต้เรียกชื่อเธอ แต่หญิงสาวก็ยังเมินทั้งยังทำทีหันไปหยิบของไม่สนใจ
“วันนั้นขอทะ...”
“ทิศใต้คะ ทำไมรีบเข้ามาจังเลย ไม่รอลิลลี่ถ่ายรูปเลยนะ”
ชูครีมเหลือบมองสาวอกโตในชุดเดรสเกาะอกที่เดินเข้ามาเกาะไหล่ทิศใต้พลางกระตุกยิ้มมุมปาก
เหอะ ทิศใต้ก็คือเสือตัวหนึ่งที่เขาพูดกันนั่นแหละ
“คนอื่นล่ะ”
ทิศใต้พยายามแกะมือผู้หญิงคนนั้นออกพลางชะเง้อคอหาเพื่อนคนอื่น
ตอนแรกเขาตั้งใจมากับเพื่อนในกลุ่ม แต่ไม่รู้ไอ้เพื่อนเวรไปชวนผู้หญิงมาได้ไง
“ทุกคนกำลังถ่ายรูปและซื้อชูครีมทานตรงซุ้มด้านหน้าอยู่ค่ะ”
“อ๋อ เห็นเขาบอกว่าชูครีมที่นี่อร่อยนี่เนอะ”
สายตาเจ้าเล่ห์หันมามองเจ้าของชื่อ เขาเลยโดนชูครีมค้อนกลับ
มาวงใหญ่ “คงอร่อยมั้งคะ แต่อ้วน ลิลลี่ไม่กินหรอก”
“อะแฮ่ม คุณลูกค้าจะกรอกข้อมูลได้รึยังคะ”
“ผมขอกรอกใจลงไปด้วยได้มั้ยครับ”
ทิศใต้เลื่อนหน้าเข้าไปถามเสียงเบาให้ได้ยินกันสองคน เป็นจังหวะเดียวกับที่ลิลลี่หันไปเรียกคนอื่นซึ่งเดินเข้ามาพอดี
“ทุกคน ทางนี้ค่ะ”
“พี่ไม่ได้มากับลิลลี่สองคน พี่มากับเพื่อน”
“ใครถามคะ”
ไม่ทันที่ทิศใต้จะได้จัดการเด็กปากดี เพื่อนของเขาก็เดินเข้ามาเสียก่อน
“แหม เสือใต้ครับ มึงรีบมาเช็กอินเพราะน้องคนสวยตรงนี้รึเปล่า”
“เสือกครับคุณแชมเปญ”
แชมเปญหัวเราะชอบใจก่อนจะหันไปทางชูครีม แต่พอเห็นหน้าเธอชัด ๆ เขาถึงได้นึกออก
“น้องชูครีม น้องชูครีมใช่มั้ยครับ”
“ใช่ค่ะ”
ชูครีมพยักหน้ายิ้ม ๆ
“เฮ้ย พวกมึงสองตัวเช็กอินเสร็จรึยังวะ”
คนที่เดินเข้ามาคือเฮียเก้า หนุ่มคณะวิศวะ ชูครีมรู้จักเขาเพราะเพื่อนสาวของเธอชอบหวีดในความหล่ออยู่บ่อย ๆ แต่น่าเสียดายที่เขามีแฟนแล้ว ชื่อกวากวาอะไรนี่แหละ
“เฮียคะ กวาอยากกินชูครีมอีก”
“พอแล้ว กินมากเดี๋ยวปวดท้อง”
“แต่เฮีย...”
“ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนั้น ค่อยกินอีกพรุ่งนี้”
ชูครีมก้มลงมองสาวน้อยร่างเล็ก เธอน่ารักราวกับตุ๊กตาเดินได้ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงว่าเฮียเก้าหลงเมียคนนี้มาก
“เดี๋ยวกูพาเมียไปหาน้ำกินก่อน เดี๋ยวมาเอากุญแจนะ”
“ไอ้เหี้ยนี่ตามใจเมียฉิบหาย แต่อย่างว่าน่ารักขนาดนั้นเป็นกูก็ตามใจ เนอะน้องชูครีม”
“ค่ะ เขาน่ารักกันดีนะคะ ยังไงรบกวนรุ่นพี่กรอกแบบฟอร์มเข้าพักให้หน่อยนะคะ”
“อ๋อ ได้เลยครับ”
“เผื่อเธอไม่รู้ ฉันก็ตามใจเมียนะ”
ดวงตากลมโตถลึงใส่เขาแต่คนโดนกลับยิ้มร่าไม่สำนึกใด ๆ แค่เหยื่อกำลังพยศ ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเสือใต้หรอก
“กุญแจห้องทั้งหมด 5 ห้องค่ะ พักได้ห้องละ 2 ท่าน หากมีอะไรขาดเหลือแจ้งพนักงานได้ 24 ชั่วโมงเลยนะคะ”
“ขอบคุณครับ น้องชูครีมนี่ตัวจริงสวยกว่าในรูปอีกนะครับ”
เพื่อนทิศใต้คนอื่นเอ่ยชม ไม่แปลกที่พวกเขาจะรู้จักชูครีมเพราะเธอถือเป็น Hot girl ของมหา’ลัย ผู้ชายคนไหนก็อยากจีบกันทั้งนั้นแหละ แต่ติดตรงที่ว่าผู้ชายไม่มีสิทธิเลือกเธอ เธอต่างหากที่มีสิทธิเลือก
“แมร่ง น้องชูครีมนี่ดีฉิบหาย ทั้งหน้าทั้งหุ่น นี่มันผู้หญิงในฝัน
ชัด ๆ”
ทิศใต้นั่งเงียบทำทีไม่สนใจสิ่งที่เพื่อนคุยกัน
“เออ แต่กูได้ข่าวว่าน้องเขาก็ร้ายไม่เบานะ คบใครไม่เคยเกินสามเดือนเลย”
ประโยคนี้ทำให้ทิศใต้กระตุกยิ้ม จะว่าไปที่อีกฝ่ายเคยบอกว่าเธอกับเขาเหมือนกันท่าจะจริงสินะ
เวลาล่วงเลยมาถึงบ่ายสาม เพื่อนคนอื่นต่างเดินทางไปยังร้านกาแฟของบ้านชูครีมหมดเลย เหลือก็แต่ทิศใต้ที่ยังคงอยู่โฮมสเตย์
“หนูครับ”
เขาเดินออกมาจากห้องแล้วตรงไปหาชูครีมที่เคาน์เตอร์
“คุณลูกค้ามีอะไรรึเปล่าคะ”
“ไม่เห็นต้องห่างเหินขนาดนี้เลย”
“ถ้าไม่มีอะไร ดิฉันขอตัวนะคะ”
“เดี๋ยวสิ”
มือหนาเอื้อมไปจับข้อมือเล็ก ชูครีมก้มมองมือเขาที่จับเธออยู่ด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง ทิศใต้เลยต้องปล่อยมือออกอย่างเลี่ยงไม่ได้
“ไปส่งพี่ที่ร้านกาแฟหน่อยสิ”
“ขอโทษนะคะ ที่นี่ไม่มีบริการรับส่งค่ะ”
ชูครีมตอบเสียงนิ่ง ปกติส่งลูกค้าแค่นี้ไม่ใช่เรื่องลำบากหรอก แต่สำหรับทิศใต้ เธอไม่มีวันไปส่งแน่
ตอนนี้หญิงสาวเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าตนเองยังเคืองเขาเรื่องเมื่อห้าวันก่อนที่อีกฝ่ายอารมณ์เสียใส่เธอ หรือเรื่องที่เขามากับผู้หญิงวันนี้กันแน่
“แต่พี่เห็นมอเตอร์ไซค์นะ”
“น้ำมันหมดค่ะ”
ชูครีมตอบทันทีชนิดแทบไม่ต้องคิด แต่ทันใดนั้นเองแม่ครัวประจำ
โฮมสเตย์ก็เดินเข้ามา
“คุณหนูชูครีมจ้าว ป้าขอช่วยคุณหนูไปเอาน้ำพริกอ่องที่คุณนายหน่อยได้ก่อจ้าว คุณนายเปิ้นอยู่ตี่ร้านกาแฟนี่เองจ้าว คุณหนูเอามอเตอร์ไซค์มาใช่กา”
ทิศใต้ระบายยิ้มออกมาในขณะที่ชูครีมเริ่มทำหน้าไม่ถูก เธอพึ่งบอกเขาไปเมื่อกี้เองว่าน้ำมันหมด
“อ่า ได้ค่ะป้าสน เดี๋ยวครีมไปเอามาให้”
“ถ้าอย่างนั้นพี่ขอไปด้วยนะ”
ใบหน้าหล่อเปื้อนรอยยิ้มที่สาวคนไหนได้เห็นเป็นต้องหลงใหล แต่สำหรับชูครีมตอนนี้เธออยากข่วนหน้าเขามากกว่า ผู้ชายอะไรน่าหมั่นไส้
“ตามใจสิ”
สรุปคือทิศใต้เป็นคนขี่และมีคนซ้อนท้ายนั่งหน้าบูดบึ้งอยู่ด้านหลัง แถมยังนั่งห่างออกไปจนแทบตกรถ
“ขยับเข้ามาอีกมาเดี๋ยวตก”
“ยุ่ง”
เอี๊ยด!
ทิศใต้เบรกรถกะทันหัน ก่อนจะลงจากรถเพื่อจับร่างบางมานั่งด้านหน้าและรีบขึ้นคร่อมมอเตอร์ไซค์ซ้อนหลังเธอไว้ไม่ให้หนีได้
“พี่ทิศใต้ ทำอะไรเนี่ย”
“พี่กลัวเราตก”
คนหน้าหล่อตอบแบบลอยหน้าลอยตา ทั้งยังแกล้งใช้คางกระแซะหัวคนที่นั่งด้านหน้าเบา ๆ
“บอกพี่ได้ยังครับว่าหนูโกรธพี่เรื่องอะไร”
“มะ… ไม่ได้โกรธ”
“ไม่ได้โกรธแล้วหลบหน้าพี่ทำไม”
“แล้วพี่จะอะไรล่ะ เรา เอ่อ ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย”
ดวงตาคมยังคงมองถนน ทิศใต้ผ่อนความเร็วลงก่อนจะถามออกไปเสียงเบา
“สองอาทิตย์ที่อยู่ด้วยกัน ไม่มีความหมายอะไรกับหนูเลยเหรอ”
- Writer
